Ἐπιστολὴ Ἄννας Διαμαντοπούλου. (ἀπάντησις)

…κυρία -μας- υπουργέ & πρώην επίτροπε της Ευρωπαϊκής «Ένωσης» -:-

– Αυθαίρετα παίρνω την «τιμή», να σχολιάσω την επιστολή σου αυτή, που δημοσιοποίησες, προς ««τον «Πρόεδρο», τα μέλη του «Πολιτικού Συμβουλίου» και τον Γραμματέα του «Εθνικού Συμβουλίου» του «ΠΑ.ΣΟ.Κ.»·»», επισημαίνοντάς σου πως, μ’ ενοχλεί αφάνταστα, ως Έλληνα παρακατιανό πολίτη, το ύφος όλων σας, όπου σαν προαρχηγεύοντες κι’ αθώες -δήθεν- περιστερές, υποδεικνύετε… και το ’να και τ’ άλλο… κι’ απ’ εδώ κι’ απ’ εκεί.

Για να μη ν ξεχαστώ, απ’ αρχής, να ’πώ, πως, για ’μένα, ούτε πρόεδρος αναγνωρίζεται ούτε πολιτικό, όπως ούτε κι’ εθνικό συμβούλιο, όπως τά ’χετε καθ-οδηγήσει στα έσχατα.

Μ’ ενοχλεί, άκρατοι ιδιοτελείς, να πραγματεύονται έννοιες όπως… η συλλογικότητα και ν’ αναφέρονται σε πλεονεκτήματα της χώρας κι’ αρετές του λαού μας.

Μ’ ενοχλεί, να ’μιλείτε για λογαριασμό μας, ως νά ’μασταν κάφροι… και να μας αποδίδετε «γνώση» που δεν έχωμε, όπως -άλλωστε- κι’ ευθύνες.

Αν ήμουν εισαγγελέας… και διάβαζα τη’ δήλωσή σου, πως «…όλοι [τάχα] γνωρίζουμε ότι οι επόμενοι λίγοι μήνες, θα επηρεάσουν -καταλυτικά- τα ζητήματα της εθνικής μας κυριαρχίας, της δημοκρατίας, της ανάπτυξης της χώρας, της ζωής και της επιβίωσης του κάθε πολίτη χωριστά», θα σ’ είχα καλέσει πάραυτα, όπως και την άλλη Άννα, εκείνη την πρώην πρόεδρο της «Βολής» των Ελλήνων, όταν επισκέφτηκε -το πρώτον- το’ νυν πρόεδρο της Δημοκρατίας μας και του απεύθυνε -στην προσφώνησή του- εκείνα τ’ απερίγραπτα, π’ αναμασάτε διάφοροι από τότε· κι’ αυτό, για να δώσετε διευκρινήσεις, εξηγήσεις και -βεβαίως- τις πληροφορίες, απ’ τις οποίες αντλείτε το δικαίωμα να απευθύνετε στο Λαό μας τέτοια παρανοϊκά «επιθέματα».

Όχι, δεν γνωρίζωμε πως εξελίσσονται κι’ ωριμάζουν ζητήματα, που αφορούν την εθνική μας κυριαρχία (ακεραιότητα της χώρας), της δημοκρατίας (του πολιτεύματος της χώρας) και της επιβίωσής μας, αυτής καθ’ αυτής, ως Ελλήνων. Εμείς οι αφελείς νομίζαμε πως, σε τέτοιες περιπτώσεις, κηρύσσεται γενική επιστράτευση, σύσσωμου του έθνους, στα όπλα.

Για να τα λέτε όμως συχνάκις και να τ’ αναμασάτε, …ή τα κάνετε και τ’ αποκρύβετε ή γίνατε μάντεις επερχόμενων σαρωτικών δεινών, που όμως… δεν ωχριάτε, εκστομίζοντάς τα.

