Ἐν μέσῳ καταιγίδος…

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Κάποιοι, ὅποιοι κι ὅσοι, ὁπουδήποτε στὸν πλανήτη, οἱασδήποτε ἡλικίας καὶ ἀνεξαρτήτως …«τυπικῆς μορφώσεως», ἀπὸ ἀρχῆς αὐτῆς τῆς (τάχα μου τάχα μου) ὑγιειονομικῆς κρίσεως, ἀπεφάσισαν, γιὰ λόγους προσωπικούς τους, νὰ ἀντιδράσουν στὴν παγκόσμιο δικτατορία.
Ἄλλοι τὸ ἔπραξαν διὰ (τῶν ἐπισήμων) νομικῶν (ἂς ποῦμε) ὅπλων τους…
Ἄλλοι πάλι μέσῳ τοῦ διαρκοῦς ἀγῶνος τους νὰ καταῤῥίψουν, μὲ ἄφθονο ἀποδεικτικὸ ὑλικό, τὰ ἐπίσημα ἀφηγήματα…
Ἄλλοι διὰ τῆς ἑκάστοτε, παλαιᾶς (καὶ νέας) κομματομηχανικῆς δομῆς…
Ἄλλοι διὰ τῶν μαζικῶν -ἂς ποῦμε-  ἀντιδράσεων…
Κι ἄλλοι, οἱ πλέον ἴσως …«ἀκραῖοι», διὰ τῆς ἁπλῆς, σιωπηλῆς (καὶ σπανιότατα θορυβώδους), ἐσωτερικότητος.
Συνέχεια

Ὑπάρχει τελικῶς κάτι νά τιμήσουμε σήμερα;

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Οἱ Ἀγῶνες γιὰ τὴν Ἐλευθερία, κάθε λαοῦ μὰ καὶ κάθε ἀτόμου, εἶναι Ἀξιοσέβαστοι, Ἀξιοτίμητοι καὶ Ἀξιομνημόνευτοι. Ἡ δὲ θυσία εἶναι πρᾶξις Ἱερᾶ καὶ Σπουδαία καὶ Μεγάλη, εἴτε ἔχῃ κάποιος συντρόφους ποὺ συμμερίζονται τὸ ὅραμά του, εἴτε κι ὄχι. Δυστυχῶς ὅμως στὸν πλανήτη μας τὰ πράγματα εἶναι ἀνάποδα. Οὐδέποτε ὁ Ἀγαθὸς κι ὁ Ἀνδρεῖος ἐπέτυχε νὰ φθάσῃ στὴν Ἐλευθερία, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς γνωστῆς ἱστορίας. Κι αὐτὸ ἴσχυε, ἰσχύει καὶ θὰ ἰσχύη, γιὰ ὅσο θὰ ἐπικρατοῦν οἱ ὑπάρχουσες συνθῆκες. Συνθῆκες ποὺ ἐπιτρέπουν στὸν ὀλίγιστον, στὸν ἄτιμο, στὸν ἄνανδρο, στὸν δειλό, στὸν τίποτα μὰ καὶ γενικότερα στὸ κάθε σαπρόφυτο νὰ ἐπικρατῇ τοῦ πολεμιστοῦ, τοῦ ἀνδρείου καὶ τοῦ ἠθικοῦ. Ὄχι φυσικὰ στὸ πεδίον τῆς τιμῆς, παρὰ στὸ πεδίον τῆς συνωμοσίας, τῆς συκοφαντίας καὶ τῆς ἀτιμίας…

Σήμερα λοιπόν, ὅπως ἔκανα ὅλα τὰ προηγούμενα χρόνια, ἐὰν ὅλα θὰ ἦσαν καλῶς, θὰ ἔπρεπε νὰ γράψω κάτι μεγάλο καὶ σπουδαῖο γιὰ νὰ τιμήσω τὴν ἐπέτειο. Ὅμως ὄχι μόνον ἀρνοῦμαι νὰ τὸ πράξω, ἀλλὰ ἐπ’ εὐκαιρίας τῶν τελευταίων γεγονότων, ἐγχωρίων καὶ παγκοσμίων, καθὼς φυσικὰ καὶ τῆς ἐπετείου, ἀντιλαμβάνομαι πὼς θὰ καταντήσω ἀπὸ λίγο ἔως πολὺ γραφικὴ ἐὰν τὸ τολμήσω. Συνέχεια

Χρέος μας ἱερὸν ἡ ἄρνησις τῆς κάρτας τοῦ πολίτου!!! (ἀναδημοσίευσις)

Ἔχουμε μακρὺ δρόμο ἐμπρός μας. Ἔχουμε πολλὰ νὰ κάνουμε.
Μερικὰ ἀπὸ αὐτά, σαφῶς σημαντικά, εἶναι ἡ συμμετοχή μας σὲ κινητοποιήσεις, μαζὺ μὲ ἄλλους, ὅπως αὐτὴ ποὺ προγραμματίζεται γιὰ τὶς 21 Μαΐου (ὥρα 17:00 -5:00 μ.μ.-, συγκέντρωσις στὰ Προπύλαια, παραμονὴ ἔξω ἀπὸ τὴν βουλή) ἀπὸ τοὺς «Ἕλληνες youtubers».

