Ἡ εὐθύνη μας γιὰ τὴν γενοκτονία.

Ἡ λέξις γενοκτονία εἶναι μία πολὺ σκληρὴ λέξις, ποὺ δὲν χρειάζεται ἀναλύσεις καὶ ἐτυμολογίες.
Εἶναι μία λέξις ποὺ μᾶς κτυπᾶ κατ’  εὐθείαν στὴν καρδιά. Μᾶς ξυπνᾶ μνῆμες καὶ κάποιες ἄλλες φορὲς μᾶς γεμίζει πίκρα, ἄν καὶ ἔχουν περάσει τόσα χρόνια ἀπὸ τότε, ποὺ λογικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχουμε ξεχάσει…
Μά πῶς νά ξεχαστῇ τόσο αἷμα, τόσος πόνος καί τόση βία πού ἐδέχθησαν οἱ παπποῦδες μας; Πῶς νά ξεχαστῇ τό ὅ,τι οἱ ἰθύνοντες ἀκόμη κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι καί τήν ἀρνοῦνται;
Πῶς νά ξεχάσουμε τό ὅ,τι κάποιοι δέν πλήρωσαν ἀκόμη;

Σἠμερα δὲν θὰ σᾶς γράψω κάτι γιὰ νὰ πικραθοῦμε περισσότερο.
Ἄλλως τὲ ἀκόμη οἱ μνῆμες εἶναι νωπές…
Σήμερα θὰ παραμείνω μόνον στὸ τὶ ἐμεῖς πράξαμε, ὡς Ἕλληνες, γιὰ νὰ συντελεστῇ αὐτὴ ἡ γενοκτονία.
Σήμερα θὰ ἀναφερθῶ μόνον στὶς δικές μας εὐθύνες.
Διότι οἱ δικές μας εὐθύνες ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν ἐκλογὴ Βενιζέλου, ποὺ οὐσιαστικῶς μᾶς ἔχωσε μέσα στὰ πλοκάμια τῶν διεθνῶν συνωμοσιῶν, πρὸ κειμένου νὰ ἐξυπηρετηθοῦν αὐτοὶ καὶ νὰ καταστραφοῦμε ἐμεῖς.

Τὸν Βενιζέλο, τὸν κάθε Βενιζέλο, ἐμεῖς τὸν ἐπιλέξαμε.
Τὸν Βενιζέλο, καθὼς καὶ τοὺς ἀπογόνους του, ἐμεῖς τοὺς ἀδειοδοτοῦμε γιὰ νὰ ἀποφασίζουν γιὰ τὸ ἐὰν θά, ἤ δὲν θὰ μᾶς «σώσουν».
Κι τὸν κάθε Βενιζέλο, προϊὸν τῆς δημοκρατίας, τὸν τιμοῦμε ἤ τὸν ὑβρίζουμε, ἀναλόγως τῆς ὀπτικῆς μας, τῆς παιδείας μας καὶ τῆς ἐπιγνώσεῶς μας.
Ὅμως ἐλάχιστες φορὲς κάποιοι ἀπὸ ἐμᾶς συνειδητοποιοῦν πὼς δὲν εἶναι ὁ Βενιζέλος αὐτὸς ποὺ μᾶς ὁδήγησε στὴν καταστροφή, τότε, ἀλλὰ ΟΛΟΙ ἐμεῖς ποὺ τὸν ἐπιλέξαμε…

Βαρύ…
Ὁ κυρίαρχος Ἑλληνικὸς λαός…
Αὐτὸ μᾶς ἔχουν πεῖ πὼς ἰσχύει…
Ναί, ὁ κυρίαρχος Ἑλληνικὸς λαός, ποὺ ἐπιλέγει ΠΑΝΤΑ τοὺς λάθος ἡγέτες, οἱ ὁποῖοι ἡγέτες εἶναι ἱκανοὶ ΜΟΝΟΝ νὰ τὸν καταστρέψουν καὶ νὰ τὸν ξεπουλήσουν…
Καὶ στὸ τέλος νὰ ἐμφανίζονται κι ὡς σωτῆρες ἤ ἐθνάρχες…
Κι ὄχι μόνον αὐτό… Ἀλλὰ ἕναν αἰώνα ἀργότερα νὰ παραμένουμε πιστοὶ ὑποστηρικτές τους…

