Ἂς ξεκινήσουμε, γιὰ ἀρχή, ἀπὸ τὴν κάθε ἐκδοχῆς καὶ ἀπόψεως καὶ ἐπιπέδων «δημοκρατικότητα» καὶ «ἀριστεροσύνη» καὶ «σοσιαλιστικότητα» τῶν κοινωνιῶν μας, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς ὅσο περισσότερο μᾶς ὠθοῦν πρὸς τὰ ἐκεῖ, τόσο περισσότερο μᾶς ἐξουσιάζουν μὲ τὴν δική μας συναίνεσιν!!!
Κι ἔτσι, μὲ τὸ σχετικῶς πρόσφατο παράδειγμα τῶν ἐκλογῶν, ἀντιλαμβανόμεθα πὼς ὡς λαὸς καταντήσαμε (ναί, καταντήσαμε ἀγαπητοί μου!!!) τόσο κομμουνιστο-σκεπτόμενοι, ποὺ οὐδόλως μᾶς ἀπασχολεῖ τὸ γεγονὸς τῆς (ἂς ποῦμε, χάριν τοῦ διαλόγου) κομμουνιστο-ἐξουσίας ἐπάνω μας, τῆς ἀνυπαρξίας ἀντιλόγου καί, καταληκτικῶς, τῆς κοινῶς διεπιστωμένης κατρακύλας μας.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: καπιταλιστικὸς κομμουνισμός
Διατὶ μία ἑξακομματικὴ βουλὴ ἦταν …προγραμματισμένη!!!
Τὴν ἤθελαν, τὴν προπαγάνδιζαν, τὴν προετοίμαζαν ἐδῶ καὶ χρόνια. 
Συνέχεια
Ψηφίζεις ὅ,τι ἄλλο καὶ καταλήγεις (πάλι!!!) μὲ μΠατΣοΚ!!!
Ξεκινᾶς, λέει, νὰ ψηφίσῃς τΣΥΡΙΖΑ γιὰ νὰ ἀνακαλύψῃς τελικῶς πὼς ἐψήφισες μΠατΣοΚ (καὶ μόνον!!!)…!!!
Γιὰ ἕνα εὐρωκΥνοβούλιον δουλεύουν ὅλοι τους!!!
Τί εἶναι τό εὐρωκυνοβούλιον; (Κι ὄχι, ὅπως, κακῶς, λέγεται, εὐρωκοινοβούλιον…!!!)
Εἶναι μία βιτρινούλα τῶν τοκογλύφων, ποὺ χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ ἐξυπηρετῶνται τὰ συμφέροντά τους, μὰ καὶ γιὰ νὰ ὑποδουλωθοῦν πλήρως, στὶς (ἐπισήμως) ὀρέξεις του, οἱ Εὐρωπαῖοι, ἰθαγενεῖς (καὶ μή).
Τὸ τί ἐμεῖς πιστεύουμε γιὰ αὐτὸ εἶναι μία ἄλλη ἱστορία, ποὺ οὐδόλως σχετίζεται μὲ τὴν μία πραγματικότητα τοῦ ἀληθοῦς του ῥόλου.
Συνέχεια
Ὑποζύγια (ἀνθρώπινα), αὐτολογοκρισία καὶ ἀκραία ἀστυνόμευσις!!!
Ἀπὸ ὅ,τι βλέπετε ἀποφεύγω συστηματικὰ νὰ κάνω ἀντικομμουνισμό, νὰ γράφω γιὰ ἐπετείους γιὰ τὸ Κατύν, τὸν Μέλιγαλᾶ, τὸν θάνατο τοῦ Στάλιν καὶ ἄλλα ἀνάλογα.
Ὁ λόγος εἶναι ἁπλός, αὐτὸς ὁ κομμουνισμὸς ἀπεβίωσε. Ἡ Βενεζουέλα, ἡ Κούβα καὶ ἡ βόρειος Κορέα εἶναι ἁπλὰ οἱ ἐξαιρέσεις ποὺ ἐπιβεβαιώνουν τὸν κανόνα.
Δὲν εἶναι κατάῤῥευσις ἀλλὰ …ἀποσύνθεσις!!!
Ὅταν κάτι πεθαίνῃ τότε σπεύδουν ὅλα τὰ ἀναγκαία μικρόβια, οἱ μύκητες, οἱ ἰοὶ μὰ γενικότερα κάθε λογῆς ἀποδομητικὸς παράγων, γιὰ νὰ ἐπιταχυνθῇ ἡ διαδικασία τῆς ἀποσυνθέσεως. Αὐτὸ εἶναι κατανοητό, λίγο ἔως πολύ, ἀπὸ ὅλους μας.
Τὸ σημεῖον ὅμως ἐκεῖνο ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχουμε κατανοήση εἶναι πὼς αὐτὸ ποὺ σήμερα ἀντιμετωπίζουμε, ὡς κοινωνία, ὡς χώρα καὶ ὠς Ἕλληνες, εἶναι τὸ γεγονὸς τῆς μὴ ἀποδοχῆς μας γιὰ τὰ ὀφθαλμοφανῆ. Καί, τὰ ὀφθαλμοφανῆ, εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς καταδεικνύουν πὼς πάει, τελείωσε αὐτὸ ποὺ γνωρίζαμε ἐσφαλμένως ὡς «Ἑλλάς».
Τὸ πλαστογραφηθὲν κρατίδιον (ποὺ καταχρηστικῶς ἀπεκλήθη) «Ἑλλὰς πεθαίνει καὶ εἶναι καιρός μας πιὰ νὰ τὸ συνειδητοποιήσουμε γιὰ νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουμε. Συνέχεια