Τὴν κυττῶ τὴν φωτογραφία… Τὴν ξανὰ κυττῶ…
Ἀν τί νὰ προσκυνοῦν οἱ πελᾶτες προσκυνᾶ ὁ …ἔμπορος.

Ἔμπορος θά μοῦ πεῖτε ὁ Τσᾶβες; 
Ναί, γιατί ὄχι;
Πωλοῦσε τὴν εἰκόνα του, πρὸ κειμένου νὰ παραμένῃ ἀρεστὸς κι ἀγαπητός. Τὸ ἐὰν ἦταν καὶ δίκαιος εἶναι ἄλλη ἱστορία.

Εἴδατε τί ἐμφανίζει ἡ σύγκρισις τῶν εἰκόνων;
Ὅμως ἄς μὴ βιαζόμεθα…
Ἅς δοῦμε κι αὐτό:

Ἐπειδὴ ἔχω δεῖ αὐτὴ τὴν ἠλίθια φωτογραφία νὰ «ἀνεβαίνει» ἀπὸ ἀρκετούς, ὁρίστε καὶ ἡ δική μου ἄποψις.

ΔΕΝ θέλω οὔτε τὸν δουλοπρεπῆ λαό σας (ποὺ εἶχε γίνει ὁ πελάτης αὐτῶν πρὸ κειμένου νὰ εὕρουν μιὰ θεσούλα νὰ βολευθοῦν).
Οὔτε τὸν δουλοπρεπῆ Πρόεδρο σας (ποὺ μὲ τὰ λεφτὰ τῶν ἄλλων καὶ καταπατῶντας κάθε ἀνθρώπινο δικαίωμα νὰ τὸ παίζῃ δοῦλος σας).

Στὰ τσακίδια ΚΑΙ τὰ δύο εἴδη, ὑποστηρικτὲς καὶ πρόεδροι.

Σπύρος Λιόλης

Ἄδικο ἔχει ὁ Σπύρος;
Ἐν τάξει, πέραν τῶν λαϊκισμῶν καὶ τῶν παραπάνω φωτογραφιῶν, ποὺ ἐκφράζουν ἀπὸ δουλικότητα ἔως ἠλιθιότητα, καλὸ θὰ ἦταν νὰ κυττάξουμε λίγο μέσα μας καὶ νὰ ἀναρωτηθοῦμε γιὰ τὸ τί ἀκριβῶς θέλουμε γιὰ τὴν ζωή μας. 
Δέν εἶναι καλλίτερο νά παραμένουμε ὄρθιοι κι ἀπροσκύνητοι; 
Δέν εἶναι καλλίτερο νά μήν ἔχουμε ἐμπρός μας προσκυνητές;
Εἶναι αὐτές οἱ εἰκόνες εἰκόνες μίας Ἑλλάδος πού θά θέλαμε ἤ εἶναι ξεφτίλα σκέτο;

Φιλονόη.