Λοιπόν, λοιπόν… ἐμεῖς ποὺ εἴμεθα Ἕλληνες…

Διότι, ὡς γνωστόν, εἴμεθα (ἇμα λάχῃ…!!!) κι ἀπ΄ εὐθείας ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων. Καὶ δὲν τὸ λέμε ἐμεῖς μὰ δεκάδες ἐρευνητὲς ἐντὸς κι ἐκτὸς τῆς χώρας.
Κατ’ ἐπέκτασιν κάτι Φαλμεράυρερ ἔχουν πρὸ πολλοῦ διαψευσθῆ…

Σαφῶς καὶ εἴμεθα Ἕλληνες, θὰ ἀπαντήσουν οἱ πολλοί. Γενετικῶς τοὐλάχιστον ναί, αὐτὸ ἀποδεικνύεται. Καὶ ὄχι μόνον ἀποδεικνύεται ἐκ τῶν γενετικοῦ κώδικος, ἀλλά, ἐπὶ πλέον, ἀποδεικνύεται, καὶ ἐκ τῶν ἐξωτερικῶν χαρακτηριστικῶν.

Μὰ πόσο τοῦ ὁμοιάζει!!!

Ναὶ καλέ, σοῦ λέει ὁ ἄλλος, μὰ ἀπὸ ἐδῶ ἐπέρασαν ἀμέτρητοι κατακτητὲς πού, οὔτως ἢ ἄλλως, τὸ σπερματάκι τους τὸ ἄφησαν.
Θὰ ἀπαντήσω πολὺ ἁπλᾶ μὲ ἐρωτήματα: πόσοι ἀπό αὐτούς ἔμειναν καί, ἐν τέλει, γιατί ἔφυγαν;
Κι ἐάν, τέλος πάντων, τὸ ἄφησαν τὸ σπερματάκι τους (ποὺ ναί, τὸ ἄφησαν ὅσοι μποροῦσαν…!!!), γιατί σήμερα δέν εἶναι ἐπικρατοῦν καί ἀναγνωρίσιμον τό εἶδος τους σέ καθαρά ἐξωτερικά χαρακτηριστικά;

Τὰ περὶ γενετικῆς ἐξακολουθήσεως εἶναι μία πολὺ μεγάλη συζήτησις, ποὺ δὲν θέλω ἀκόμη νὰ τὴν ἀνοίξω. Ἄλλως τέ, κατ’ ἐμέ, τὸ θέμα ἔχει πρὸ πολλοῦ κλείση, ἀνεξαρτήτως τῶν ἀπόψεων ποὺ κυκλοφοροῦν δεξιὰ κι ἀριστερά. Κι ἔχει κλείση διότι, πάντα κατ’ ἐμέ, γιὰ κάποιον λόγο, ποὺ ἀκόμη δὲν μπορῶ νὰ αἰτιολογήσω ἐπισήμως, κάτι συμβαίνει σὲ αὐτὸν τὸν τομέα. Ἤ, γιὰ νὰ λέμε τὰ πράγματα ὅπως ἀκριβῶς ἔχουν, κάτι «παίζει», συνδυαστικά, μὲ τὸν τόπο καὶ τὸ γονίδιον. Τί; Ἐὰν θὰ ἔχω ἐπαρκῆ στοιχεία θὰ τοποθετηθῶ. Ἔως τότε ἁπλῶς παρατηρῶ.

