Παρέμβαση Κάρολου Παπούλια για τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/10/2011_412319

«Όσα συνέβησαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη αποτελούν ευκαιρία να σταθούμε λίγο και να συλλογιστούμε:

Πατριώτες είναι εκείνοι που αμαυρώνουν μια εθνική επέτειο;

Αγωνιστές είναι όσοι προσβάλλουν;

Δίκιο έχει όποιος φωνάζει περισσότερο;

Είναι δημοκράτες όσοι αντιμετωπίζουν το δημόσιο χώρο ως ιδιοκτησία τους;

Και πώς μετριέται η πλειοψηφία; Με τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ή με τις εκλογές που, με βάση το Σύνταγμα, γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια;

Υπάρχει το δικαίωμα και η κατάχρησή του, υπάρχει η δίκαιη οργή και ο εκφυλισμός της, υπάρχει καθαρό όριο ανάμεσα σε μια ευνομούμενη πολιτεία και σε μια κοινωνική οργάνωση χωρίς κανόνες, χωρίς δημοκρατικό υπόβαθρο.

Κάνω τις επισημάνσεις αυτές πιστεύοντας ότι η έξοδος της πατρίδας μας από την κρίση δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμών αλλά υπόθεση βαθιά πολιτική, βαθύτερα πολιτισμική».

Προεδρε Παπουλια,

επιτρέψτε μου να παρέμβω, με όλο τον σεβασμό στον θεσμό που αντιπροσωπεύετε, σε μια προσπάθεια απάντησης των ερωτημάτων σας, ελπίζοντας να μην τα θεωρείτε  “ρητορικά”.

Συστήνομαι… Έλληνας αυτόχθονος ο οποίος -κυριολεκτικά- δακρύζει στο πέρασμα της Γαλανόλευκης !

ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ

ΔΕΝ είναι εκείνοι που ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ τις ΕΝΔΟΞΟΥΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥΣ για να σταλάξουν έναν κόκκο  ζάχαρης στο βαρέλι -δίχως πάτο- ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ της Εθνικής Μειοδοσίας, το οποίο η Κυβέρνηση επέβαλλε ΔΙ’ ΑΠΑΤΗΣ στον Ελληνικό Λαό.

Οι ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ με λόγια ή/και με έργα (άοπλα ή ένοπλα). Εφόσον 15 χρονων “βγήκατε” στην Αντίσταση το γνωρίζετε εξ ιδίων!! Ανήκει, νομίζω, στην κοινή λογική.

Το ΔΙΚΑΙΟ -ή δίκιο- που επικαλείσθε, εχει μετατραπεί, με την πολυετή σύμπραξη ή/και ανοχή σας, σε ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ, ήτοι σε ΝΟΜΟ ΖΟΥΓΚΛΑΣ. Στην ζούγκλα, λοιπόν, που μας βάλατε, ΙΣΧΥΡΟΣ θεωρείται  ΚΑΙ εκείνος που ΒΡΥΧΑΤΑΙ ΔΥΝΑΤΑ, έστω και αν “ισχνός τω δέμας”. Γιατί σας αγανακτεί; 

Αντερωτά : ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ είναι εκείνοι που θεωρούν τις “Θέσεις Πολιτικής ή/και Οικονομικής Εξουσίας” ιδιοκτησία τους, και μάλιστα “μεταβιβάσιμη” άνευ διαφανών -έξωθεν- διαδικασιών; Και συνάμα, εμφανίζονται ως ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΑΛΑΖΟΝΙΚΕΣ ΑΥΘΕΝΤΙΕΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ του λαού; Λαό, τον οποίον, συνάμα, μετάτρεψαν εντέχνως μέσω “Παιδείας” σε “ΙΔΙΩΤΕΥΟΝΤΑ, ΠΑΡΑΔΟΠΙΣΤΟ και ΤΡΥΦΗΛΟ ΟΧΛΟ “; … τον οποίο κρατούν σε άγνοια των λεγομένων “προκλήσεων” αποπροσανατολίζοντας τον “ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ και ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ” εξωθώντας  τον στας αγκάλας των “Αγορών”, εν είδη -συγχρόνου- ΔΟΥΛΟΥ ;

Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΚΤΙΜΑΤΑΙ απο τις συγκεντρώσεις ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ -τώρα- ή ΑΠΟΘΕΩΣΗΣ -τότε. Άρεσε πολύ -τότε- στον μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου η ΠΡΟΔΙΚΑΣΗ του εκλογικού αποτελέσματος από τον ΟΓΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ. Γιατί άραγε, τώρα, δεν αποτελεί καν ΥΠΟΨΙΑ ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ ΛΑΙΚΟΥ ΕΡΙΣΜΑΤΟΣ και ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ;
Σίγουρα πάντως, η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ μετριέται στις εκλογές, που, με βάση το Σύνταγμα, γίνονται ΤΟ ΑΠΟΤΕΡΟΝ κάθε τέσσερα χρόνια;
Σας παρακαλώ, Πρόεδρε Παπούλια, απαντήσατε μου, επί του προκειμένου :

Ποια ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ έχει η Κυβέρνηση του 22% του Εκλογικού Σώματος -του “λεφτώ υπάρχουν”- και των 156 – 153 Εδρων, βάσει του ΑΛΧΗΜΙΣΤΙΚΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ, να επιβάλλει την, υπόπτου δολιότητας, σχεδιασμού και υπόγειας μεθοδεύσεως, ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΥΠΟΤΑΞΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ;

Αντιπαρερχόμενος, λόγω χώρου, χρὀνου και κοινής λογικής, των επισημάνσεων σας περί “δικαιωμάτων και καταχρήσεων” κτλ , θα σχολιάσω τις επισημάνσεις του επιλόγου σας:

Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ δεν είναι ΜΟΝΟΝ υπόθεση βαθιά ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ( λόγω έργων ή παραλλείψεων 10ετιων του συνόλου του Πολιτικού κόσμου ).
Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ υπόθεση βαθιά ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ. Εννοώ  ό,τι και ο καθείς “κοινός θνητός” ασχέτως ιδεολογίας του, ότι τίθεται θέμα ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ περιλαμβανομένου και του ΘΕΣΜΟΥ που αντιπροσωπεύετε!!

Το παρόν ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΔΙΚΙΑΣ και ΚΑΤΑΧΡΗΣΗΣ μας έφερε ως εδώ… και μη παρέκει !!!

Επίλογος.

Πρόεδρε Παπούλια,

1) Ως γιος και μαθητής, πατέρας και προϊστάμενος έμαθα στην ζωή μου το εξής :
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ δεν επιβάλλεται… ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ !!

2) Πολλοί διατείνονται οτι κακώς οι Έλληνες “κάθονται στας δάφνας του παρελθόντος τους”, με διττή σημασία :
Εγώ, θα ακολουθώ την εποικοδομητική : Προσπαθώ να μοιάσω των προγόνων μου. Εκείνων που δεν ΔΕΙΛΙΑΣΑΝ ούτε ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΝ,  εν λόγω και αρετή!!
Εσείς, εάν είστε ελεύθερος, να υιοθετήσετε την άλλη : Οι σύγχρονοι Έλληνες είναι ουτοπία ή απάτη.  

φωτογραφία