Αυτό μου προκαλεί, εκτός από αηδία κι’ εξεγερτικά ένστικτα. Μιλώ ανοιχτά, για να μη μού ’χετε παράπονο, όπως εγώ τώρα σ’ εσάς.

Μ’ ενοχλεί, ενώ μού ’χει δημιουργηθεί η πεποίθηση πια, πως ψεύδεστε ασύστολα κι’ υποκρίνεστε, να συνεχίζετε να προσπαθείτε να μ’ εμπαίζετε, ως νά ‘μουν κάφρος.

Δεν ανέχομαι ν’ ακούω από ’σάς ρήσεις όπως «…η Ελλάδα πρώτα, η Ελλάδα μόνο, δηλαδή οι άνθρωποι, η ιστορία και η προοπτική της»· μου το καταστήσατε εντελώς ανυπόφορο. Ξέρω πως, μεταξύ σας τα χαρακτηρίζετε «λόγια ν’ αγαπιόμαστε, για λαϊκή κατανάλωση», μα πρέπει -επιτέλους- ν’ αντιληφθείτε κι’ εσείς, πως πάψαμε να μασάμε· κατά το κοινώς λεγόμενο «δεν τρώει’ η κατσίκα ταραμά».

Αν δε «…αισθάνεσαι αμηχανία να συμμετέχεις σε ένα πολιτικό παίγνιο μεταξύ κομμάτων, με μικροσχεδιασμούς και υπολογισμούς εκλογικών ποσοστών, με επιδιώξεις πυρρείων νικών, την ώρα της κρίσης με προφανή τον κίνδυνο όλα να αποβούν σε βάρος της χώρας σου», όπως λές, επέτρεψέ μου ν’ απαντήσω: …καλέ τί μας λές;! Πολιτικός που κυριεύεται από αμηχανία, είναι -όλως- ακατάλληλος, …κι’ ιδιαίτερα σε κρίσιμες ώρες.

Όσο γι’ αυτή την καραμέλα «χώρα μου» & «χώρα μου», νισάφι πια. Νά ’σασταν μόνοι σε διεθνή φόρα, αναμεσίς σε καμπόσους αλλοεθνείς και να το πείτε, μπορεί και να καμάρωνα· μα ν’ απευθύνεστε σ’ εμένα τον Έλληνα, …και να λέτε «η χώρα μου»;! Από πού κι΄ ως πού. Σας κληρονόμησα μονάρχες, δούλος σας ών, …και δεν το ξέρω; Χάθηκε να πείτε «η χώρα μας»; Κι’ έτσι, για ποιές συλλογικότητες μιλάτε;

Ξέρετε… καλόπιστος – καλόπιστος, δεν θα ’πεί και «μαλάκας». Μην επεκταθώ… μα οφείλω να σας επιστήσω την προσοχή, ότι, δεν μου διαφεύγουν «σημεία & τέρατα» της γλώσσας του σώματος, καθώς όπως κι’ αιφνιδιαστικές «πόζες», που «συλλαμβάνεστε» και μ’ αποκαλύπτουν πολλά. Το ίδιο και η λανθάνουσα γλώσσα· το ίδιο και οι στιγμές σας παρόρμησης, όπου χάνετε λίγο το’ ρόλο σας -τον θεατρικό-  και μπουρδουκλώνεστε -έστω στιγμιαία- με την αλήθεια σας.

Παρέρχομαι τα περί «… να διαχωρίσει τη θέση του, να ψέξει τους άλλους (κόμματα και πρόσωπα) χωρίς την ίδια στιγμή να καταθέσει εναλλακτική πρόταση, που θα προσβλέπει σε άμεσο ζωτικό αποτέλεσμα (αποτροπή της χρεωκοπίας) και προοπτική (δρομολόγηση της ανάπτυξης)», εφ’ όσον ο λόγος σας ουδένα νόημα κι’ αξιοπιστία έχει. Το αποδείξατε -άλλωστε- πολλάκις, κατά τη’ διάρκεια της διακυβέρνησής σας, απ’ τις τελευταίες εκλογές κι’ εντεύθεν.

