Δύσκολα σᾶς προτείνω σήμερα…
Παραμονὴ Πρωτοχρονιᾶς…
Ὁ κόσμος ὅλος στὸ πόδι κι ἐγὼ τὸν …χαβᾶ μου…
Ὄχι, δὲν ἀπευθύνομαι σὲ αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἔξω ἤ ποὺ θὰ ἐξέλθουν.
Ἀπευθύνομαι σὲ αὐτοὺς ποὺ θὰ μείνουν μέσα, παρέα μὲ τὴν τηλεόρασιν…
Εἱδικῶς σήμερα, νύκτα ποὺ εἶναι, ἄς κάνουμε μίαν ἐξαίρεσιν…
Ἀξίζει τὸν κόπο…
Πάντως, λόγῳ τῆς ἡμέρας, ἐγὼ σᾶς εὔχομαι καλὴν χρονιά, μὲ ὑγεία καὶ δύναμιν.
Ἔς αὔριον τὰ σπουδαία…
Σημείωσις:
Γιὰ τὴν καλὴ χρονιὰ ἡ σημείωσις.
Οὐδέποτε κατάλαβα τὸ γιατὶ ἔπρεπε νὰ διαχωρήσω τὴν ἱστορία μου.
Οὐδέποτε κατάλαβα τὸ γιατὶ ἔπρεπε νὰ ζοῦμε χωρισμένοι…
Οὐδέποτε κατάλαβα γιατὶ ἡ ἀλήθεια πρέπει νὰ θάβεται…
Ἐγὼ θέλω τὴν Πατρίδα μου μία, ἐνωμένη, μὲ κοινὴ ἱστορία.
Δὲν ὑπάρχουν, γιὰ ἐμέναν, δεξιοί, ἀριστεροί, κεντρῶοι… Μόνον Ἕλληνες ὑπάρχουν…
Μόνον Ἕλληνες πατριῶτες…
Ἔτσι κι ὁ Καναβός…
Γιὰ ἐμέναν ἦταν Ἕλλην πατριώτης κι ἀνθέλληνες ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ἐξουσίαζαν, κι ἐξουσιάζουν, μὲ γνώμονα τὸ δικό τους «δίκαιον» καὶ τὴν ἀδικία τῆς κοινωνίας μας…
Αὐτὸ ποὺ μᾶς λείπει εἶναι ἡ δικαιοσύνη…
Αὐτὴν ὀφείλουμε νὰ ἀποκαταστήσουμε.
Διότι ὁ πατριωτισμὸς τῶν Ἑλλήνων θεωρεῖται δεδομένος. Δὲν μποροῦν τὰ χρώματα καὶ τὰ κόμματα νὰ τὸν διαλύσουν ἤ νὰ τὸν οἰκειοποιηθοῦν.
Ἄλλες προτάσεις: