Κανονικὰ αὐτὸ τὸ δημοσίευμα δὲν ἔπρεπε νὰ τὸ «ἀνοίξω», διότι ὅλη ἡ προσπάθεια ἐναυάγησε. Ὄχι διότι δὲν ἤθελα νὰ προχωρήσῃ, ἀλλὰ διότι ταχύτατα συνειδητοποίησα πὼς ἦταν …ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου…!!!
Οὔτε διότι τὰ καλὰ νέα, ὅπως γρήγορα ἀντελήφθην, σταδιακῶς ἐξηφανίζοντο (ἴσως κι ἐπίτηδες)…
Οὔτε διότι μὲ ἐκούρασε ἡ ἀναζήτησις καλῶν νέων… (Ἔχω ἄλλως τὲ πολλάκις ἀποδείξει πὼς ἡ ἐπιμονὴ εἶναι ἰδιαίτερον χαρακτηριστικό μου…!!!)
Οὔτε διότι τὰ «μηνύματα ἀναγνωσιμότησος» ἦσαν ἀσήμαντα.
Τὸ ἐγχείρημα λοιπὸν ἐγκατελείφθη διότι συνειδητοποίησα πὼς δὲν εἴμαστε ἕτοιμοι, ὁ καθεὶς γιὰ τοὺς δικούς του λόγους, νὰ «εἰσπράξουμε» τὴν θετικότητα τῶν καλῶν νέων.

Κι αὐτὸ ὄχι μόνον διότι ἔτσι ἔχουμε ἐκπαιδευθεῖ…
Οὔτε μόνον διότι διαισθανόμεθα πὼς ὅσα θεωρούσαμε ὡς δεδομένα φθάνουν στὸ φυσικόν τους τέλος…
Μᾶλλον διότι ὅλοι μας, μὰ ὅλοι μας, ὀφείλαμε κι ὀφείλουμε πρῶτα στοὺς ἑαυτούς μας (καὶ ἐν συνεχείᾳ στοὺς γύρω μας) νὰ στραφοῦμε μέσα μας καὶ νὰ ἐξαλείψουμε τὴν κάθε μορφὴ φόβου ποὺ μᾶς κατεδυνάστευε καὶ μᾶς καταδυναστεύει. Ἐὰν δὲν ἀποκλεισθῇ ὁ φόβος ἀπὸ τὶς ζωές μας, δὲν ὑπῆρχαν, δὲν ὑπάρχουν καὶ οὐδέποτε θὰ ὑπάρξουν καλὰ νέα. Οὔτε καὶ θὰ μποροῦσαν νὰ ὑπάρξουν, διότι θὰ μᾶς ἦταν ἀδύνατον νὰ τὰ ἀντιληφθοῦμε. Τὰ καλὰ νέα καὶ δημιουργῶνται καὶ ἀναπαράγονται καὶ γνωστοποιῶνται ἀπὸ Ἀνθρώπους ποὺ εἶναι Ἐλεύθεροι. Κι ἐμεῖς δὲν εἴμαστε.

Ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι αὐτὴ ἡ προσπάθεια ἦταν, γιὰ ἐμέναν, σπουδαιοτάτη, ἀνοίγω τὸ ἄρθρον κι ὁ καθεὶς ἂς πράξῃ ὄπως ἀντιλαμβάνεται.

Ἐὰν λοιπὸν κάποιος αἰσθάνεται ἕτοιμος γιὰ τὰ καλὰ νέα, ἂς κοπιάσῃ!!!
Ἡ σελὶς εἶναι «ἀνοικτὴ» καὶ «δέχεται» συμπαραστάτες.

Φιλονόη
9 Ἰουλίου 2023

 

Γιατί πολὺ καλὰ νέα;

Διότι βαρέθηκα!

Δὲν γίνεται, κάπου ἐκεῖ ἔξω, μὲ κάποιαν ἄλλην ματιά, μὲ κάποιαν ἄλλην διάθεσι ὑπάρχουν καλά νέα.

Ἀκόμη καὶ μέσα ἀπὸ τὴν καταστροφὴ μποροῦμε νὰ τὰ ἀντικρύσουμε καὶ νὰ τὰ ἀνασύρουμε.
Εἶναι καλλίτερα νὰ ἑστιάζουμε σὲ αὐτά κάποιαν στιγμὴ τῆς ἡμέρας.

