Θυμᾶμαι λοιπὸν ποὺ κάποτε διάβαζα πὼς ἡ Ἀλίκη Βουγιουκλάκη παρέλαβε τὸν Μενέλαο Λουντέμη, πάμπτωχο καὶ πάντα συνειδητοποιημένο ἀριστερό, ἀπόμαχο τοῦ «ἀναμορφωτηρίου» τῆς Μακρονήσου καὶ τὸν συντηροῦσε στὰ τελευταία χρόνια τῆς ζωῆς του, φροντίζοντάς τον ὡς πατέρα της. (Δὲν γνωρίζω ἐὰν ἀληθεύῃ τὸ γεγονός, ἀλλὰ ἐὰν ἀληθεύῃ, τότε εἶναι πράγματι σπουδαῖα ἡ πληροφορία!!!)

Ὅπως ἐπίσης ἴσως νὰ εἶναι γνωστὸ σὲ πολλοὺς πὼς ἡ Ἀλίκη Βουγιουκλάκη ἦταν θῦμα τῆς ἀριστερᾶς «Κόκκινης Τρομοκρατίας», ἐφ΄ ὅσον ἡ ΟΠΛΑ τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ εἶχε σφαγιάσῃ τὸν πατέρα της τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1943, ἐνᾦ πρὶν τὸν εἶχε βασανίσῃ ἀπάνθρωπα. Θεωρεῖται δὲ πὼς ἐκεῖνα τὰ ἐγκληματικὰ κι ἀπάνθρωπα γεγονότα ποὺ συνέβησαν κατὰ τὴν περίοδο τῆς παντοδυναμίας τῆς ΟΠΛΑ ἦσαν τὰ πλέον αἱματηρὰ στὴν πρόσφατο ἱστορία μας, ἐφ’ ὅσον ἤδη εἶχαν ξεκινήσῃ οἱ μαζικὲς ἐκκαθαρίσεις, ἀδιακρίτως ἰδεολογικῆς καὶ κομματικῆς ταὐτότητος, μὲ μοναδικὸ κριτήριο τὴν ἀποδοχή, ἢ μή, τοῦ ΚΚΕ ὡς ὑπερτάτης ἀρχῆς.
Τὸ «ἠθικὸ πλεονέκτημα» τῆς ἀριστερᾶς σὲ ὅλες του τὶς διαστάσεις… Συνέχεια →