Δὲν εἶναι μόνον ὁ Βενιζέλος φυσικά.
Προσφάτως κάποιος γνωστός μου ἔπλεκε τὸ ἐγκώμιον τοῦ …Μαυροκορδάτου!!! Ναί, τοῦ Μαυροκορδάτου.
Κι αὐτὸ τὸ πρόσωπον εἶναι γνώστης τῆς ἱστορίας μας…
Τί νά πῷ;

Ἤ… Μόλις ἐχθὲς τὸ πρωΐ, κατὰ τὶς φωτογραφίες τοῦ φίλου μου Ὄθωνος, στὸ περίπτερον τοῦ Καμίνη ὑπῆρχαν οὐρές, πρὸ κειμένου νὰ δηλώσουν κάποιοι …«ὑποτέλεια». Ποιοῦ; Τοῦ Καμίνη…

Ἀκριβῶς ἀπέναντι τὸ περίπτερο ΚΑΜΙΝΗ. 2:00 μ.μ.
(Ὑποστηριζόμενος ἀπὸ ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ κτλπ)
Ἡ πλήρης ἀντίθεση…..(μοίραζε πιατάκια μὲ ἐλιές, τυράκια, ψωμάκια καὶ κρασί)

Τοῦ Καμίνη ποὺ πέταξε τὰ παγκάκια ἀπὸ τὶς πλατεῖες γιὰ νὰ μὴν τὰ βρωμίζουν οἱ …ἄστεγοι.
Τοῦ Καμίνη ποὺ χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τὸν Σόρος, γιὰ νὰ ξεπουλήσῃ κάθε τὶ ἑλληνικὸ ἀπὸ τὸν Δῆμο Ἀθηναίων.
Τοῦ Καμίνη ποὺ μᾶς θεωρεῖ εἶδος πρὸς …ἐξαφάνισιν…

Ὁμοίως καὶ γιὰ τὸν Μπουτάρη, ποὺ θεωρεῖ δεδομένον (ἐμμέσως) πὼς τὸ νερὸ δὲν …εἶναι δημόσιον ἀγαθόν, κατὰ τὶς «γραμμές» τῶν παγκοσμίων σιωνιστικῶν κέντρων. Ναί, ἀλλὰ ὁ Μπουτάρης πάλι ἀναλαμβάνει τὸν Δῆμο Θεσσαλονίκης…
Κι αὐτὸ συμβαίνει σήμερα…
Σήμερα ποὺ ἔχουμε τόσην ἀφθονία πληροφορίας… Σήμερα ποὺ μποροῦμε νὰ συγκρίνουμε καὶ τοὺς μὲν καὶ τοὺς δέ, ἀλλὰ λόγῳ …τεμπελιᾶς, τὸ ἀποφεύγουμε. (Ἤ ἀκόμη καὶ λόγῳ βολέματος ἤ προσωπικοῦ μας συμφέροντος!!!)

Ἡ γενοκτονία, κατὰ τὰ δικά μου συμπεράσματα, ἦταν ἀποτέλεσμα δικῶν μας ἐπιλογῶν.
Ναί, ὁ Βενιζέλος ἐξυπηρέτησε τοὺς δικούς του ἐργοδότες-συγγενεῖς-συμμάχους, γιὰ νὰ ἁρπάξουν τὰ πετρέλαια τῆς Μοσούλης ἀπὸ τοὺς ὀθωμανούς, ἀλλὰ οὐσιαστικῶς ἐμεῖς τὸν ἀνεβάσαμε ἐκεῖ ποὺ στεκόταν.
Καὶ σήμερα, ἀκριβῶς ὅπως τότε, ἐμεῖς ἀνεβάζουμε καὶ κατεβάζουμε τὸν ὁποιονδήποτε.