Κι ἐνᾦ διαβιοῦμε σὲ μίαν χώρα ποὺ γιὰ τὸ μόνον ποὺ προστατεύεται εἶναι ἡ ἀσυλία τῶν καταστροφέων της, φθάνουμε, ὁσονούπω, σὲ ἐκείνην τὴν περίοδο ποὺ τὸ αἷμα θὰ ῥέη δίπλα μας κι ἐμεῖς θὰ …σφυρίζουμε ἀδιάφορα, στρέφοντας τὴν κεφαλὴ ἀλλοῦ. Πολλῶ δὲ μᾶλλον ἐὰν αὐτὸ τὸ αἷμα θὰ εἶναι τὸ δικό μας.
Ὄχι διότι εἴμαστε ἀναίσθητοι, ἀλλὰ διότι τελικῶς ἡ φτώχεια, ἡ δυστυχία, ἡ ἀπογοήτευσις καταντοῦν, ἀργὰ ἀλλὰ σταθερά, πρώτη καὶ κυριοτέρα ἔκφρασις τῆς πραγματικότητός μας. Ποῦ νά κυττάξῃς καί νά μήν δῇς πόνο καί δυστυχία; Καί πόση δυστυχία κουβαλᾶ ὁ κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς, μόνος του;

Συνέχεια

Δὲν ἔχουμε νὰ ποῦμε κάτι, παρὰ μόνον νὰ πράξουμε…

Σὲ μίαν χώρα ὅπου ἡ φερομένη ὡς κυβέρνησις στὴν ἐξωτερικὴ πολιτική της, ἐκτελεῖ πιστὰ τὶς ἐντολὲς τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ…
…δὲν ἔχεις καὶ πολλὰ νὰ πῇς ἢ νὰ κάνῃς… Κυβέρνησις ΕΛΙΑΜΕΠ εἶναι σαφῶς καί, ὅσο κι ἐὰν μᾶς ξεβολεύῃ, αὐτὸ τὸ πρᾶγμα δὲν ὑφίσταται ἐκεῖ ποὺ ὑφίσταται γιὰ τὸ δικό μας καλό. Κάθε ἀπόφασις λοιπὸν ἐκ τῆς κυβερνήσεως-ΕΛΙΑΜΕΠ δὲν λαμβάνεται μὲ κριτήρια ποὺ θὰ προασπίσουν ἐθνικὰ ἢ λαϊκὰ συμφέροντα, παρὰ μόνον δροῦν σὰν πιόνια, σὲ μίαν παγκόσμιο σκακιέρα. Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ στὴν παγκόσμιο σκακιέρα «παίζουν» ἄλλες «γραμμὲς» κι ἄλλα συμφεροντα, τῶν ὁποίων βιτρίνα εἶναι τὰ ἀμερικανά, μὲ δύο μόνον εἰκόνες μποροῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε ἐπὶ τῆς οὐσίας τὴν πραγματικότητά μας:
Συνέχεια

Γιατί ΔΕΝ θά μᾶς σώση τό …ξανθό γένος; (β)

Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2014 κατέγραψα κάποιες σκέψεις μου, ἀναφορικῶς μὲ τὸ ποιὸ εἶναι τὸ «ξανθὸ γένος» τῶν διαφόρων (ἀληθῶν ἢ ψευδῶν) προφητειῶν, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ (σὲ γενικὲς γραμμὲς) ἱστορικὸ ὑπόβαθρον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου «πατοῦσα» γιὰ νὰ φθάσω στὰ συμπεράσματά μου.

Συνέχεια

Βλέπουμε ποδόσφαιρον ἀλλὰ ὄχι …ἐμᾶς!!!

Τὸ κάθε ποδόσφαιρο (ἐσεῖς, μόνοι σας, θὰ πρέπη νὰ ἀποφασίσετε γιὰ τὸ …«ἄθλημα» ἢ γιὰ τὴν …«ἰδέα» ἢ γιὰ τὴν …θρησκεία» ποὺ πληροῖ τὰ χαρακτηριστικὰ) δρᾶ μὲ τέτοιον τρόπο ἐπάνω μας, ποὺ μᾶς ἐπιτρέπει, ἀφ΄ ἑνὸς νὰ παραμένουμε ἐνεταγμένοι σὲ μίαν ὁμάδα «ὁμοϊδεατῶν», γιὰ νὰ αἰσθανόμεθα μέλη κάποιας (ἂς ποῦμε) κοινωνίας, ἀλλά, ἀφ΄ ἑτέρου, δρᾶ ἐπάνω μας μὲ τέτοιον τρόπο, ὤστὲ τὰ ὅποια παραβατικά μας χαρακτηριστικὰ νὰ μποροῦν νὰ ὑπηρετήσουν αὐτὴν τὴν ὁμάδα. Οἱ διάφοροι στρατοί, ἀναλόγως τοῦ μεγέθους τους καὶ τῆς γεωγραφικῆς τους ἐξαπλώσεως, ἐχρησιμοποιοῦντο διαρκῶς ὄχι φυσικὰ γιὰ ἐξυπηρετηθοῦ τὰ συμφέροντα τῶν στρατῶν, παρὰ μόνον γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθοῦν τὰ συμφέροντα αὐτῶν ποὺ ἤλεγχαν τοὺς ἑκάστοτε στρατούς. Συνέχεια