Εμένα, ο λόγος μου με δεσμεύει· εσάς όχι. Μου κλέψατε την ψήφο μου. Βγάλτε τουλάχιστον τον σκασμό… και κάντε ό,τι κάνετε, να τελειώνωμε μια ώρα αρχύτερα. Δεν χρειάζεται να εκτίθεστε άλλο ούτε να με προκαλείτε, καθ’ όσον μπούκωσα και θα παραφερθώ. Θα συμπεριφερθώ, δηλαδή, για να λέμε την αλήθεια, ως θα ώφειλα.

Αν και μοιάζει να επαναλαμβάνομαι, που δεν θά ’θελα, ενοχλούμαι να σας ακούω να τσαμπουνάτε «λόγια της πλώρης», όπως, «…το διακύβευμα τους επόμενους λίγους μήνες είναι η εξασφάλιση μιας δανειακής σύμβασης μαμούθ και η μείωση του χρέους σε συμφωνία με τον ιδιωτικό τομέα. Είναι δηλαδή η δυνατότητα διάσωσης από την χρεωκοπία. Είναι η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και αλλαγών που εξασφαλίζουν την δίκαιη κατανομή ευκαιριών, την δίκαιη κατανομή του πλούτου, και την ισορροπία ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Αυτές που ξέραμε ότι επιβάλλονται αλλά δεν τολμήσαμε». Τί ενοχλούμαι… Σπυριά βγάζω! Είστε απερίγραπτοι. Δεν τρώγεστε ούτε με σφαίρες.

Πέραν απ’ το γεγονός πως, είστε άσχετοι και εξ’ αυτού επικίνδυνοι, ίπταστε στον κόσμο σας, νομίζοντας πως το πεδίο άσκησης πολιτικής στου «Κασίδη» το κεφάλι, είναι όπως σε κάποιες δεξαμενές σκέψης και λεσχιακές ατμόσφαιρες. Εδώ, παίζονται ζωές κι’ υπολήψεις· παίζονται θεσμοί. Δεν παίζονται, δηλαδή, γιατί για μένα, είναι ιεροί. Εσείς τους ρίξατε στην «τσόχα». Τιμωρήθηκε κανένας άρπαγας απατεώνας; Όχι. Τότε; Πάψτε! Τί θα πεί μείωση του χρέους, σε συμφωνία με τον ιδιωτικό τομέα; Ποιά συμφωνία; Εκβιαστικά, δύο τρία στην παλάμη… ή τ’ «αρχίδια» του σαρδάμη; Είτε… ή τα μισά ή τίποτα; έστω.

Ο ιδιωτικός τομέας, είναι ιδιωτικός… και δεν έχετε καμία δουλειά μαζί του. Στο συρτάρι του εννοώ. Εκεί που δικαιούστε, είναι στις ανεκπλήρωτες, εύλογες, έννομες υποχρεώσεις του… κι’ αυτό όλο, μόνο. Αυτοπαραμυθιάζεστε και δεν γουστάρω. Μένω περαιτέρω έξω απ’ το βαρετό παραμύθι σας.

Μη ξαναπείτε για δίκαιη κατανομή ευκαιριών και πλούτου, γιατί θα σας βαρέσω. Δεν δέχομαι βοϊδοκοιλιές χορτάτες, ν’ αποφασίζουν για ’μένα τον πεινασμένο. Εξανίσταμαι και θα σας πάρει ο Χάρος καμιά ώρα.

Μη μιλάτε για διακυβεύματα εσείς, που διακυβεύσατε την σοβαρότητά σας και την χάσατε· την αξιοπιστία σας και την χάσατε κι αυτήν· την τσίπα σας κι’ είστε «μπέστε σκύλοι αλέστε».

