Βλέπεις τόσην ἀγάπη κι ἀναρωτιέσαι…

…γιὰ τὸ ποῦ τὴν ἔκρυβαν!!!

Βλέπεις καὶ μίαν ἀποφασιστικότητα στὰ μάτια τους…
…καὶ μεγαλώνουν οἱ ἀπορίες σου… Εἶναι ἀποφασισμένοι ὅλοι αὐτοὶ γιὰ τὸν ἴδιο σκοπὸ ἢ γιὰ διαφορετικούς…;;;
Συνέχεια

Διαβάζεις ΕΦ.ΣΥΝ. καὶ …παρά-μορφώνεσαι!!!

Τὸ θέμα τῆς ἀπολύσεως τῆς καθηγητρίας-συνεργάτιδος (στὴν Ἑλληνική Ἀγωγή) τοῦ μπουμπούκου ἔγινε …«μέγα θέμα», γελάσαμε μὲ τὶς νέες (στὰ ὅρια τοῦ χειρίστου πλέον αὐτό-ἐξευτελισμοῦ) κωλοτοῦμπες του καὶ ἀποφασίσαμε νὰ τὸ ξανά-ἀφήσουμε στὴν κοσμάρα του νὰ αὐτό-γελοιοποιεῖται. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἡ πρωθυπουργοποίησίς του εἶναι δικό του ὄνειρο καὶ σὲ αὐτὸ θὰ θυσιάση τὰ πάντα.

Συνέχεια

Θεωρία συνωμοσίας ἰδιαιτέρως εὐαπόδεικτος

Ἡ «τρέλλα τοῦ Ἀδόλφου» καὶ τὸ «Ὁλοκαύτωμα τῶν Ἰουδαίων»

Γράφει ὁ Δημήτριος Μιχαλόπουλος

Γιατί ὁ Ἀδόλφος Χίτλερ μεταθανατίως χαρακτηρίζεται ὡς «τρελλός»; Τὴν ἐν προκειμένῳ ἀπάντηση μᾶς τὴν ἔδωσε -ποιὸς ἄλλος;- ὁ Γέρος μας τοῦ Μοριᾶ. Ἔλεγε λοιπὸν ὁ καπετὰν-Θοδωράκης μας Κολοκοτρώνης:

«Ὁ κόσμος μᾶς ἔλεγε τρελλούς· τώρα ὁποῦ ἐνικήσαμεν, ὁποῦ ἐτελειώσαμεν μὲ καλὸν τὸν πόλεμόν μας, μακαριζόμεθα, ἐπαινόμεθα·ἐὰν δὲν εὐτυχούσαμε [ὅμως] ἠθέλαμε τρώγει κατάραις, ἀναθέματα» [1].

Συνέχεια

Γουστάρει ἀντί-φασισμὸ ὁ μισάνθρωπος

Ἀλλὰ δὲν θὰ φάη ἀπὸ αὐτὸ τὸ φροῦτο. Ὅσοι ζωντανοί, θέλουμε δὲν θέλουμε, θὰ φασιστοποιηθοῦμε…
Ἤ, ἐπὶ τὸ ἑλληνικότερον, θὰ ἑνωθοῦμε ἑλληνοποιημένοι (ἢ, ἀκόμη καλλίτερα, ἑλληνικῷ τῷ τρόπῳ θὰ   συνεννωθῶμεν!)
Διότι ἡ Ἕνωσίς μας εἶναι ὁ στόχος τῶν τοκογλύφων. (Ὄχι μόνον ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ παντὸς ἄλλου λαοῦ, σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τοῦ κόσμου μας…)

Πείτε ότι απλά ο φασισμός σημαίνει …ΙΣΧΥΣ εν τη ΕΝΩΣΕΙ… και το σύμβολο του Φασισμού υπάρχει ΠΑΝΤΟΥ και δεν σημαίνει αυτό που ο κάθε βλάκας αποκαλεί «ΦΑΣΙΣΜΟ»…
(Ἀντι) Φασισμός Α.Ε.; Ἤ... Οἱ τοκογλύφοι συσπειρώνουν τοὺς ἐχθροὺς τῶν ἐχθρῶν τους!!!6 Συνέχεια

Θύματα τῆς …«ἰδεολογίας» τους

Θλίψις κι ἀπογοήτευσις ἀναμένει τὸν εὐσυνείδητο ἀριστερὸ ὅταν ἀνακαλύπτῃ πὼς πίσω ἀπὸ τα τσιτάτα καὶ τὶς «ἰδεολογικές» κορῶνες κρύβονται τὰ ἴδια ἀκριβῶς ἀνθρωπάρια πού, ἐδῶ καὶ αἰῶνες, ὑπὸ ὁποιονδήποτε μανδύα πολιτικό, κοινωνικὸ ἢ θρησκευτικό, ἔπαιζαν τὸν ῥόλο τοῦ καθεστωτισμοῦ, τῆς ἐξαπατήσεώς μας καὶ τῆς τελικῶς τῆς, μὲ κάθε τρόπο, καταστολῆς μας.

Συνέχεια

Φιέστες τέλος…;;;

Τελείωσε κι αὐτό… Πάει…
Κόσμος ἦταν πολύς… Ἤλθε, εἶδε κι ἀπῆλθε…
(Δὲν θὰ καταπιασθῶ μὲ τὸ πόσοι ἦσαν ἐκεῖ… Αὐτὰ τὰ ξέρει καλλίτερα ἡ ἀστυνομία τοῦ τόσκα-τόσκα-τόσκα…!!!)
Ἄνθρωποι ἀγαθοί, στὴν πλειοψηφία τους, ποὺ δὲν ἔφθασαν ἔως ἐκεῖ γιὰ νὰ ἀκούσουν τὶς ὅποιες δηλώσεις τοῦ ὁποιουδήποτε. Ἐν τούτοις, ὅπως ἦταν ἀναμενόμενον, κούληδες, μπούληδες, ἐπαναστατούληδες, πρακτορούληδες, μασονούληδες, καπελωτούληδες ἦσαν πρῶτο στασίδι …πίστα, γιὰ νὰ προλαμβάνουν τὶς ἀντιδράσεις, νὰ ἐπισκιάζουν τὰ γιουχαΐσματα καὶ νὰ δίνουν τὸν …«ῥυθμό»…

Συνέχεια