Ὁ Εὐήμερος, ὁ ἀρχαῖος Ἕλληνας φιλόσοφος (340 – 260 π.χ.) ἦταν στενός φίλος τοῦ Κασσάνδρου καί ἐστάλη ἀπ΄αὐτόν σέ μακρινά ταξίδια στήν Ἀνατολή καί τόν Νότο. Ὑπῆρξε ὁ θεμελιωτής τῆς θεωρίας τοῦ Εὐημερισμοῦ. Ἔγραψε ἕνα βιβλίο πού εἶχε τόν τίτλο Ἱερά Ἀναγραφή. Ἀποσπάσματά του σέ λατινική μετάφρασησώθηκαν ἀπό τόν Ἔννιο.
Ὁ Εὐήμερος ἰσχυρίζετο στό ἔργο του, ὅτι πηγαίνονταςσέ κάποια ἀποστολή τοῦ Κασσάνδρου, ἀπό τίς ἀραβικές ἀκτές πρός τόν Ἰνδικό ὠκεανό συνάντησε τρία νησιά πού ἀνῆκαν στόν λαό τῶν Παγχαίων.
Ἀπ΄αὐτό τό κεντρικό ὠνομάζετο Πανάρα. Ἐδῶ ὑπῆρχε ἱερό τοῦ Διός καί σέ μιά χρυσῆ του στήλη ἦταν χαραγμένη ἐπιγραφή πού ἀπομνημόνευε τά κατορθώματα τοῦ Οὐρανοῦ, τοῦ Κρόνου καί τοῦ Διός οἱ ὁποῖοι ἐπαρουσιάζοντο ὡς παμπάλαιοι βασιλεῖς τοῦ τόπου.
Ἔτσι ὁ Εὐήμερος κατέληξε στό συμπέρασμα ὅτι πολλοί ἀπό τούς θεούς τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων πρέπει νά ἦσαν στήν πραγματικότητα ἄνθρωποι, βασιλάδες καί ἐφευρέτες πού μετά τόν θάνατό τους ἀποθεώθηκαν ἀπό τούς ὑπηκόους τους καί τούς θαυμαστές τους.
Ἰσχυρίζετο, ἐπίσης ὅτι ὡρισμένες θεότητες ἦταν προσωποποίησις φυσικῶν δυνάμεων (Ἥλιος, Σελήνη, ἀστέρες, ἄνεμος).
Γιά τόν Δία ἔλεγε ὅτι ἐκεῖνος καί ἡ γενιά του δέν ἦταν παρά μιά ἀρχαία οἰκογένεια βασιλέων τῆς Κρήτης.
Τό κείμενο παρακάτω ἀπό τόν βισάλτη
Ἦταν οἱ Σουμέριοι πανάρχαιοι Κρῆτες;
Ο Ευήμερος αναφέρει ότι, οι πανάρχαιοι Έλληνες Μινωικοί Κρήτες οδηγούμενοι υπό του Διός, είχαν εποικήσει την Αραβία, την Περσία, τα νησιά του Ινδικού Ωκεανού, την νήσο Παγχαία, την Μεσοποταμία, όπου πολύ αργότερα ονομάσθηκαν Σουμέριοι, μέχρι και τον Εύξεινο Πόντο, όπου εμφανίσθηκαν και εγκαταστάθηκαν ως Χάλυβες.
Φιλέλληνες Ινδοί της Καλκούτας, λένε: Πιστεύουμε ότι ήρθαμε απ’τήν Κρήτη πολύ πριν από τον Αλέξανδρο (τουλάχιστον κάποιοι από εμάς). Κρητικές σφραγίδες έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή μας. Το λιμάνι Γιάνγκ ήταν πολύ αρχαίο λιμάνι και η ιστορία των πραγματικών Αργοναυτικών πρέπει να είναι κρυμμένη εκεί. (Οικονομικός Ταχυδρόμος 6-10-94).
Μήπως αυτή η λεγόμενη Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα; και η κάποια ;άγνωστη μεσογειακή θα έπρεπε να λέγεται Ελληνοκρητομινωϊκή;. O αρχαιολόγος S.K.CHATTERGI στο κεφάλαιο του περίφημου βιβλίου του Ιστορία και πολιτισμός του Ινδικού λαού όχι μονάχα παραδέχεται τη μεγάλη μετανάστευση από τα νησιά του Αιγαίου με επίκεντρο τη νήσο Κρήτη, αλλά επιμένει στην καταγωγή του ινδικού λαού από τους προέλληνες του Αιγαίου.
Ένας Ινδός αρχαιολόγος αναζητώντας παλιούς ναούς βουδικούς στο Πακιστάν το 1922, βρήκε τον ένα μετά τον άλλο έξι σφραγιδόλιθους με εικονογραφική ανάγλυφη παράσταση, τέλειας τέχνης.
Μην κατορθώνοντας να ερμηνεύσει αυτούς αποτείνεται στον ανατολιστή αρχαιολόγο SIR JOHN MARSHAL, στο οποίο παρέδωσε τα ευρήματα του. Στα 1925 γίνηκε γνωστό, ότι κάποια σχέση ανάμεσα σ’αυτούς τους δακτυλιόλιθους πρέπει να υπάρχει, με την εικονογραφική παράσταση του Δίσκου της Φαιστού.