Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἰούλιος

Καπετὰν Ζαχαριᾶς Μπαρμπιτσιώτης.

ἀπὸ τὸν/τὴν

1


Ὁ Καπετὰν Ζαχαριᾶς, πρὸ-ἥρως. Ἀπὸ αὐτὰ τὰ πρόσωπα ποὺ μὲ τὴν ὑπομονή, τὴν θέλησι καὶ τὴν σοφία τους,  παρ’ ὄλο τὸ νεαρόν τῆς ἡλικίας, κατάφεραν νὰ βάλουν τὶς πλέον γερὲς βάσεις γιὰ τὸ στήσιμο τῆς ἐπαναστάσεως.

Γεννήθηκε τὸ 1789.

Συγκλονιστική φυσιογνωμία! Κατάφερε νὰ συνενώσῃ μεγάλες καὶ παραδοσιακὲς οἰκογένειες, στὸ κλέφτικο καὶ τὸ ἀρματολίκι, καὶ νὰ ἐνσπείρῃ στοὺς ὑπολοίπους, τὴν πίστη στὴν κοινὴ δράσι.

Ὑπαρχηγὸς του ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ ὁποῖος καὶ βρέθηκε δίπλα του ἀπό τὰ πολύ μικρά του χρόνια.

Συνέχεια →

Ἀθανάσιος Ῥαζηκότσικας.

ἀπὸ τὸν/τὴν

3

Ἢ Ἀθανάσιος Ῥαζῆς ἢ Ἀθανάσιος Κότσικας (Κώτσικας).

Ἔμεινε στὴν μνήμη τῶν Ἑλλήνων καὶ ἰδίως τῶν Μεσολογγιτῶν, μὲ τὸ ὄνομα Ῥαζηκότσικας.

Στὶς 20 Μαΐου 1821 ἦταν μέσα στοὺς πρωτεργᾶτες ποὺ ὕψωσαν τὴν σημαία τῆς Ἐπαναστάσεως στὸ Μεσολόγγι. Ἀπὸ τότε, κι ἔως τὸν θάνατο του, κύριο του μέλημα ἐστάθη ἡ προστασία τῆς πόλεως.

Ἐγκεφαλος καὶ κύριος ὑπεύθυνος τῆς ὀχυρώσεως  τοῦ Μεσολογγίου καὶ ὁ πρωτεργάτης τῆς ἀντιστάσεως κατὰ τὴν διάρκεια καὶ  τῶν τριῶν πολιορκιῶν τῆς μαρτυρικῆς πόλεως.

Πρὸ τῆς τρίτης πολιορκίας τοῦ Μεσολογγίου εἶχε λάβει μέρος μὲ σῶμα ξηρᾶς σὲ διάφορες μικρές συγκρούσεις μὲ κυριοτέρα τὴν μάχη στὸ Βραχώρι.   Συνέχεια →

Κατσαντώνης.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ὁ προ-ἥρως. Ὁ διδάσκαλος τόσων καὶ τόσων ἀγωνιστῶν ποὺ ἔλαβαν μέρος στὴ ἐπανάστασι. Ὁ ἀπό τοὺς πολλούς λησμονημένος Κατσαντώνης. Ἕδρασε κυρίως στὰ Ἄγραφα. Κοντά του ἐμαθήτευσε ὁ Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Ἀδέλφια του  ὁ Χασιώτης κι ὁ Λεπενιώτης, συμπολεμιστὲς καὶ σύντροφοι. Ἀκόμη καὶ στὸν θάνατο μαζὺ ἐπορεύθησαν μὲ τὸν Χασιώτη. Ἕναν ἀπὸ τοὺς φρικτοτέρους ποὺ ἐπεφύλαξε ὁ Ἀλῆ γιὰ τοὺς ἀγωνιστὲς τῆς Ἐλευθερίας. Ἐφονεύθη τὸ 1808, μέσα σὲ φρικτούς πόνους. Ὁ Ἀλῆ πασσᾶς διέταξε νὰ τὸν θανατώσουν σπάζοντάς του τὰ κόκκαλα. Συνέχεια →

Παλιννόστησις στις Γλυκές Πατρίδες 1918-1922 (β)

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Τοῦ Ἄρη Κυριαζῆ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΘΕΝΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ
Από τη μια το προσφυγικό ζήτημα της Κων/πολης και από την άλλη η προορατικότητα, ότι μετά την Ανακωχή του Μούδρου (17-30 Ο-κτωβρίου) θα άρχιζαν οι παλιννοστήσεις, το Οικουμενικό Πατριαρχείο μαζί με τους ομογενείς της Κων/πολης σκέφτηκαν το πρόβλημα που προβαλλόταν γενικά με τους πρόσφυγες και ίδρυσαν στην Κων/πολη «την Πατριαρχικήν Κεντρικήν Επιτροπήν, υπέρ των μετατοπισθέντων Ελληνικών πληθυσμών».

Συνέχεια →

Ἑλένη Φωκᾶ! Μία γυναίκα ἢ …ὃλη ἡ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἑλένη Φωκᾶ! Μία γυναίκα ἢ ...ὃλη ἡ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος;1Διάβασα τήν παρακάτω συνέντευξι καί δάκρυσα…

Ὃλοι γνωρίζουμε τήν Ἑλένη Φωκᾶ! Ὃλοι θαυμάσαμε καί ζηλέψαμε τό θάρρος της καί τήν δύναμί της!

Ὃμως, ἒνοιωσα μίαν μεγάλη πίκρα… Δέν εἶναι ἡ Ἑλένη καί ἡ προσωπική της ἱστορία πού μέ πίκρανε τόσο… Εἶναι πού στό πρόσωπό της, στίς ἐμπειρίες της, στίς τραγωδίες της εἶδα τήν Πατρίδα μου! Εἶδα ὃλη τήν ἱστορία τῆς Ἑλλάδος μας! Ὃλες τίς προδοσίες! Ὃλους τούς βιασμούς! Ὃλον τόν θάνατο ἀλλά καί κάθε Ἀνάστασι!!

Αὐτή ἡ γυναίκα, ὃσο κι ἐὰν ἐκτυπήθη, ἐστάθη ὂρθια! Πολέμησε, μέ τά μικρά της χέρια, μέ τά ἀνύπαρκτα ὃπλα της, μέ τούς φευγάτους συμμάχους της… Καὶ ἐστάθη ὂρθια! Ὂρθια!!

Συνέχεια →