Δεν έχει δε το προσκήνιο «έχοντες κι’ επιτηδείους» πλιότερο από ’σάς. Μόνο εσείς εγκληματείτε κι’ αυτο-απαλλάσσεστε· ουδείς άλλος. Συνεπώς, σκασμός!

Εδώ, δεν έχωμε εργαστήριο μαγειρικής, όπως το καταντήσατε… και δεν χρειαζόμαστε συνταγές. Άμε καλύτερα στην κουζίνα σου. Εδώ, θέλωμε σοβαρές μελέτες… κι’ αξιόπιστα προγράμματα… κι’ ασφαλείς -κατά το δυνατόν- εφαρμογές τους.

Δεν ανέχομαι, στο σβέρκο μου, να τσαμπουνάς, συμπερασματικά δήθεν, ως «ηλίου φαεινότερο», κλείνοντας και το μάτι σου στον καθρέπτη, πως «…είναι λοιπόν σαφές κατά την άποψή σου, ότι πρέπει να σταματήσει κάθε προεκλογική αναφορά, και σύμφωνα με το Σύνταγμα και το δημόσιο συμφέρον ο Πρωθυπουργός να διευκολύνεται στην ανασύνθεση της Κυβέρνησης όποτε και όπως χρειαστεί, να διαπραγματεύεται και να αποφασίζει, με την δημιουργική συμμετοχή και στήριξη των κομμάτων. Όλων. Το μέλλον των παιδιών μας δικαιούται μια ανακωχή».

Μη ν ξαναπείτε μ’ρε για Σύνταγμα, αναίσθητοι, ανάλγητοι κι’ αναίσχυντοι. Γιατί; …είναι σύννομη -κατά το Σύνταγμα- η κυβέρνηση αυτή;! Εγώ, δεν αναγνωρίζω τον υφιστάμενο, ως πρωθυπουργό της χώρας μας. Δεν προέκυψε σύμφωνα με τις έννομες παραδεκτές διαδικασίες. Να πά’ει -λοιπόν- κι’ αυτός κι’ εσύ, από κεί πού ’ρθε.

Ούτε και για δημόσιο συμφέρον μην ξαναποτολμήσετε. Ούτε και για το μέλλον των παιδιών μας. Δε’ς τα δικά σου εσύ. Στα δικά μας… ούτε βιβλία δεν τους έδωσες, στην ώρα τους, να ξεστραβωθούν.

Μ’ ενοχλεί εσείς οι έμμισθοι -κατά τα φαινόμενα- συστηματικοί διασπορείς του φόβου, ν’ αναλώνετε φράσεις, όπως «…κανένα κόμμα δεν μπορεί λόγω των δικών του προβλημάτων ή αναζητήσεων να προκαλεί ανασφάλεια, αναταραχή αλλά και αδράνεια στην λειτουργία της Κυβέρνησης», …κι’ όπου κάτσουν έκατσαν· είναι γελοίο.

Δεν ανέχομαι, από επίδοξους, ανάξιους «τυράννους», ψευδεπίγραφα δημόσια πρόσωπα, ν’ αναλώνουν φράσεις, όπως «…ειδικά το ΠΑΣΟΚ στην πορεία του οποίου έχουμε άμεσο λόγο και είναι το πλειοψηφούν κόμμα στη Βουλή, δεν μπορεί να πέσει στην παγίδα, και από κριτής της κακής στάσης της ΝΔ στην λειτουργία της Κυβέρνησης, να βρεθεί απολογούμενο διότι βασικά στελέχη του στην Κυβέρνηση ασχολούνται και με τα εσωκομματικά μας, κάτι που ελάχιστα ενδιαφέρει την κοινωνία μας, τους πολίτες που υποφέρουν», ενδιαφερόμενοι -δήθεν- για κοινωνικά ζητήματα κι’ άλγη των πολιτών, που οι ίδιοι απροκάλυπτα προκάλεσαν.

