Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Χιμάρας. (5 Νοεμβρίου 1912)

Μέσα στὴν ταχύτητα μὲ τὴν ὁποίαν προσλαμβάνουμε πλέον πληροφορίες μᾶς διέφυγε μία σημαντικὴ ἐπέτειος. Αὐτὴ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Χιμάρας. 

Τό λιγότερον ποὺ ὀφείλουμε εἶναι μία στιγμή μας. Μία σκέψις μας. Κι ἕνα εὐχαριστῶ μας. Συνέχεια

«Βούλγαρος νὰ μὴ μείνῃ!»

Ἕνα μικρὸ ἀφιέρωμα στὸν Παῦλο Μελᾶ.
Μικρό, διότι ἀδύνατον νὰ μπορέσουμε νὰ ἀνταποδώσουμε, στὸ ἐλάχιστον, ὅσα ἐκεῖνος ἔπραξε, ἐμμένοντας ἔως τοῦ τέλους του στὶς ἰδέες του καὶ στὶς ἀρχές του.
Καί, ἀνεξαρτήτως τοῦ τί πιστεύει ὁ καθείς…
…αὐτὰ τὰ πρόσωπα, ποὺ πεθαίνουν γιὰ τὶς ἰδέες καὶ τὶς ἀρχές των, εἶναι καὶ τὰ μόνα πού, σύσσωμος ἡ Ἀνθρωπότης ὀφείλει νὰ τιμᾶ, διότι αὐτὰ καὶ μόνον αὐτὰ τὸ δικαιοῦνται… Καὶ τὸ δικαιοῦνται διότι, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν συμφωνοῦμε ἢ διαφωνοῦμε μὲ τὶς θέσεις των, ἕνα εἶναι βέβαιον: ὁ σκοπὸς εἶναι μεγαλύτερος ἀπὸ τὸ πρόσκαιρον τοῦ βίου!

Με κατάνυξη και παρουσία δεκάδων πολιτών, Δημοτικών Συμβούλων, ανθρώπων από τον πολιτικό, οικονομικό και θρησκευτικό χώρο της Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε την Κυριακή η επιμνημόσυνη δέηση, στο πλαίσιο του εορτασμού του Μακεδονικού Αγώνα, στο ναό του Αγίου Ελευθερίου, στο Δήμο Παύλου Μελά.Η δέηση έλαβε χώρα παρουσία του Δημάρχου Διαμαντή Παπαδόπουλου και πλήθους δημοτών. Από την πλευρά του, ο κ. Παπαδόπουλος ανέφερε «Η επέτειος μνήμης του μάρτυρα της Μακεδονικής ελευθερίας Παύλου Μελά, γνωστού και ως καπετάν Μίμης Ζέζας, αποτελεί σημείο αναφοράς για τη νεότερη ελληνική ιστορία και εθνική γιορτή για κάθε πολίτη. Το θάρρος, η αυτοθυσία, η περηφάνια, η αποφασιστικότητα και η έντονη αγωνιστική συνείδηση που τον αναγνώριζε, είναι αναγκαία χαρακτηριστικά για κάθε Έλληνα, στην δύσκολη περίοδο που διανύουμε.

Αισθάνομαι περήφανος που ο νέος Καλλικρατικός Δήμος, τον οποίο έχω την ευλογία να διοικώ, φέρει την επωνυμία ενός μεγάλου Έλληνα οραματιστή, ενός πατριώτη που θυσίασε την ζωή του στον βωμό της ελευθερίας και της εθνικής ολοκλήρωσης. Αισθάνομαι περήφανος που το πρώην στρατόπεδο, που έφερε το όνομά του, αποδόθηκε στον Δήμο μας και θα αποτελέσει ένα έργο πνοής και δημιουργίας για τις Δυτικές Συνοικίες. Ο Παύλος Μελάς οραματίστηκε μια Ελλάδα Συνέχεια

Ἡ πιό μακρόχρονη πολιορκία τῆς Ἱστορίας

Ἡ ἅλωσις τῶν Χανίων ὑπό τῶν τούρκων στίς 22 Αὐγούστου 1645 ὑπῆρξε βαρύ πλῆγμα γιά τούς Βενετούς πού κατεῖχαν τήν Κρήτη ἀπό τό 1204. Οἱ τοῦρκοι ἑδραιώθηκαν, ἐνισχύθηκαν μέ νέες ἐπικουρίες καί τό θέρος τοῦ ἑπομένου ἔτους ἐστράφησαν κατά τοῦ Ῥεθύμνου, μέ ἀρχηγό τόν Ντελῆ Χουσεΐν. Ἡ πολιορκία ἄρχισε τά τέλη Σεπτεμβρίου καί διήρκησε 45 ἡμέρες περίπου. Στίς 13 Νοεμβρίου 1646 τό Ῥέθυμνο παρεδώθη. Ἡ μισή Κρήτη ἦταν κιόλας στήν κατοχή τῶν τούρκων.

Τό ἑπόμενο βῆμα τοῦ κατακτητή ἦταν ὁ Χάνδακας. Τό σχέδιο Συνέχεια

Ἡ κορυφή τῆς Κρητικῆς θυσίας

17 Ἰουνίου 1771. Ἐκείνη τήν ἡμέρα οἱ τοῦρκοι γενίτσαροι σκότωσαν (ἔγδαραν ζωντανό) τόν Ἰωάννη Δασκαλογιάννη. Τόν ἥρωα τῆς Κρήτης. Τόν πρῶτο ἐπαναστάτη. Τόν καθαρότερο ἀλλά πιό εὔπιστο ἀπ΄ ὅλους. Ἔτσι, ἐκεῖνος ἔγινε θρῦλος καί πῆρε ἐκδίκησι….χρόνια μετά!  Τότε ὑπῆρχαν ἥρωες πού ἐθυσιάζοντο γιά αὐτούς πού τούς ἀκολουθοῦσαν καί γιά τίς ἰδέες τους.  Τώρα, μόνον Νενέκοι……                                                      

 Τό πραγματικό του ὄνομα ἦταν Γιάννης Ἀνδρουλιδάκης ( υἱός τοῦ Ἀνδρέα, δηλαδή).  Δάσκαλο τόν ἀποκαλοῦσαν, προφανῶς ἐπειδή ἦταν μορφωμένος.  Λίγοι, μορφωμένοι καί πολυταξιδεμένοι, ὑπῆρχαν τούς καιρούς ἐκείνους……..

Συνέχεια