Ἐὰν φυσικὰ τὸ ἑλληνικὸ γονίδιον εἶναι ἰσχυρότερον τῶν ἄλλων γονιδίων, ποὺ «ἐνεβολίασαν» τὴν φυλὴ ἢ ἐὰν τὰ γονίδια τῶν ἄλλων ἦσαν, ποσοστιαίως, ἀμελητέα, δὲν ἔχει πλέον καὶ μεγάλη σημασία, πάντα κατ’ ἐμέ. Ὄχι τόσο διότι ἔχουμε ἐκπαιδευθῆ ἀπὸ τὸ Ἑλλαδοξεφτιλιστὰν γιὰ νὰ δηλώνουμε Ἕλληνες, ἀλλὰ διότι τελικῶς ἀκόμη καὶ ὁ τόπος, μὲ τὶς ὁποίες ἰδιαιτερότητές του, καθορίζει σὲ μεγάλο βαθμὸ τὴν συμπεριφορά μας. Κι ἔτσι παρατηροῦμε πὼς ἀκόμη καὶ τὰ πλέον «καθαρὰ» γονίδια, ὅπως αὐτὰ τῶν ῥομᾶ/γύφτων/ἀθιγγάνων ἢ τῶν ἑβραίων, παρὰ τοῦ ὅ,τι οὐδέποτε ἔχουν νὰ ἐπιδείξουν ἐπιμειξίες μὲ ἄλλους, ἐν τούτοις ἐκφράζουν πανομοιότυπο μὲ αὐτὴν τῶν γηγενῶν χαοτικὴ συμπεριφορά.

Σαφῶς λοιπὸν κι ἀποδεικνύεται, βάσει τῶν διαφόρων ἐρευνῶν, σὲ ἐπίπεδον γενετικῆς, ἐντὸς κι ἐκτὸς συνόρων, πὼς ναί, πράγματι, εἴμεθα ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων. Ὅμως τί σημασία ἔχει αὐτό;
Διότι, ὡς γνωστόν, οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες, γενικῶς καὶ εἰδικῶς, οὐδόλως ἔχουν νὰ ἐπιδείξουν μόνον ὡραῖες κι ἀρμονικὲς κατατομὲς ἢ μόνον ἑλληνικότατα μεσαία δάκτυλα τῶν ποδῶν τους. Αὐτὰ ἦσαν καὶ παραμένουν ἐπουσιώδη. Τὰ σημαντικὰ καὶ τὰ σπουδαία δὲν σχετίζονται μὲ τὸ πῶς φαίνεται κάτι ἀλλὰ μὲ τὸ πῶς πράγματι εἶναι. Κι ἔτσι ὁ Σωκράτης, γιὰ παράδειγμα, ἂν καὶ ἦταν κακομούτσουνος, ὅμως. ἂκόμη καὶ σήμερα ὅλος ὁ πλανήτης γιὰ αὐτὸν μιλᾶ.
Τί ἀξία λοιπόν ἔχει τό νά εἶμαι ἐγώ τέλειο ἀντίγραφο μίας ἀρχαίας Ἑλληνίδος, ἐάν μόνον αὐτό κρατῶ ἀπό τήν μακρυνή πρόγονο καί σέ ὄλα τά ἄλλα εἶμαι νούμερο;

Τί θέλω νά πῶ;
Τὸ αὐτονόητον. Προσωπικῶς ἔχει ἐδῶ καὶ καιρὸ παύση νὰ μὲ ἀπασχολῇ τὸ ἐὰν εἴμαστε, ἤ ὄχι, ἀπ’ εὐθείας ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων γενετικῶς. Αὐτὸ τὸ ἔχουν ἀπαντήση ἄλλοι καὶ σαφέστατα, μὲ ἐπίπονες καὶ πολυετεῖς ἔρευνες. Αὐτὸ ποὺ μὲ τσούζει καὶ μὲ πονᾶ καὶ μὲ τρομάζει εἶναι πὼς οὐδόλως ἔχουμε πλέον τὶς προϋποθέσεις γιὰ νὰ γεννήσουμε, ὡς φυλή, ἔναν Ἀριστοτέλη ἢ ἔναν Θεμιστοκλῆ ἢ ἔναν Μιλτιάδη. Οὐδόλως δυνάμεθα νὰ θέσουμε τὶς ἀναγκαῖες προϋποθέσεις γιὰ νὰ ξεπηδήσῃ μέσα ἀπὸ τὴν κοινωνία μας ἕνας Ὄμηρος ἢ ἕνας Ἠράκλειτος ἢ ἀκόμη κι ἔνας Ξενοφών. Οὔτε κἂν Κολοκοτρώνη ἢ  Καραϊσκάκη ἢ Ἀνδροῦτσο μποροῦμε πλέον νὰ γεννήσουμε διότι, πολὺ ἁπλᾶ, ἔχουμε περισσότερο κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα νὰ φροντίσουμε γιὰ τὸ βόλεμά μας.

