Δὲν γίνεται νὰ ἐλευθερωθοῦμε ἐὰν δὲν ἀναγνωρίσουμε τοὺς δυνάστες μας…

…ὅσο ἐστιάζουμε στὰ ἐπὶ μέρους στοιχεία, ποὺ αὐτοὶ μᾶς παρουσιάζουν, τόσο θὰ χάνουμε τὸν στόχο μας….
…ὄσο κυττᾶμε τὸ …δάκτυλο ποὺ δείχνει τὴν ἱστορία, τόσο θὰ ἀπέχουμε τῆς ἀναγκαίας, γιὰ τὴν αὐτογνωσία μας, Ἱστορικῆς γνώσεως…
…ὄσο παραμένουμε αὐτοβούλως φυλακισμένοι στὶς …ἀπόψεις μας, τόσο θὰ διαιωνίζουμε τὰ δεσμά μας στὰ βάθη τῶν αἰώνων…

Γιὰ νὰ ἀναγνωρίσουμε τοὺς δυνάστες μας, σὲ ὅλο τους τὸ μεγαλεῖον, ὀφείλουμε, γιὰ ἀρχή, νὰ κυττάξουμε πίσω ἀπὸ τὶς βιτρίνες καί, ἰδίως νὰ παύσουμε νὰ …ἐρμηνεύουμε, κατὰ πῶς μᾶς ἐξυπηρετεῖ (πεποιθησιακῶς, ἠθικῶς, ἢ ἀκόμη καὶ …«λογικῶς») τὰ ὅσα τὰ μάτια μας (δὲν) μαρτυροῦν. Διότι βλέπουμε χωρὶς νὰ …βλέπουμε!!!

Λατρεύοντας τὸν …δήμιό μας ὡς …«Θεό μας»!!!

Συνέχεια

Δημιουργοῦ Ἱερὸν τῆς Ἀμφιπόλεως

Στὴν Καβείριο λατρεία, τὰ Ἱερὰ τοῦ Διὸς ἢ ἄλλως Δημιουργοῦ Ἱερά, ὅπως ἀποκαλύπτει νόμισμα (1) ἀπὸ τὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας (ΔΗΜ[ιουργοῦ] Ἰ[ερὸ]) ἦσαν κυκλικὰ ἢ ἐμπεριέχοντο σὲ κυκλικὸ περίβολο. Αὐτὸ γιὰ νὰ συνυπάρῃ μὲ τὸν Ἥλιο, ποὺ περισσότερο δικά του ἱερὰ ἦσαν. Ὅπως ὡραία παραστατικὰ φανερώνει τὸ νόμισμα (2) ἀπὸ τὴν Ἀμισσὸ τοῦ Πόντου, ὁ ἀετὸς φαίνεται ἐπάνω ἀπὸ τὸν περίβολο Καβειρίου, κάτω ἀπὸ τὸν Ἥλιο. Εἶναι τέτοιο, γιατί μᾶς τὸ δείχνει ἡ ἱερὰ ἄμπελος στὸ πλάι, μὲ δύο κορμοὺς πλεγμένους ποὺ παραπέμπουν σὲ Κηρύκειο. Ὁ ἀετὸς ὅπως γράψαμε, ἦταν ὁ ἀγγελιοφόρος μεταξὺ Ἡλίου καὶ Διός. 

Συνέχεια

Ἱερὸς ἀετὸς τῆς Ἀμφιπόλεως

Τὴν θέληση τοῦ Ἡλίου στὰ γήινα, τὴν μετέφερε ὁ ἀετός. Τὸ ἤξεραν αὐτὸ οἱ Αἰγύπτιοι, ὅπως ἡ ἀπεικόνισις τῆς 18ης δυναστείας φανερώνει (1). Ἦταν μία παράδοσις βαθειὰ ῥιζωμένη στοὺς Μολοσσούς, ἀπὸ ὅπου κατήγετο ἡ Ὀλυμπιάς.

