Θυμάτων βασικὴ ἐκπαίδευσις…

Πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων, σὲ κεντρικὸ στρατόπεδον συγκεντρώσεως (Hot Spot τὰ λέμε …«νεοελληνικά!!!), κάποιος Ἕλλην, ἄνεργος γιὰ μῆνες, ποὺ προσελήφθη ἐκεῖ ὡς συμβασιοῦχος γιὰ τὴν καθαριότητα, ἐκκλήθη  ἀπὸ τὴν ὑπεύθυνο τοῦ στρατοπέδου γιὰ νὰ δεχθῇ ἔντονες παρατηρήσεις, ἐπεὶ δὴ τὰ ἀποχωρητήρια τοῦ στρατοπέδου ἦσαν πολὺ βρώμικα.
Τὰ ἀποχωρητήρια αὐτά, μετὰ δεκαώρου συνεχοῦς ἐνασχολήσεως, ὁ ἐν λόγῳ συμπατριώτης μας, ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὴν ἐξαντλητικὴ ἐργασία καὶ τὴν ἄνευ ὁρίου καὶ μέτρου ἐπανάληψιν τῆς διαδικασίας, ἠρνήθη νὰ τὰ ξανα-καθαρίσῃ, ἐφ΄ ὄσον «οἱ μουσουλμᾶνοι δὲν σταματοῦν νὰ βρωμίζουν».
Ἡ ὑπεύθυνος τοῦ στρατοπέδου συγκεντρώσεως, μία βαθύτατα «ἀλληλέγγυα» καὶ «ἀνθρωπίστρια» μανδάμ, μὴ ἀνεχομένη τὸν …«ῥατσισμό» τοῦ συμπατριώτου μας, τὸν ἀπέλυσε. Συνέχεια

Τὸ Κατμαντοῦ

Πρό διετίας εἶχα ἐπισκεφθεῖ τό Νεπάλ καί εἶχα περιτρέξει ὅλη τήν πόλη τοῦ Κατμαντοῦ πού ἔσφυζε ἀπό ζωή, χωρίς νά ἔχει αὐτό τό στίγμα τῆς κακομοιριᾶς πού συναντᾶ ὁ ἐπισκέπτης στήν Ἰνδία. Ἔζησα στιγμές μοναδικές μέσα στά ὑπέροχα ἐκεῖνα μνημεῖα, πού τά περισσότερα ἔχουν μιά συμβολική σημασία. Μπῆκα σ’ ὅλα τά παζάρια, στά βουδικά τεμένη, στά ἐργαστήρια καλλιτεχνίας καί μικροτεχνίας. Εἶδα τήν καύση τῶν νεκρῶν σέ πιό ὑποβλητική μορφή ἀπ’ ὅ,τι τήν εἶδα στό Βαρανάσι. Ὅλα εἶχαν μιά ἐξωτική μαγεία. Καί ὅταν πλησίασα πρός τά Ἰμαλάια καί ἀντίκρυσα τίς χιονοσκεπεῖς κορυφές καί πλαγιές εἶχα τήν αἴσθηση ἑνός βιώματος ἀθανασίας. Συνέχεια