Καθυστερήσαμε ὀλίγον τί νὰ παρουσιάσουμε «τὰ ἔργα καὶ τὰς (ἑκατὸ πρῶτας) ἡμέρας» τῆς κυβερνήσεως κούλλλιιι, ἀλλὰ κάλλιο ἀργὰ παρὰ ποτέ.
Σήμερα λοιπὸν θὰ γελάσουμε ὀλίγον τί, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ βάζουμε τὰ πράγματα στὶς σωστές τους διαστάσεις καὶ θέσεις. Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Ὅ,τι εἶναι τὸ κούλλλιιι ἦταν καὶ τὸ ἀλεξέι ἦταν καὶ τὸ μπᾶνο ἦταν καὶ τὸ GAPατον, ἀλλὰ θὰ εἶναι καὶ τὸ κάθε ἐπόμενον κουδουνισμένο, γιὰ ὅσον καιρὸ ἡ χώρα θὰ παραμένη προτεκτοράτον. Ὅλα αὐτὰ τὰ σούργελα δὲν ὑπηρετοῦν ἐμᾶς, ἀλλὰ ἐξυπηρετοῦν συμφέροντα τοκογλυφικά, χρησιμοποιῶντας ἐμᾶς ὡς ἐξιλαστήρια θύματα. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἐὰν πράγματι οἱ ἐκλογὲς θὰ μποροῦσαν κάτι νὰ ἀλλάξουν, θὰ εἶχαν καταργηθῆ. Ἀφ’ ᾖς στιγμῆς ἐξακολουθοῦν καὶ ὑποστηρίζονται καὶ ὑπέρ-τονίζονται, τὸ μόνον ποὺ ἐπιβεβαιώνουν εἶναι ἕνα: πρόκειται γιὰ ἐργαλεῖον καταστολῆς κι ἐλέγχου μας καὶ ὄχι γιὰ μέσον ἀπαλλαγῆς μας ἀπὸ τοὺς δυνάστες μας.
Συνέχεια →