Όσο για το ΠΑνελλήνιο ΣΟσιαλιστικό Κίνημα, δεν σας επιτρέπωμε, εμείς, οι ιδεολόγοι, αμετακίνητοι στις διακηρύξεις του, τυχόν θαμώνες του, να το χρησιμοποιείτε άλλο, ως Δούρειο ίππο. Καβαλήστε το απόκομμα που φτιάξατε… κι’ αφήστε τα περί κινημάτων και σοσιαλισμού. Όταν θα τα δείτε, δεν θα τα πιστεύετε, πράγματι. Και… δεν μπορεί, απ’ το να «εκραγεί» η κατάσταση. Η «εγκυμοσύνη» παρατράβηξε… και θα γεννήσει η αγΕλλάδα, αλλιώς θα ψοφήσει· και δεν το θέλει… ούτε -βέβαια- της μέλλεται, όπως… κι’ ούτε θα της μέλλει ποτέ, στον αιώνα.

Δεν θέλω να μακρύνω, για πολλούς λόγους, ένας από τους οποίους είναι και πως, θέλω να διαβαστώ. Επιγραμματικά λοιπόν, επιστρέφω τα … «Η πατρίδα είναι πάνω από το κόμμα, το κόμμα πάνω από τα πρόσωπα», «…θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι κυρίαρχοι εθνικοί στόχοι, τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, αλλά και όλες οι επιμέρους παράμετροι», «…με σεβασμό στο καταστατικό πρέπει να υπάρξει από το Εθνικό συμβούλιο πολιτική κατεύθυνση, αδιαμφισβήτητη διαδικασία και αναγεννητική προοπτική. Πρέπει να αναθερμανθούν οι οργανώσεις, που αποτελούν τον πυρήνα συγκρότησης του σώματος του Συνεδρίου, και απαραίτητο στοιχείο κάθε διαδικασίας», … ως έχων ακράδαντη την πίστη, πως εσείς -με τους ενδεχόμενους εντολείς σας- και κανείς άλλος… είστε οι παράγοντες των «συνθηκών κοινωνικής, διοικητικής και οικονομικής κρίσης» στη’ χώρα μας. 

Για λόγους ευγενείας, οφείλω να πώ πως, υπάρχουν ψήγματα συμφωνίας μας, σ’ επί μέρους ζητήματα, που έκρινα -όμως- να μην αναφερθώ. Έτσι κι’ αλλιώς, μετά τα παραπάνω, δεν έχει έννοια εδώ, να ’πώ, σε τί θα συμφωνούσα, απ΄ τη’ στιγμή, που απορρίπτω το ίδιο το πρόσωπο καθ’ αυτό, του -εν προκειμένω- «συνομιλητή».

Επιπροσθέτως, τονίζω εγώ, …η κοινοβουλευτική ομάδα, σημείωσε εσύ, δεν απηχεί -ουδαμώς- την βούληση των ψηφοφόρων, ούτε της 4ης 10ου 2009 ούτε καμιάς άλλης χρονικής στιγμής ή φάσης, οπότε, δεν νομιμοποιείται να εκλέξει αρχηγό της δημοκρατικής παράταξης, παρά μόνον -ίσως- σκιάχτρο, μιας «δημοκρατικής» φράξιας ή παρ-αταξίας.

Πρόσωπο πολιτικό -και μάλιστα φερόμενο, ως υψηλά ιστάμενο- που θεωρεί στις ’μέρες μας -και κάνει ρητή αναφορά- …σε «μείζονα πολιτική παρέμβασή» του με «βαρυσήμαντο» διάγγελμα -αν του ξέφυγε είναι άλλο θέμα- για «κατάληψη μιας κενής αυτή τη στιγμή, περιεχομένου εξουσίας», είναι για μένα άκρως επικίνδυνο… και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Χάνεται η χώρα… και η εξ-ουσία είναι κενή περιεχομένου;! Ας το διάολο

Άνευ -μετά λύπης μου- τιμής

Ένας, ανώνυμος -κάθε «παρακατιανός»- πολίτης

λη πιστολ τς χννας:

Επιστολή στον Πρόεδρο, τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου και τον Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ

Εκλογή προέδρου ΠΑΣΟΚ, σε κάθε περίπτωση, πριν από τις εθνικές εκλογές αλλά μετά την ψήφιση της δανειακής σύμβασης

Αυτή την ώρα, ως Έλληνες και Ελληνίδες οφείλουμε να αναδείξουμε τα συλλογικά μας πλεονεκτήματα και αρετές. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι επόμενοι λίγοι μήνες θα επηρεάσουν καταλυτικά τα ζητήματα της εθνικής μας κυριαρχίας, της δημοκρατίας, της ανάπτυξης της χώρας, της ζωής και της επιβίωσης του κάθε πολίτη χωριστά.

Η Ελλάδα πρώτα, η Ελλάδα μόνο, δηλαδή οι άνθρωποι, η ιστορία και η προοπτική της.

Αισθάνομαι αμηχανία να συμμετέχω σε ένα πολιτικό παίγνιο μεταξύ κομμάτων, με μικροσχεδιασμούς και υπολογισμούς εκλογικών ποσοστών,   με επιδιώξεις πυρρείων νικών, την ώρα της κρίσης με προφανή τον κίνδυνο όλα να αποβούν σε βάρος της χώρας μου.

Όμως κανείς δεν μπορεί απλά να διαχωρίσει τη θέση του, να ψέξει τους άλλους (κόμματα και πρόσωπα) χωρίς την ίδια στιγμή να καταθέσει εναλλακτική πρόταση που θα προσβλέπει σε άμεσο ζωτικό αποτέλεσμα (αποτροπή της χρεωκοπίας) και προοπτική (δρομολόγηση της ανάπτυξης).

Το διακύβευμα τους επόμενους λίγους μήνες είναι η εξασφάλιση μιας δανειακής σύμβασης μαμούθ και η μείωση του χρέους σε συμφωνία με τον ιδιωτικό τομέα. Είναι δηλαδή η δυνατότητα διάσωσης από την χρεωκοπία. Είναι η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και αλλαγών που εξασφαλίζουν την δίκαιη κατανομή ευκαιριών, την δίκαιη κατανομή του πλούτου, και την ισορροπία ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Αυτές που ξέραμε ότι επιβάλλονται αλλά δεν τολμήσαμε.

Το διακύβευμα είναι να διασώσουμε ένα κράτος Πρόνοιας για τους πραγματικά αδύναμους, ιδιαίτερα μέσα στην κρίση και όχι την κατασπατάληση της Πρόνοιας από «έχοντες και επιτηδείους».

 Η δημιουργία και η συντήρηση ενός μόνιμου προεκλογικού κλίματος και ο σχεδιασμός με βάση την ανάγκη μιας εκλογικής αναμέτρησης επιτείνει την αβεβαιότητα, αποτρέπει σχεδιασμό σε εύλογο βάθος χρόνου, λειτουργεί αποτρεπτικά στην επίτευξη στόχων. Είναι συνταγή αποτυχίας. Είναι απλά καταστροφική.

Είναι λοιπόν σαφές κατά την άποψή μου, ότι πρέπει να σταματήσει κάθε προεκλογική αναφορά, και σύμφωνα με το Σύνταγμα και το δημόσιο συμφέρον ο Πρωθυπουργός να διευκολύνεται στην ανασύνθεση της Κυβέρνησης όποτε και όπως χρειαστεί, να διαπραγματεύεται και να αποφασίζει, με την δημιουργική συμμετοχή και στήριξη των κομμάτων. ΌλωνΤο μέλλον των παιδιών μας δικαιούται μια ανακωχή. 

Κανένα κόμμα δεν μπορεί λόγω των δικών του προβλημάτων ή αναζητήσεων να προκαλεί ανασφάλεια, αναταραχή αλλά και αδράνεια στην λειτουργία της Κυβέρνησης.