Ὅσο δὲ γιὰ τὸ περιβόητο ἦθος μας… Ἔ αὐτὸ τὸ ἔχουμε πρὸ πολλοῦ θυσιάση στὴν ἀριστεροσύνη μας καὶ στὴν κομμουνιστικότητά μας.

Ψυχασθένεια κομμουνιστική…

Σαφῶς λοιπὸν αὐτὴν τὴν κληρονομικότητα καθημερινῶς καὶ  τὴν γελοιοποιοῦμε καὶ τὴν φτύνουμε, μὲ ὅλα τὰ μέσα καὶ τοὺς τρόπους, ἀποδεικνύοντας, δυστυχῶς μας, πὼς ἴσως νὰ εἴμεθα γενετικῶς ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, ἀλλὰ ἐπίσης εἴμεθα καὶ  αὐτοὶ ποὺ ἔχουν τόσο πολὺ ξεπέση, ποὺ μᾶλλον, γιὰ τὸ καλὸ τοῦ πλανήτου καὶ  τῆς ἀνθρωπότητος, θὰ ἔπρεπε (ἐπὶ τέλους!!!) νὰ τὸ βουλώσουμε καὶ νὰ τὰ ξανά-πιάσουμε ὅλα ἀπὸ τὴν ἀρχή, σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς καὶ  τὰ θέματα, ξεκινῶντας ἀπὸ τὰ αὐτονόητα ποὺ εἴμαστε ἐμεῖς. Κακὰ τὰ ψέμματα… Εἶναι, ἐκτὸς ἀπὸ δικαίωμα, πέραν κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα Χρέος τὸ νὰ εἶσαι Ἕλλην. Ἕνα Χρέος ποὺ ἀπαιτεῖ καθημερινῶς ἀμέτρητες θυσίες, ξεβολέματα, αὐτοκριτικές, αὐτοβελτιώσεις, ὁράματα καὶ ἦθος. Γιὰ νὰ θεωρῇς, τέλος πάντων, ἐαυτὸν κληρονόμο, πρέπει κάθε στιγμὴ νὰ δύνασαι νὰ ὑπερασπισθῇς τὸ κληροδότημα.
Ἐμεῖς ὅμως φτύνουμε καὶ στοὺς τάφους καὶ στὸ ἦθος καὶ στὰ μεγάλα ἔργα τῶν προγόνων μας.

Ὅσο λοιπὸν μένουμε στὸ περιτύλιγμα, τόσο θὰ αὐτό-γελοιοποιούμεθα, μὲ ὄλους τοὺς τρόπους καὶ τὰ μέσα, ἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ τὴν ἔννοια καὶ τὴν οὐσία τοῦ Ἕλληνος. Διότι, ἐπὶ τέλους, πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ὁ Ἕλλην δὲν εἶναι κάτι ποὺ χαρίζεται γονιδιακῷ δικαιώματι, μὰ κάτι ποὺ καθημερινῶς κερδίζεται καὶ ἀποδεικνύεται μὲ ἔργα κι ὄχι μὲ μπαρουφολογίες.

