Οἱ φιλέλληνες, ὅταν ἦσαν πραγματικοὶ φιλέλληνες, μόνον καλὸ ἔκαναν στὸν τόπο.
Ἐπισήμως πάντα, μία ἀπὸ αὐτοὺς ἡ κόμισσα Λουΐζα Ῥιανκοῦρ ποὺ οὐσιαστικῶς ἔζησε στὴν χώρα μας, ἀφιερώνοντάς της, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀγάπη της κι ἕνα σημαντικὸ τμῆμα τῆς περιουσίας της, σὲ δωρεές.
Πρὸς τιμήν της ὑπάρχει ἀκόμη ἕνας δρόμος σήμερα ποὺ φέρει τὸ ὄνομά της.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1905
Οἱ γυναῖκες στὸν Μακεδονικὸ Ἀγώνα.
Γυναῖκες, οἱ ἀφανεῖς ἡρωΐδες.
Αὐτὲς ποὺ στὸ μέτωπο κουβαλοῦσαν ἀπὸ τροφὴ ἔως πολεμοφόδια.
Αὐτὲς ποὺ στὴν εἰρήνη μεγάλωνων Ἀνθρώπους γιὰ νὰ δουλέψουν τὴν Γῆ καὶ νὰ τὴν καρπίσουν.
Αὐτὲς ποὺ δὲν ἐδειλίασαν κάτω ἀπὸ τὴν μπότα κανενὸς κατακτητοῦ.
Γυναῖκες Μακεδονίτισσες σήμερα.
Φιλόπτωχος Ἀδελφότης κυριῶν Βεροίας.
Συνέχεια
1 Δεκεμβρίου 1913, Ἕνωσις τῆς Κρήτης με τήν Ἑλλάδα
KAI TA ΠPO AYTHΣ ΔIAΔPAMATIΣΘENTA ΓEΓONOTA
Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε, είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν.
Μέσα στο πνεύμα της φράσης αυτής, που κινείται μεταξύ εθνικής επιταγής και εξορκισμού, θα γραφτούν λίγα λόγια μια που σήμερα συμπληρώνονται 87 χρόνια από την επίσημη Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Το Νησί μας είναι πολύμορφα σημαδεμένο από το χρόνο και την Ιστορία. Ρωμαίοι, Σαρακηνοί, Γενουάτες, Βενετοί, Τούρκοι και Γερμανοί στηριζόμενοι στη λογική της υπεροχής τους χρησιμοποιούν τους θαλάσσιους και εναέριους δρόμους και μακριά από φραγμούς και ηθικές αναστολές την καταλαμβάνουν.
Τα πέτρινα χρόνια της προτελευταίας κατοχής καλύπτουν το χρονικό διάστημα Συνέχεια
Ἔνωσις τῆς Κρήτης μέ τήν Ἑλλάδα (1η Δεκεμβρίου 1913)
Ἤ – μέ τό παλαιό ἡμερολόγιο – στίς 14 Δεκεμβρίου τοῦ 1913. Συνέχεια