Δὲν συζητᾶμε γιὰ ἠλιθίων ὀλιγωρία ἀλλὰ γιὰ συνειδητὴ προδοσία

Αὐτὸ ποὺ μὲ στεναχωρεῖ δὲν εἶναι αὐτὰ ποὺ λέει ὁ Ἐρντογάν.
Αὐτὸ ποὺ μὲ φρικάρει εἶναι, ὅτι μπορεῖ νὰ τὰ κάνῃ.

Συνέχεια

Δέν κατεῤῥίφθη τό ἐλικόπτερον στά Ἴμια;

Στὸ 21:20 λεπτὸ ὁ Ἀντιναύαρχός ἐ.ἀ. Σπῦρος Δροσουλάκης λέει:
«κανένα στοιχεῖο δὲν ὑπάρχει ποὺ νὰ λέῃ ὅτι τὸ ἐλικόπτερο κατεῤῥίφθη…»!!! Συνέχεια

Χαρίζοντας τὴν Ἀμμόχωστο…

Ἁμμόχωστος… 

Κατὰ τὴν 20η Ἰουλίου 1974 ἀπὸ πλευρᾶς Κυπρίων ὑπάρχει μία «ἐπιστράτευσις-παρωδία» στήν Ἀμμόχωστο, μὲ σχεδὸν ἀνύπαρκτα τὰ μέσα, μὲ σαστισμένους καὶ ἀνημπόρους νὰ διοικήσουν τοὺς ἐπιτελεῖς τῆς Ανωτέρας Στρατιωτικῆς Διοικήσεως, καὶ μὲ ἕναν, κατὰ πολλοὺς ἀκατάλληλο ἕως «προδοτικά» ὑπάκουο, στὸ ΓΕΕΦ, Διοικητὴ τῆς Ι ΑΤΔ Ἀμμοχώστου – τὸν Σχη Κωνσταντῖνο Ζαρκάδα.
Αὐτὸς ἐθεάθη νὰ περιφέρεται στους διαδρόμους τῆς Ἀνωτέρας μονολογώντας:
«ὅ,τι εἶναι νὰ γίνῃ θὰ γίνη, δὲν χρειάζεται νὰ εἴμαστε προκλητικοί…»!
(Μαρτυρία Ἐφ. Ἀνθλγοῦ – τὸ 1974 – Πάνου Ἰωαννίδου).
Ἐξαίρεσις μέσα στὸ χάος, τὸ ἀνήσυχο βλέμμα τῶν Κυπρίων μονίμων καὶ ἐφέδρων ἀξιωματικῶ
ν καὶ ὁπλιτῶν, ποὺ ἀντελήφθησαν «ὅτι κάτι δὲν πάει καλά» καὶ ἄρχισαν νὰ ὀργανώνουν μεταξύ τους Ὁμάδες Μάχης.

Ὁ Ἥρως Ἀνχης Ἀνδρέας Μουζάκης

Συνέχεια

Γνωρίζοντας τὸ ποιοὶ πράγματι εἶναι οἱ Καταριανοί…

Οι «άνθρωποι» του Κατάρ…
Των τρομοκρατών-δολοφόνων των αμάχων της Συρίας….

Τα στοιχεία, που έχει λάβει και η ΕΥΠ αλλά αγνόησε, ως μέρος της κατασκοπευτικής μου δράσεως στην Τουρκία κι αλλού…
Αυτούς άφησε ο κάθε Ρουμπάτης (ίσως κι επίτηδες) να μας εκθέσουν ως χώρα κι ο κάθε άτιμος – προδότης Καμμένος…
Συνέχεια

Θρῆνος γιά τόν …«ἐπίτημο»;

…Ἀναλαμβάνει τὴν ὑπεράσπισιν ὑποθέσεων, ἐνώπιον τοῦ Γερμανικοῦ Στρατοδικείου καὶ τῶν λοιπῶν Γερμανικῶν Ἀρχῶν.

Γιὰ περᾶστε παρακαλῶ γιὰ λαϊκὸ προσκύνημα…!!! Συνέχεια

Γιατί δέν ἀνοίγει ὁ φάκελλος τῆς Κύπρου;

Τὰ πράγματα εἶναι ἁπλᾶ. Οἱ κυβερνῶντες σὲ Ἑλλάδα καὶ Κύπρο οὐδέποτε ὁμίλησαν γιὰ πόλεμο καὶ γι’ αὐτό, ἀκόμη καὶ σήμερα, δὲν κάνουν λόγο γιὰ ἀδηλώτους αἰχμαλώτους πολέμους, ἀλλὰ γιὰ «ἀγνοουμένους», ἐνᾦ κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ τοὺς ἀποκαλοῦν «ἁγνοημένους», ποὺ εἶναι καὶ ὁ πιo σωστὸς ὅρος.

Ὑπάρχουν ἔγγραφα τοῦ 1995, ἦτοι 21 χρόνια μετὰ ἀπὸ τὴν εἰσβολή, ὅπου τὸ ΓΕΕΘΑ ἀπαντᾶ ἐπισήμως στὸν ἀείμνηστο Στρατηγὸ ἐ.ἀ. καὶ ἠρωικὸ πολεμιστὴ τῆς Κύπρου Δημήτριο Μπίκο, ὅτι οὐδέποτε στὰ χρόνια ποὺ παρῆλθαν ἐκηρύχθη ἐπισήμως πόλεμος καί, γιὰ αὐτό, οὐδέποτε ἀνεφέρθη κάποιος σὲ πόλεμο. Δὲν ἔγινε πόλεμος λοπὸν στὴν Κύπρο τὸ 1974 κι ἂς ὑπῆρχαν 250.000 ξεριζωμένοι καὶ τόσες χιλιάδες νεκροί, μόνον ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ πλευρά! Ὅπως βέβαια κι ἀπὸ τὴν Τουρκικὴ πλευρά. Αὐτοί πῶς ἐσκοτώθησαν; Μᾶλλον «ὁμαδικά» ἐσκόνταψαν σὲ κάποιαν πέτρα ἢ ἔπεσαν στὸ λουτρό τους καὶ ἔσπασαν τὰ κεφάλια τους. Ἤ μήπως ἐσκοτώθησαν στό κυνῆγι;
Συνέχεια