Γινόμαστε καλλίτεροι, ἀνακτοῦμε δυνάμεις καὶ μαθαίνουμε νὰ πορευόμαστε μὲ τὸ κεφάλι ὑψηλά.

Γιὰ νὰ δοῦμε…
Θὰ τὰ καταφέρουμε;
Ἐγὼ πάντως θὰ προσπαθήσω. 

Τὰ πολὺ καλὰ νέα θὰ μποροῦσαν νὰ εἶναι ἕνα γεγονός, μία σκέψις ἢ μία κατάστασις. Θὰ μποροῦσαν νὰ εἶναι μία ὑπόθεσις ἢ μία δευτέρα ματιὰ στὰ γεγονότα. Θὰ μποροῦσαν νὰ εἶναι τὰ πάντα καὶ τίποτα..  Θὰ μπορούσαμε νὰ γίνουμε ἐμεῖς τὰ καλὰ νέα ἢ νὰ παραμείνουμε κομμάτι τῶν ἡμερῶν καὶ τῆς μιζέριας τους. Θὰ μπορούσαμε νὰ γίνουμε πομποὶ καὶ δέκτες καλῶν νέων ἢ νὰ σβήσουμε μέσα στὴν κατάθλιψι. 

Πῶς θέλουμε τὸ αὔριο μας; Τῶν παιδιῶν μας;

Μὲ χαμόγελο, χαρὰ καὶ  εὐδαιμονία ἢ μὲ θλίψι, πόνο καὶ ἀπελπισία;

Ἐγὼ ἐπιλέγω ἕνα ὄμορφο αὔριο… Καλλίτερο… Χαρούμενο… 

Πῶς θὰ τὸ κτίσω ὅμως ἐὰν πρῶτα δὲν τὸ δομήσω μέσα μου; Ἐὰν δὲν τὸ φανταστῶ; Δὲν τὸ ὀραματιστῶ;

Ξεκινῶ λοιπὸν πρῶτα ἀπὸ ἐμένα.

Τὰ πολὺ καλὰ νέα ὑπάρχουν. Εἴμαστε ἐμεῖς! Κι  ἐὰν δὲν εἴμαστε, μποροῦμε νὰ γίνουμε. 

Πῶς θὰ φτιάξουμε τὴν Ἑλλάδα μας; Μὲ γκρίνια; Θλίψι; Φόβο;

Ἐὰν δὲν γεμίσουμε μέσα μας χαρά, βεβαιότητα καὶ πίστη στὸ ἀποτέλεσμα, ὅσα κι ἐὰν φτιάξουμε, θὰ εἶναι μία ἀπὸ τὰ ἴδια αὐτῶν ποὺ ἤδη ζοῦμε. 

Ἴσως κάνω λᾶθος… Ἴσως κι ὄχι. 

Πάντως ἡ δική μου ζωὴ ἔως σήμερα «λειτούργησε» καλλίτερα μὲ αὐτὴν τὴν προσέγγισι. 

Τί λέτε;

Τὸ ξεκινᾶμε;

Καὶ ποῦ ξέρετε; Ἴσως ὅλοι μαζύ νὰ φέρουμε περισσότερα καὶ καλλίτερα ἀποτελέσματα ἀπὸ ὅσα ἔφερα ἐγὼ στὴν ζωή μου μόνη μου.

Ἄλλως τε, ὅσους πολέμους κερδίσαμε στὴν ἱστορία μας, τοὺς κερδίσαμε μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλη καὶ τὴν βεβαιότητα στὴν σκέψι πὼς θὰ νικήσουμε. Λέτε τώρα νὰ εἶναι διαφορετικά; 

Κάθε πρωΐ θὰ ἔχουμε μίαν προσέγγισι καλῶν νέων. Ἐλπίζω νὰ τὰ καταφέρουμε. 

Φιλονόη 

Υ.Γ.1. Τὰ πολὺ καλὰ νέα τὰ συναντᾶμε ἐδῶ. Δοκιμᾶστε κι ἐσεῖς. Ἴσως βοηθήσουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον νὰ γίνουν περισσότερα.

Υ.Γ.2. Γιὰ μίαν καλὴν ἡμέρα σὲ ὅλους μας:

φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ, ἐδῶ κι ἐδὼ