Φιλονόη

Σημείωσις

Ἀφορμὴ γιὰ τὸ σημερινὸ σημείωμα ἡ συζήτησις ποὺ ἐξεκίνησε στὸ κανάλι «Ὀδύσσεια TV», λόγῳ μίας προσφάτου ἐκπομπῆς μὲ τὸν κο Μιχαλόπουλο.
Τὰ σχόλια σὲ αὐτὴν τὴν ἐκπομπὴ εἶναι τὸ «ζουμάκι» μας.

Σημείωσις:  Τὸ παραπάνω ταινιάκι, πρὸς ὥρας, δὲν λειτουργεῖ. Ὅταν ἀποκατασταθῇ θὰ τὸ ἐπαναφέρουμε.

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Λοιπόν, λοιπόν… ἐμεῖς ποὺ εἴμεθα Ἕλληνες…

  1. Εὐχαριστῶ θερμῶς! Σὲ γενικὲς γραμμὲς συμφωνῶ μὲ τὸ σύνολο, ἀλλὰ πλήρως, ἐκθύμως, ἀποφασιστικῶς καὶ δραστικῶς συμφωνῶ μὲ τὴν προτροπή σου: Τὸ πρῶτο ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε εἶναι ΝΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΟΥΜΕ!
    Στὴ δεκαετία τοῦ 1840 (ἐὰν θυμᾶμαι καλά), Γάλλος ἐπιστήμονας εἶχε διαπιστώσει ὅτι οἱ ληστὲς συνεργάζονταν στενότατα μὲ τὴ Βασιλικὴ Χωροφυλακή. Τὸ κατήγγειλε – καὶ τὴν ἀπάντηση τὴ μαντεύετε: “Εἴμαστε ἀπόγονοι τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων”.
    Τὸ 1860 (δύο χρόνια ΠΡΙΝ ἀπὸ τὴν πτώση τοῦ Ὄθωνος) ἕνας Γάλλος περιηγητὴς στὴν Πελοπόννησο, ἐρώτησε ἐπισήμως καὶ μεγαλοφώνως: “Μὰ γιατί, κάθε καλοκαίρι, τόσες φωτιές στὰ ὀρεινὰ δάση;” Τὴν ἀπάντηση τὴ μαντεύει ὁ πᾶσα ἕνας: “Εἴμαστε ἀπόγονοι τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων”.
    Λίγα χρόνια, ἄλλος περιηγητής, ἐπίσης Γάλλος, ἔβλεπε στὸ Καστρὶ τῆς Στερεᾶς (τανῦν Δελφοὶ) μπουλούκια ἀγροτῶν νὰ περνᾶνε μέρες ὁλόκληρε στὸ τοπικὸ καφενεῖο καὶ νὰ διαπληκτίζονται γιὰ τὸ ποιὸς θὰ μπῆ πρῶτος στὴν Κωνσταντινούπολη. “Ρὲ παιδιά”, εἶπε ὁ Γάλλος, “πιάστε τὴν τσάπα νὰ καλλιεργήσετε τὰ χωράφια σας!” Τὴν ἀπάντηση τὴ μαντεύετε: “Εἴμαστε ἀπόγονοι τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων”.
    Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Κατοχῆς τῶν ἐτῶν 1941-1944, ἦρθε στὴ χώρα μας ὁ Κρὶς Γουντχάουζ, γιὰ νὰ ὀργανώση τὴν ἀνατίναξη τῆς γέφυρας τοῦ Γοργοπόταμου. Εἶδε τὸν τρόπο σκέψης καὶ δράσης τῶν “ἀπογόνων τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων” καὶ ἀβιάστως κατέληξε στὸ συμπέρασμα:
    “Δὲν μπορῶ μὲ ἀκρίβεια νὰ ξέρω τί ἤτανε αὐτὴ ἡ χώρα στὸ παρελθόν, ἀλλὰ πολὺ καλὰ μπορῶ νὰ πῶ τί εἶναι σήμερα: Ἡ Ἑλλάδα εἶναι χώρα ἀσιατική!”
    Καὶ cut.

Leave a Reply