Μηδεν δεινότερον και φοβερότερον εωρακέναι φάλαγγος Μακεδονικής.
Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος, 168 πΧ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Tο καλοκαίρι του 168 πΧ, ο ανταγωνισμός μεταξύ Ρώμης και Μακεδονίας είχε φθάσει στο αποκορύφωμά του. Η σύγκρουση μεταξύ των Λατίνων και των Ελληνιστικών κρατών, ήταν αναπόφευκτη από την πρώτη στιγμή που ο Ρωμαϊκός αετός τέντωσε φιλόδοξα τα φτερά του. Στην προσπάθειά του να φθάση πέρα από τα περιορισμένα φυσικά σύνορα του μικρού Λάτιου, η νέα αυτοκρατορία ήταν φυσικό να έλθη σε σύγκρουση με την πάμπλουτη Καρχηδόνα της Αφρικής καθώς και τα μεγάλα και εύπορα κράτη που προήλθαν από την διάσπαση του τεράστιου Οικουμενικού Αλεξανδρινού κράτους της Ανατολής. Κάθε ένα από αυτά τα Ελληνιστικά βασίλεια-μέλη της αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου του Γ΄ του Αργεάδη του μεγαλύτερου Μεγάλου της ιστορίας, παρά την ηλικία τους και την φθορά από τις αέναες μεταξύ τους και με τους άλλους Έλληνες συγκρούσεις, ήταν ένας πολύ υπολογίσιμος αντίπαλος. Όμως οι μεταξύ των Ελλήνων πόλεμοι και διαφορές για μιά ακόμη φορά θα ήταν το καταλυτικό στοιχείο που μακροπρόθεσμα λειτούργησε υπέρ των Ρωμαίων…