Μπλᾶ μπλᾶ Ντιμοκρατί…
Μπλᾶ, μπλᾶ Χιστουάρ…
Μπλᾶ μπλᾶ φρικασὲ ἒ γιουβετσί…
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Γάλλοι
Φιλελληνισμὸς ἔμπρακτος
Καὶ φιλανθρωπισμός, θὰ προσέθετα.
Καὶ κοινὴ λογική.
Καὶ στοιχειώδης ἀξιοπρέπεια…
Αὐτὰ ὅμως ἀπὸ Ἰαπωνία μεριά, καθὼς καὶ λίγο ἀπὸ κάποιους Ἀμερικανούς.
(Καὶ τὸ ἐννοῶ… Διότι ἂν καὶ μόνον ἕνας Ἰάπων εὑρέθη ἐκεῖ, τὶς ἡμέρες ποὺ τὸ αἷμα ἔῤῥεε στὴν θάλασσα, ἔπραξε τὸ αὐτονόητον. Ἀντιθέτως δὲν ἦσαν ὅλοι οἱ Ἀμερικανοὶ ποὺ τὸν ἐμιμήθησαν!!! Τμῆμα τους καὶ μόνον!!!)
Μά, παραλλήλως σαπροφυτισμός, παρασιτισμὸς καὶ ἀνθελληνισμὸς ποὺ κορυφώνετο σὲ κάθε ἐπίπεδον!!!
Συνέχεια
Λαθρομετανάστευσις, τὸ καλλίτερον ὅπλο καταστροφῆς τῆς ἐργατικῆς τάξεως
«Ἡ λαθρομετανάστευσις χρησιμοποιεῖται ἀφ’ ἑνὸς ὡς ἀπεργοσπαστικὸς μηχανισμός, ἀφ’ ἑτέρου μὲ τὸν ἐργατικὸ ὑπερπληθυσμὸ – πλεόνασμα ποὺ δημιουργεῖ ῥίχνει τὸ ἐπίπεδον ζωῆς σὲ κατάσταση δουλοπαροίκου…
Ὁ μετανάστης ἀνταγωνίζεται τὸν ἐντόπιο ἐργάτη καὶ σιγὰ σιγὰ ἀναγάγει τὸ μεροκάματο στὸ δικό του ἐπίπεδο. Εἶναι τὸ πιὸ ἀποτελεσματικὸ ὅπλο τοῦ κεφαλαίου… Συνέχεια
Φράγκοι ἤ Γαλάτες;
Δοκιμάστε νὰ ῥωτήσετε κάποτε ἕναν Γάλλο γιὰ τὴν ἐθνική του ταὐτότητα. Ἐὰν δηλαδὴ εἶναι Γαλάτης (Γάλλος), ἢ Φράγκος (Γερμανός), νὰ δεῖτε τὶ θὰ σᾶς ἀπαντήση.
Συνέχεια
Ὥρα νά ἐκμεταλλευθοῦμε τόν Παρθενώνα;
Βλέπω ὅτι εἶστε πολλοὶ ποὺ συζητᾶτε σοβαρὰ τὸ ἐνδεχόμενο νὰ γίνῃ ἡ Ἀκρόπολις πασαρέλλα. (Γιὰ τοὺς Τούρκους στὴν Ἁγια-Σοφιὰ ποὺ ἔκαναν τὸ ἴδιο, καὶ τοὺς Ἄγγλους ποὺ ἔκαναν τσιμπούσια στὴν αἴθουσα τῶν κλοπιμαίων, φωνάζαμε, ἔτσι;)
Τί νά πῶ!
Ἄντε, καὶ τὴν Τσικνοπέμπτη, σήμερα, στὴν Ἀκρόπολι ῥὲ παιδιά! Ἄλλωστε τὸ ἔχουμε ξανακάνει. Γιὰ νὰ «διαφημισθοῦμε» στοὺς ξένους πάντοτε. Παρθενῶνα ἔχουμε νὰ πουλήσουμε· τί ἄλλο ἔχουμε;… Συνέχεια
Χασαποταβέρνα ὁ «Παρθενών» ἐπεὶ δὴ …ξεχνᾶμε!!!
Ὅπως ὄφειλε νὰ εἶναι…
Παρθενών… Ἕνα σύμβολον τῆς Ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας (αὐτοκρατορίας τῆς ἐποχῆς) πού, στὴν πραγματικότητα, μέσα ἀπὸ τὴν ἀτομική του ἱστορία, μᾶς διηγεῖται τὴν ἱστορία τοῦ δυτικοῦ μας …«πολιτισμοῦ»!!!
Μάρτυς καὶ συμμέτοχος αὐτῆς τῆς πορείας πρὸς τὴν ἄνοδον, τὴν τότε λάμψιν του καὶ τελικῶς τὴν σημερινή του φθορά.
Ἡ παρουσία του καὶ μόνον μᾶς ἀποδεικνύει πὼς ἀκόμη καὶ τὰ τελειότερα ἀνθρώπινα δημιουργήματα ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως ἀλλά, ἐπίσης, μᾶς καταδεικνύει τὴν ἄνοδον καὶ τὴν πτῶσιν τοῦ Ὑβριστικοῦ τρόπου ζωῆς τῆς Δύσεως, ὑπεξαιρουμένου «κληροδοτήματος» τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ, ὅπως φυσικὰ καὶ κάθε εἴδους αὐτοκρατορίας.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα, ἐξεκίνησε ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (Ἀθηναϊκῆς) καὶ τελειώνει ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (τραπεζικῆς-τοκογλυφικῆς κι ὄχι ἀμερικανικῆς. Τὸ τονίζω!).