Τὸ πρόβλημα, κατ’  ἐμὲ πάντα, δὲν εἶναι στοὺς ἡγέτες ποὺ ἐπιλέγουμε ἀλλὰ στὴν μετριότητα.
Κι ὅσο ἀποφασίζουμε νὰ ἀναδεικνύουμε μετριότητες, τόσο θὰ παθαίνουμε ἀνάλογες καταστροφές.
Μὰ ἡ δική μας μετριότητα, σὲ ἐπίπεδον ἠθικῆς, γνώσεων καὶ κρίσεως, ἄν κι ὀφείλεται κατὰ μεγάλο τμῆμα στὸ πῶς μᾶς ἐκπαιδεύουν, ἀπὸ ἕνα σημεῖον καὶ μετὰ εἶναι ἀποκλειστικῶς δική μας εὐθύνη. Καλῶς ἀντιλαμβανόμεθα πὼς μᾶς χειραγωγοῦν τέλεια, μέσα ἀπὸ τὸ ἀ-παιδευτικὸ σύστημα, τὴν προπαγάνδα τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐξημερώσεως καὶ τὴν παραπληροφορία.
Ἀλλά τί κάνουμε ἐμεῖς ὡς ἐνήλικα ἄτομα;
Μήπως ἀφήνουμε τούς ἑαυτούς μας νά ἄγονται καί νά φέρονται, κατά πῶς ἐξυπηρετεῖ τόν κάθε κοσμοεξουσιαστή, διότι ἁπλῶς …βαριόμαστε;

Ναί, ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, καθὼς καὶ κάθε τὶ ἄλλο στὸ σύμπαν, ἐπιλέγει τὴν λιγότερο ἐπώδυνη κατάστασιν σὰν θέσιν ἰσοῤῥοπίας.
Ὅπως μία πέτρα θὰ «ἐπιλέξη» τὴν λιγότερο «ἐπώδυνον» κατάστασιν ὡς θέσιν ἰσοῤῥοπίας, ἔτσι κι ὁ ἄνθρωπος, σὲ κάθε μῆκος καὶ πλάτος τοῦ πλανήτου, θὰ ἐπιλέξη τὴν λιγότερο ἐπώδυνον κατάστασιν ὡς θέσιν ἰσοῤῥοπίας. Δὲν θὰ δοῦμε ΠΟΤΕ κάποιαν πέτρα νὰ στέκεται σὲ μίαν κορυφή, ἑνὸς βουνοῦ. Θὰ τὴν δοῦμε νὰ κατρακυλᾷ πρὸς τὴν λιγότερο «ἐπώδυνο» ἐνεργειακὴν κατάστασιν. Δῆλα δὴ πρὸς τὸ πλέον πεδινὸν σημεῖον. Δῆλα δὴ πρὸς τὸ ἐπίπεδον ἐκεῖνον ποὺ θὰ καταναλώνῃ τὴν ἐλαχίστην ἐνέργεια, πρὸ κειμένου νὰ «ἐπιβιώσῃ».
Ἔτσι κι ἐμεῖς. Σὰν λίθοι, σὰν πέτρες λειτουργοῦμε.
Ἐπιλέγουμε τὴν κατάστασιν ἐκείνη, στὴν ὁποίαν χρειαζόμαστε τὴν ἐλαχίστη ἐνέργεια γιὰ νὰ ἐπιβιώσουμε…
Δῆλα δὴ ἐκείνην τὴν κατάστασιν ποὺ δὲν θὰ κοπιάζουμε, δὲν θὰ σκεπτόμεθα, δὲν θὰ ἐνεργοῦμε…
Εἶναι πολὺ δύσκολο τὸ νὰ ἀποφασίσουμε νὰ ἐξέλθουμε αὐτῆς τῆς ἀδρανείας. Χρειάζεται σθένος, πόνος καὶ ὁπωσδήποτε κάποιος ἐξωτερικός, βίαιος δυστυχῶς, παράγων, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ἐνεργοποιήσῃ καὶ νὰ μᾶς κινητοποιήσῃ.
Κι ἀκριβῶς ἐκεῖ ξεκινᾶ ἡ δική μας εὐθύνη.
Ὅσο ἐπιλέγουμε αὐτὴν τὴν κατάστασιν ἀδρανείας, τόσο θὰ ἐμφανίζονται «ἡγέτες» ξεπουλημένοι, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγοῦν, βεβαιωμένα, σὲ νέες γενοκτονίες.