Ειδικά το ΠΑΣΟΚ στην πορεία του οποίου έχουμε άμεσο λόγο και είναι το πλειοψηφούν κόμμα στη Βουλή, δεν μπορεί να πέσει στην παγίδα, και από κριτής της κακής στάσης της ΝΔ στην λειτουργία της Κυβέρνησης, να βρεθεί απολογούμενο διότι βασικά στελέχη του στην Κυβέρνηση ασχολούνται και με τα εσωκομματικά μας, κάτι που ελάχιστα ενδιαφέρει την κοινωνία μας, τους πολίτες που υποφέρουν

Η πατρίδα είναι πάνω από το κόμμα ,το κόμμα πάνω από τα πρόσωπα.

Σήμερα έχουμε μια νεα πραγματικότητα στο ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, δεν είναι ούτε δίκαιο, ούτε έντιμο ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να αποτελέσει το εξιλαστήριο θύμα για όλα όσα έχουν συμβεί.

 Το ΠΑΣΟΚ οφείλει άμεσα έναν ουσιαστικό απολογισμό του τεράστιου έργου του, αλλά και των λαθών και των παραλείψεων του. Έναν επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων και των δεσμεύσεων του, σε συνθήκες κρίσης κοινωνικής, διοικητικής και οικονομικής. 

Για να γίνουν αυτά θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι κυρίαρχοι εθνικοί στόχοι, τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, αλλά και όλες οι επιμέρους παράμετροι. Λάθος εκτίμηση των πολιτικών δεδομένων και της εμπλοκής του ΠΑΣΟΚ σε αυτά, ή λάθος ανάλυση των πραγματικών δεδομένων στο κόμμα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ευτελισμό διαδικασιών, προσώπων και εν τέλει να δώσει τη χαριστική βολή σ΄συτόν τον μεγάλο πολιτικό φορέα.

Με σεβασμό στο καταστατικό πρέπει να υπάρξει από το Εθνικό συμβούλιο πολιτική κατεύθυνση, αδιαμφισβήτητη διαδικασία και αναγεννητική προοπτική. Πρέπει να αναθερμανθούν οι οργανώσεις, που αποτελούν τον πυρήνα συγκρότησης του σώματος του Συνεδρίου, και απαραίτητο στοιχείο κάθε διαδικασίας.

Πρέπει να υπάρξουν ίδιες δυνατότητες και ευκαιρίες για την προβολή θέσεων όλων των υποψηφίων για την ηγεσία, χωρίς διακρίσεις. Η Ιπποκράτους είναι για όλους. 

Εάν για οποιοδήποτε λόγο προκύψουν εκλογές ξαφνικά – που σημαίνει δυσμενείς εξελίξεις για τη χώρα – πάμε στις εκλογές με νέο αρχηγό εκλεγμένο από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, αφου είναι δεδομένη η σχετική δέσμευση του Γιώργου Παπανδρέου.

Καταθέτω αυτή την πρόταση ενόψει του Εθνικού Συμβουλίου θεωρώντας σημαντικό το ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έκανε σαφές ότι δεν θέλει ο ίδιος να ηγηθεί στις εθνικές εκλογές, και θεωρώντας επίσης σημαντικό ότι η εκλογή της νέας ηγεσίας αυτήν τη περίοδο πρέπει να έχει χαρακτηριστικά που θα υπηρετούν πάνω απ΄όλα την αποτελεσματική λειτουργία της Κυβέρνησης, δηλαδή το εθνικό συμφέρον, όπως περιγράφτηκε στην αρχή.

Εκτιμώ ως αναγκαιότητα την ύπαρξη μιας και μόνο συνθετικής πρότασης προς το Εθνικό Συμβούλιο γιατί το τελευταίο χτύπημα για το ΠΑΣΟΚ και τη δημοκρατική παράταξη θα ήταν η δημιουργία «Πράσινων και Βένετων» και μάλιστα για θέματα διαδικασιών για την κατάληψη μιας κενής αυτή τη στιγμή, περιεχομένου εξουσίας. 

