Τί ἦταν ἡ σαῦρα γιά τούς ἀρχαίους;

Ἡ σαῦρα θυμίζει καὶ δείχνει τὸν δρόμο

Ὑπῆρχε μία θεώρησις ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια, πὼς ἐὰν κατάφερνε τὸ θηλυκὸ καὶ τὸ ἀρσενικὸ νὰ συμφιλιωθοῦν μέσα στὸν ἄνθρωπο, ὅταν μάθῃ δηλαδὴ τὸ ἕνα φύλο ὅτι ἐμπεριέχει τὸ ἄλλο, τότε αὐτὰ θὰ μπορέσουν νὰ ἑνωθοῦν ἁρμονικὰ καὶ νὰ γίνουν ΕΝ! Ὅπως συμβαίνει στὴν ἀπαρχὴ τῆς ζωῆς μέσα στὴν μήτρα!

Ἦταν ἀπαραίτητος προϋπόθεσις, ἐὰν κάποιος ἐπεδίωκε τὴν θέωση, νὰ προσπαθοῦσε μία συμβολικὴ ἀντίστροφο πορεία πρὸς τὸ ΕΝ. Ἦταν στὴν πραγματικότητα ἡ ἐπίτευξις συνθηκῶν εὐδαιμονίας καὶ ἔτσι γεννήσεως καὶ φιλοξενίας μετά, τοῦ θείου μέσα στὸ ἄτομο! Ἀφ’ ἑαυτοῦ γεννημένο στὸν ἄνθρωπο, εἶναι ὁ ὅρος (Δαιμόνιο Σωκράτους).

Σὲ κάποια εἴδη σαύρας ἢ σὲ ὅλα, ἄγνωστο, ἐνῶ ὑπάρχουν ἀρσενικὲς καὶ θηλυκές, συνυπάρχει ἐσωτερικῶς τὸ ἀρσενικὸ μὲ τὸ θηλυκὸ σὲ ΕΝΑ! Τόσο πολύ, ποὺ κάτω ἀπὸ συνθῆκες ζέστης, τὸ ἀρσενικὸ ἀλλάζει φύλο καὶ γεννᾶ αὐγά!
Τότε οἱ συνθῆκες ἀλλάζουν καὶ ὅλα εἶναι διαφορετικά.

Τσίντσιφος Ἀστέριος