Κι ἐπεὶ δὴ σήμερα κάποιες «συμπτώσεις» ἐπαναλαμβάνονται, κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπο ποὺ συνέβησαν λίγο πρὸ τῆς γενοκτονίας, πολὺ φοβᾶμαι πὼς ναί, θὰ ἐπαναληφθῆ καὶ ἡ γενοκτονία, κατὰ χειρότερον τρόπο ἀπὸ αὐτὸν τοῦ παρελθόντος.
Καὶ δυστυχῶς, ὄχι μόνον δὲν συνειδητοποιοῦμε τὸ μέγεθος τοῦ κακοῦ ποὺ ἔφθασε, ἀλλὰ πασχίζουμε καὶ νὰ μὴν καταπιανόμαστε μαζύ του, διότι ἐλπίζουμε, κατὰ βάθος, πὼς δὲν μᾶς ἀφορᾶ…
Ἀλλὰ μᾶς ἀφορᾶ… Περισσότερο ἀπὸ ὅσο μποροῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε…
Μᾶς ἀφορᾶ διότι ξεκίνησε…
Τὸ κακὸ κάθε φορά, εἶναι μεγαλύτερον, ὅταν δὲν ἔχουμε μάθει τὸ μάθημά μας…
Κι ἐμεῖς δὲν τὸ ἔχουμε μάθει… Γεμίσαμε «σωτῆρες», τυχοδιῶκτες, ἐντεταλμένους…
Θυσιάζουμε τὴν ἐλευθερία μας στὸν βωμὸ μίας ἐπιπλάστου ἀσφαλείας…
Ξεπουλᾶμε οὐσιαστικῶς καὶ τὴν Πατρίδα μας καὶ τὸ μέλλον τῶν παιδιῶν μας…
Ἀκόμη…
Δυστυχῶς μας…

Φιλονόη

Υ.Γ. Πρὸ μερικῶν ἐτῶν μοῦ εἶπε κάποιος, Πόντιος, πὼς ΟΛΟΙ οἱ Ἕλληνες πρέπει νὰ μάθουν τὸ τὶ συνέβη στὴν γενοκτονία, διότι μόνον τότε θὰ σωθοῦμε. Εἶχε ἄρα γέ δίκαιον;

 

φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

4 thoughts on “Ἡ εὐθύνη μας γιὰ τὴν γενοκτονία.

  1. Το κακό με αυτούς του Καμίνη και του Σακελλαρίδη είναι ότι δέν περνούν απ το blog σου. Μπορεί οι περισσότεροι από αυτούς να πεινάσουν, μπορεί ήδη να πεινάνε, αλλά δέν βαριέσαι, η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Θα απολαύσουν τον καφεδάκο τους στο κολωνάκι, θα τους ενημερώσει καμία Τρέμη, θα γελάσουν λίγο με τον Λαζόπουλο, θα διαβάσουν κάνα Εγώ, κάνα Chao, από δώ δέν θα περάσουν σίγουρα, αλλά και άν περάσουν, δέν θα συγκινηθούν. Η καλή πληροφόρηση πάντα υπάρχει για όσους την αναζητούν. Απλά, οι πραγματικοί Έλληνες είναι πολλοί λιγότεροι απ ότι φανταζόμουν. Δέν έχουμε να κάνουμε απλώς με κατάλοιπα των προηγούμενων ετών. Εδώ έχουμε να κάνουμε με λαιστρυγόνες. Καμία σχέση με πολίτες, Αθηναίους πολίτες, Έλληνες.

Leave a Reply