Ἡ διακήρυξις τῆς Ἐξόδου.

Γράφει ο Δρ Ιωάννης Παρίσης

Τη διακήρυξη της Εξόδου του Μεσολογγίου συνέταξε στις 6 Απριλίου του 1826, ο Νικόλαος Κασομούλης, 29χρονος τότε, καθ’ υπαγόρευση του Επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ. Ο Κασομούλης μας δίνει εξαιρετική περιγραφή των γεγονότων στο Μεσολόγγι στο ανεκτίμητο ιστορικό έργο του: ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, 1821-1833», ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΣΟΜΟΥΛΗ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ ΜΑΚΕΔΟΝΟΣ, που εκδόθηκε με επιμέλεια του Γιάννη Βλαχογιάννη. Συνέχεια

Προσκλητήριον Πολεμιστῶν!

Σήμερα, λόγῳ τῆς ἡμέρας… θὰ ἀσχοληθῶ ΜΟΝΟΝ μὲ τοὺς μεγάλους μας Πολεμιστές, ποὺ σὲ ἐκείνην τὴν μεγίστη πορεία, τὴν Ἑλληνικὴ ἐπανάστασιν, βγῆκαν ἐμπρός, μὴ φοβούμενοι καὶ μὴ ἀντέχοντας τὴν μαύρη ζωὴ τῆς σκλαβιᾶς… κι ἀντιμετώπισαν πολὺ πιὸ πεπαιδευμένους ἐχθροὺς καὶ σαφὼς πολὺ καλλίτερα ἐξοπλισμένους…
Ἄνθρωποι ἀγνοὶ οἱ περισσότεροι, τρυφεροί, συνεσταλμένοι ποὺ ὅμως ἡ Ἀνάγκη τοὺς μετεμόρφωσε σὲ σὲ στρατιωτικούς ἀρχικῶς ἀλλά, σταδιακῶς Γίγαντες καὶ Ὑπερανθρώπους καὶ Ἥρωες…

Συνέχεια

Ἡ τύχη τῶν παραδοθέντων Τούρκων κι Ἑβραίων στὸ Βραχώρι.

Από το βιβλίο του συγγραφέα “Βραχώρι 11 Ιουνίου 1821”

Παρασκευή 10 Ιουνίου 1821 και οι Τούρκοι του Βραχωριού δέχονται πια να παραδοθούν. Οι Έλληνες οπλαρχηγοί συμφωνούν. Δίνονται διαβεβαιώσεις για προστασία της ζωής όσων από τους Τούρκους και τους Εβραίους παραδοθούν. Όμως άτακτοι ένοπλοι Έλληνες που δεν ελέγχονται πια από τους οπλαρχηγούς του αγώνα επιδίδονται σε σφαγές φτωχών αιχμάλωτων Τούρκων και ιδιαίτερα Εβραίων, που είχαν πάρει το μέρος των κατακτητών και για να τους το δείξουν είχαν βασανίσει μέχρι θανάτου, αφού πρώτα τον τύφλωσαν με αγκαθιές, τον Παπαλέξη Δηματά, ιερέα του Βραχωριού.

Συνέχεια

Δημήτριος Μακρῆς. Ἕνας ἥρως ὑψηλοῦ ἤθους!

 

Ο Δημήτριος Μακρής, (Γαβαλού, 1772 – 1841). Φιλικός και οπλαρχηγός του Αγώνα, από τους ισχυρότερους της Δυτικής Στερεάς. Γιος του Ευάγγελου Μάκρη που είχε πάρει μέρος στα Ορλωφικά, ο Δημήτριος Μακρής ήταν αρχικά κλέφτης υπό τον καπετάνιο Γιώργο Σφάλτο, μετά το θάνατο του οποίου ανέλαβε την αρχηγία του σώματος του. Λίγο αργότερα, διορίστηκε αρματολός του Ζυγού. Ήταν ανάμεσα στους ελάχιστους μεγαλοκαπετάνιους που δεν υπηρέτησε στην αυλή του Αλή πασά και πάντοτε βρισκόταν σε εχθρότητα μαζί του. Τις παραμονές της Επανάστασης ο Μακρής μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία και υπήρξε εκείνος που έδωσε το έναυσμα της επαναστατικής έκρηξης στη Δυτική Ελλάδα, χτυπώντας Οθωμανούς φοροεισπράκτορες στη Σκάλα του Μαυρομάτη (5 Μαΐου 1821). Συνέχεια

Ὁ Ταχὴρ Παπούλιας.

Τό  μῆλο κάτω ἀπό τήν μηλιά θά πέσῃ;
Κατά  μάννα κατά κύρη;

Πάντως, μ τέτοιους προγόνους, γιατί ξακολουθομε τόν διάλογο;

Συνέχεια

Κατσαντώνης.

Ὁ προ-ἥρως. Ὁ διδάσκαλος τόσων καὶ τόσων ἀγωνιστῶν ποὺ ἔλαβαν μέρος στὴ ἐπανάστασι. Ὁ ἀπό τοὺς πολλούς λησμονημένος Κατσαντώνης. Ἕδρασε κυρίως στὰ Ἄγραφα. Κοντά του ἐμαθήτευσε ὁ Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Ἀδέλφια του  ὁ Χασιώτης κι ὁ Λεπενιώτης, συμπολεμιστὲς καὶ σύντροφοι. Ἀκόμη καὶ στὸν θάνατο μαζὺ ἐπορεύθησαν μὲ τὸν Χασιώτη. Ἕναν ἀπὸ τοὺς φρικτοτέρους ποὺ ἐπεφύλαξε ὁ Ἀλῆ γιὰ τοὺς ἀγωνιστὲς τῆς Ἐλευθερίας. Ἐφονεύθη τὸ 1808, μέσα σὲ φρικτούς πόνους. Ὁ Ἀλῆ πασσᾶς διέταξε νὰ τὸν θανατώσουν σπάζοντάς του τὰ κόκκαλα. Συνέχεια