Μετά τα όσα παραπάνω ανέφερα, σε σχέση με την πολιτική συγκυρία αλλά και τις διαδικασίες εκλογής νέας ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, θεωρώ ότι αποτελεί μείζονα πολιτική παρέμβαση για την δοκιμαζόμενη Χώρα μας, στην απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου να εμπεριέχονται τα εξής:

1. Το ΠΑΣΟΚ έχει ως μείζονα στόχο την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η εξασφάλιση της οικονομικής σταθερότητας της χώρας, αποτελεί προϋπόθεση διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής με την δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης.

2. Το ΠΑΣΟΚ με πλήρη αίσθηση του εθνικού συμφέροντος και πατριωτικού καθήκοντος, στηρίζει χωρίς επιφυλάξεις την Κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου για όσο χρόνο είναι αναγκαίος για να φέρει η Κυβέρνηση σε αίσιο πέρας το έργο που έχει αναλάβει και ταυτίζεται με την σωτηρία της πατρίδας.

3. Επιβάλλονται συνθήκες αποδοτικής λειτουργίας. Ο Πρωθυπουργός να έχει την ευχέρεια κάθε επιλογής για το κυβερνητικό σχήμα, και οι Υπουργοί αναπόσπαστοι από άλλες υποχρεώσεις να είναι αφοσιωμένοι στα καθήκοντα τους. Η εμμονή σε τακτή ημερομηνία εκλογών και η καλλιέργεια προεκλογικού κλίματος ουσιαστικά υποσκάπτει την αποτελεσματική λειτουργία της Κυβέρνησης και την επίτευξη του εθνικού στόχου.

4. Μετά την δεδηλωμένη πρόθεση του Προέδρου Γιώργου Παπανδρέου, να μην είναι υποψήφιος για την Πρωθυπουργία της χώρας, ούτε να διεκδικήσει εκ νέου την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ, πρέπει άμεσα να κινηθούν οι διαδικασίες ανάδειξης νέου Προέδρου και οργάνων του κινήματος, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το Καταστατικό.

5. Το Πολιτικό Συμβούλιο και ο Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου (ή επι τούτου επιτροπή) αναλαμβάνουν την ευθύνη άμεσης επαναδραστηριοποίησης των οργανώσεων, εκκίνησης πολιτικού διαλόγου στην βάση του κινήματος, ανανέωσης του μητρώου μελών, στοιχεία που αποτελούν στοιχειώδεις προϋποθέσεις για μια απρόσκοπτη εκλογική διαδικασία και ένα αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα. Επίσης εξετάζεται ο τρόπος συμμετοχής δικαστικών αντιπροσώπων στην εκλογική διαδικασία.

6. Το Εθνικό Συμβούλιο θα συνέλθει αμέσως μετά την ψήφιση της δανειακής σύμβασης και ολοκλήρωση της διαδικασίας για το PSI, για την υποβολή και στη συνέχεια ανακήρυξη των υποψηφίων Προέδρων, για τους οποίους υπάρχει ασυμβίβαστο με την άσκηση υπουργικών καθηκόντων. Θα προβλεφθεί η διάθεση γραφείων σε όλους τους υποψηφίους στα κεντρικά Γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Ιπποκράτους, και θα γίνει κάθε προεργασία για την διασφάλιση διαφάνειας στις δαπάνες με ανάρτηση στην ιστοσελίδα του κόμματος και για την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας σε σύντομο χρόνο με πρώτο σταθμό τη διεξαγωγή Εθνικής Συνδιάσκεψης ιδεολογικοπολιτικού περιεχομένου για την επανεκτίμηση του στίγματος της Παράταξης. (Ἄννα Διαμαντοπούλου)

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Ἐπιστολὴ Ἄννας Διαμαντοπούλου. (ἀπάντησις)

Leave a Reply