Συνέχεια

Θέλει πάλι κάτι σημαντικό νὰ μᾶς πῇ τὸ «the economist»…

Κυκλοφόρησε ὁ Economist τὴν ἔκδοσή του γιὰ τὸ 2019 καί, ὅπως πάντα ἔτσι καὶ ἐφέτος, τὸ ἐξώφυλλό του εἶναι γεμάτο κρυφὰ νοήματα καὶ μυστηριώδεις συμβολισμούς.
Γιὰ ἐφέτος ἐντύπωση κάνει ἡ εἰκόνα ἀπὸ τοὺς τέσσερις ἱππότες τῆς Ἀποκαλύψεως, ἀκριβῶς κάτω ἀπὸ τὸν Πούτιν.

Συνέχεια

Θέλει ὁ κάφρος νὰ κρυφθῇ καὶ ἡ χαρὰ δὲν τὸν ἀφήνει… (γ)

Λέγαμε λοιπὸν γιὰ τὸν κάφρο. Τὸν παγκόσμιο κάφρο, ποὺ δυναστεύει καταχρηστικῶς ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα, σαπροφυτώντας εἰς βάρος μας καί, ἐπὶ πλέον, κουνώντας μας καὶ τὸ δάκτυλο ἀπειλητικά.

https://filonoi.gr/2018/11/20/thelei-o-kafros-na-kryfthh-kai-h-xara-den-ton-afhnei-b/

Συνέχεια

Θυσία ἄδικος ἤ θυσία ὠφέλιμος;

Κυττᾶς γύρω σου λοιπόν, αὐτὲς εἰδικῶς τὶς ἡμέρες, γιὰ νὰ ἀνακαλύψῃς, ἔκπληκτος, πὼς κάτι ἔχει ξυπνήση μέσα μας. Κάτι μεγάλο ἔχει ἀνοίξη στὶς καρδιές μας. Κάτι ποὺ ἐὰν τὸ συντηρήσουμε καταλλήλως, μπορεῖ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ ταχύτερα στὴν Ἐλευθερία. Ἀλλὰ γιὰ νὰ συμβῇ αὐτὸ πρέπει πρῶτα καὶ κύρια ἐμεῖς νὰ τὸ τροφοδοτήσουμε, διότι ἐὰν περιμένουμε ἀπὸ ἄλλους, τοὺς ὁποιουσδήποτε ἄλλους, θὰ καταλήξουμε (τί περίεργον…!!!) μὲ νέα ἀφεντικά…!!!

Αὐτὸ τὸ …«κάτι», ξεκίνησε μὲ τὴν Μακεδονία, τὶς κινητοποιήσεις καὶ τὰ συλλαλητήρια, ποὺ παρὰ τὶς προσπάθειες καπελώματος ὁ πολὺς κόσμος παρέμεινε μακρὰν τῶν κομματομάγαζων……
Ἐξηκολούθησε νὰ συντηρεῖται σιωπηλὰ ὅταν μᾶς ἔδεσε ὁ πόνος τῆς ἀπωλείας, ὡς κοινωνίας, ὅταν ἡ φρίκη μὲ τὶς πυρκαϊὲς τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς ἄφησε πίσω της ἕνα Ὁλοκαύτωμα…
….καὶ κατέληξε, ἐχθές, μὲ τὴν κηδεία τοῦ Ἐθνομάρτυρος Κωνσταντίνου Κατσίφα, νὰ μᾶς πλημμυρίζῃ, διότι ἡ ἐν λόγῳ ἀπώλεια ἦταν μεγίστη, ἐνᾦ φθάσαμε στὸ σημεῖον νὰ αἰσθανόμεθα ἐπὶ πλέον καὶ ἐθνικὰ προσβεβλημένοι, ποδοπατημένοι καὶ προδομένοι, ἰδίως ἀπὸ τὰ ἐγχώρια ἑλληνόφωνα κουδουνισμένα σαπρόφυτα.
Αὐτὸ τὸ τελευταῖο ἐπὶ προσθέτως μᾶς ὑπεχρέωσε νὰ θυμηθοῦμε τὴν ξεχασμένη, ἀπὸ ὅλους μας, ἀδελφὴ, καταπατημένη Πατρίδα, Βόρειο Ἤπειρο, ποὺ ὑπάρχει ἀκόμη, εἰς πείσμα τῶν γραικύλων καὶ τῶν διεθνῶν συμφερόντων… Συνέχεια