Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Φεβρουάριος

Κωστῆς Παλαμᾶς (Ὀρφικὸς Ὕμνος)…

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

…Ἡ μεγαλοσύνη τῶν ἐθνῶν δὲ μετριέται μὲ τὸ στρέμμα.
Μὲ τῆς καρδιᾶς τὸ πύρωμα μετριέται καὶ τὸ αἷμα…

Κωστὴς Παλαμᾶς (Πάτρα, 13 Ἰανουαρίου 1859 – Ἀθήνα, 27 Φεβρουαρίου 1943).

Ἡ ποίηση τοῦ Παλαμᾶ εἶναι ἕνας ὠκεανός, ὅπου συναντιοῦνται τὸ ἐπικὸ καὶ τὸ λυρικό, τὸ δραματικὸ καὶ τὸ φιλοσοφικό. Δοκίμασε ὅλους τοὺς ρυθμοὺς καὶ τὰ μέτρα, ὅλες τὶς ἐμπνεύσεις καὶ τραγούδησε τὸ αἰώνιο καὶ τὸ πρόσκαιρο, τὸ μεγάλο καὶ τὸ μικρό, τὸ προσωπικὸ καὶ τὸ ἀντικειμενικό. Τρυφερὸς καὶ λεπτός, ζωγραφικὸς καὶ αἰσθηματικὸς στὰ λυρικά του ποιήματα, ξέρει, ὅμως, κυρίως νὰ γίνεται μεγαλόπνευστος καὶ προφητικὸς μὲ τὰ μεγάλα ποιητικά του συνθέματα. Μέσα σ᾿ αὐτὰ περνάει ἡ δόξα καὶ ἡ τέφρα, ἡ αἴγλη καὶ τὰ ἐρείπια, ἡ μοίρα καὶ τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδας, τῆς αἰώνιας Ἑλλάδας ἀρχαίας – βυζαντινῆς – τουρκοκρατούμενης – ἐπαναστατημένης, ἐλευθερωμένης… Συνέχεια →

Σκοπὸς τῆς ζωῆς εἶναι ὁ θάνατος…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0


Ἐρχόμαστε ἀπὸ μία σκοτεινὴ ἂβυσσο·
καταλήγουμε σὲ μία σκοτεινὴ ἂβυσσο· 
τὸ μεταξὺ φωτεινὸ διάστημα τὸ λέμε Ζωή.

Ἡ στέγασις τῶν προσφύγων μετά τήν Μικρασιατική Καταστροφή

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Τα σκάνδαλα κατά τη στέγαση των προσφύγων

Σκανδαλώδεις συμβάσεις για την προμήθεια οικοδομικών υλικών

     Σε συζήτηση που έγινε στη Βουλή στα τέλη Μαΐου 1925 για το ζήτημα της στέγασης των προσφύγων ο τότε βουλευτής Φραγκούδης αναφέρθηκε σε σκάνδαλο προμήθειας ξυλείας από κάποια ελληνική εταιρεία τον Αύγουστο του 1924. « Η προμήθεια αυτή εγένετο χωρίς να καθορισθεί ούτε η ποιότης ούτε αι διαστάσεις της ξυλείας, ήτις διά παν άλλο ήτο κατάλληλος παρά διά τον σκοπόν δι’ ον προωρίζετο, εξ ου και εγκατελείφθη αύτη ως άχρηστος». Ο βουλευτής ανέφερε τις εκθέσεις των αρμοδίων για την προμήθεια αυτή και είπε ότι η υπόθεση παραπέμφθηκε κατά το σύνηθες στον εισαγγελέα.

     Συνεχίζοντας αναφέρθηκε και στη σκανδαλώδη Συνέχεια →

Ἡ Ἑλλάδα «τρώει» τά παιδιά της. Ἕνα ἀπό αὐτά: Κωνσταντῖνος Καραθεοδωρῆς.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἕνα μικρό ἀφιέρωμα στό μεγαλύτερο μαθηματικό τοῦ 20οῦ αἰῶνος Κωνσταντῖνο Καραθεοδωρῆ, πού σάν σήμερα (2 Φεβρουαρίου τοῦ 1950) πέθανε. Τόν μαθηματικό πού ἐνέπνευσε καί καθωδήγησε τόν Αἰνστάιν. 

Ὁ Καραθεοδωρῆς, δέν μπόρεσε νά προσφέρῃ στήν πατρίδα πού τόσο ἀγαποῦσε, ὅπως ὅλοι οἱ ἰκανοί Ἕλληνες. 

Συνέχεια →

Ἡ γενοκτονία τῶν Μακεδόνων.

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Ἡ Μακεδονία, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἐστάθη πόλος ἕλξεως πολλῶν κατακτητῶν.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ἐξ αὐτῶν, καὶ τῶν Σλαύων συμπεριλαμβανομένων, συμπεριεφέρθησαν τόσο βιαίως στοὺς κατοίκους πού, τελικῶς, κατέληξαν στὰ ὅρια τῆς γενοκτονίας οἱ διώξεις.
Ἀποκορύφωμα βέβαια ἐστάθη ἡ παρουσία τῶν Βουλγάρων ποὺ ὀρέγοντο μίαν Μακεδονία δική τους, ἀπὸ ἀρχῆς τῶν Βαλκανικῶν πολέμων. Ὅταν διεπίστωσαν πὼς κάτι τέτοιο δὲν θὰ τοὺς τὸ ἐπέτρεπαν οἱ Ἑληνικοὶ πληθυσμοί, διότι οὐδέποτε ἐπεζήτησαν τὴν ἐλευθερία τους γιὰ νὰ χάσουν τὴν ταὐτότητά τους, τότε ἐξεκίνησαν οἱ Συνέχεια →

Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Ἄρτης.

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Ἡ πορεία πρὸς τῆς ἀνεξαρτησία κάθε πόλεως, κάθε μικροῦ ἤ μεγάλου τόπου μέσα στὸ σύγχρονο κράτος ποὺ ἐμάθαμε νὰ λέμε Ἑλλάς, ἐπῆλθε μετὰ ἀπὸ ἀπὸ πολλοὺς ἀγῶνες, πολὺ αἷμα καὶ πολὺ πόνο.
Κάθε πτυχὴ τῆς ἱστορίας μας πιστεύω πὼς πρέπει νὰ τὴν μαθαίνουμε. Εἶναι πλέον ἡ Ἀνάγκη ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὸ νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ ἀπὸ ποῦ ἐξεκινήσαμε, τὸ ποῦ εἴμαστε καὶ τὸ ποῦ πρέπει  νὰ φθάσουμε.

Πόσοι ἀπό ἐμᾶς θά πασκίσουν νά «εἰσέλθουν» στήν διαδικασία τῆς ἀναδομήσεως;
Συνέχεια →