Διαφορετικές προπαγανδιστικές τακτικές;

Κάποτε λοιπόν, ὅταν ἀκόμη μᾶς χρειάζονταν ἐμᾶς, τοὺς χαχόλους, ὡς «ἐθνίκια», τὰ πάντα, Τύπος καὶ κινηματογράφος, βιβλία καὶ περιοδικά, σχολεῖα (κυβερνήσεις) καὶ ἐκκλησία, μεριμνοῦσαν μόνον γιὰ τὸ πῶς θὰ τονώσουν τὸ «ἐθνικό μας αἴσθημα». Κι ἔτσι, πολιτικοί, δάσκαλοι, παπάδες, ἠθοποιοί, δημοσιογράφοι, νομικοὶ ὑπηρετοῦσαν μόνον αὐτὸν τὸν σκοπό. Συνέχεια

Τώρα κλαῖς; Μά γιατί κλαῖς;

Ποιός κλαίει; 
Αὑτός πού ἔχασε τήν δουλίτσα του; Μήπως αὐτός πού ἔμεινε ἄστεγος;
Ἤ μήπως αὐτός πού εἶχε τρία κότερα καί τώρα, λόγῳ κρίσεως, δέν ἔχει οὔτε σωσίβιο;

Γιατί κλαίει; Δέν ἤξερε; Μά γιατί δέν ῥώταγε; 
Οἱ ἐργολάβοι ἐκεῖ ἦταν πάντα… Ἴδια ὀνόματα… Ἴδιες τακτικές… Ἴδια ἀποτελέσματα…

Ποῦ ἤμασταν λοιπόν ὅταν ἀνέβαιναν καί κατέβαιναν οἱ κυβερνήσεις πού ἐμεῖς ἐξελέξαμε;

Σέ ἄλλον κόσμο;

Συνέχεια