– 46 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες να έχουν διάγνωση ανοσοανεπάρκειας
– 23 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για διάγνωση άσθματος
– 20 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για φλεγμονώδη νόσο εντέρου
– 17 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για διάγνωση λευχαιμίας
– 11 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για νόσο συνδετικού ιστού
– 10 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Δεδομένα από την εθνική βάση δεδομένων της Δανίας, από περίπου 2 εκατομμύρια παιδιά. Εξετάστηκαν αρχεία 35 ετών, από το 1977 μέχρι το 2012. Αποκλείστηκαν και συνυπολογίστηκαν οι σημαντικότεροι γνωστοί παράγοντες σύγχυσης – confounders – για το καθένα από τα χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα. Όσα είχαν γεννηθεί με καισαρική τομή, σε σύγκριση με όσα γεννήθηκαν με φυσιολογικό τοκετό, είχαν

– 46 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες να έχουν διάγνωση ανοσοανεπάρκειας
– 23 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για διάγνωση άσθματος
– 20 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για φλεγμονώδη νόσο εντέρου
– 17 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για διάγνωση λευχαιμίας
– 11 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για νόσο συνδετικού ιστού
– 10 της εκατό μεγαλύτερες πιθανότητες για ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, δυσανεξία στη γλουτένη και ψωρίαση.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι η καισαρική τομή συνιστά ένα κοινό περιβαλλοντικό παράγοντα κινδύνου στην αρχή της ζωής που σχετίζεται με διάφορα χρόνια ανοσολογικά νοσήματα.

Δεδομένα από 2 εκατομμύρια παιδιά. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Βιολογικός μηχανισμός υπάρχει; Βεβαίως, και λέγεται μικρόβίωμα, σε συνδυασμό με την επιγενετική. Το μικροβίωμα που εγκαθίσταται στα νεογέννητα μετά από καισαρική τομή – η φυσιολογική χλωρίδα μη παθογόνων μικροβίων στο έντερο το δέρμα, τους βλενογόννους – είναι πολύ διαφορετική από εκείνη παιδιών που γεννιούνται κολπικά.
Ας συνδυάσουμε αυτά, και άλλα πολλά σχετικά δεδομένα, με τις τελευταίες κατευθυντήριες γραμμές περιγεννητικής φροντίδας του NICE, που απέχουν πολύ από συνήθεις ισχύουσες πρακτικές υπέρμετρης ιατρικοποίησης της γέννας στην Ελλάδα, και ας κάνουμε τις ελάχιστες σκέψεις για το μέγεθος του προβλήματος.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα στην παιδική, εφηβική ηλικία και στους ενήλικες έχουν αυξηθεί πάρα πολύ κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Τα νοσήματα αυτά στην αιτιολογία και παθοφυσιολογία τους θεωρούνται πολυπαραγοντικά νοσήματα με αλληλεπίδραση γενετικής ευαισθησίας και περιβαλλοντικών παραγόντων. Είναι πιθανό ένας σημαντικός περιβαλλοντικός παράγοντας να αφορά τον κρίσιμο τρόπο γένννησης και τις κρίσιμες πρώτες ώρες της ζωής μας. Αναμφισβήτητα η γέννα και οι πρώτες ώρες της ζωής του καθενός μας συνιστούν ένα πρωτεικό – protean – γεγονός, με δυσανάλογα σημαντική επίδραση σε όλο το μήκος της ζωής μας. Πρόκειται για ελάχιστες στιγμές σε σχέση με το σύνολο της ζωής μας, που όμως κατευθύνουν τις ζωές μας, τις παρεκκλίνουν σε συγκεκριμένα κανάλια. Ο τρόπος που γεννιόμαστε διαμορφώνει μια χιονοστιβάδα, μια πορεία που μπορεί να οδηγεί χρόνια αργότερα σε συγκεκριμένες ψυχικές και σωματικές εκβάσεις.

Εννοείται ότι δεν αποδεικνύεται αιτιολογική σχέση, οι συνδέσεις όμως είναι ισχυρές και έχουν βρεθεί και σε άλλες μελέτες. Περιορισμοί σε κάθε μελέτη υπάρχουν. Η επιστημονική αλήθεια κατακτάται με πολύ κόπο, ιδιαίτερα σε θέματα όπου δεν μπορούν να γίνουν διπλές τυφλές τυχαιοποιημένες μελέτες – που παρεπιπτόντως ελάχιστα θέματα στην παιδιατρική μπορούν να μελετηθούν έτσι. Όμως μην φτάνουμε στο άλλο άκρο, μην πιστεύουμε ότι εφόσον μια μελέτη δεν είναι της πιο υψηλής αξιοπιστίας στην ιεραρχία evidence, πρέπει να την πετάξουμε στα σκουπίδια. Στα περισσότερα θέματα μόνο μελέτες παρατήρησης μπορούμε να κάνουμε, και αυτές έχουν διαβάθμιση ως προς την αξιοπιστία τους. Μια διπλή τυφλή τυχαιοποιημένη μελέτη που αφορά 20-30 ασθενείς έχει πολλές στατιστικές αδυναμίες, πολύ περισσότερες από μια καλά στημένη μελέτη παρατήρησης που αφορά εκατομμύρια ανθρώπους υπό εξέταση. Αν το δείγμα είναι μεγάλο, όπως εδώ, ενισχύει την αξιοπιστία. Αν στην μελέτη έχουν συνεκτιμηθεί και αποκλειστεί καθοριστικοί παράγοντες σύγχυσης για κάθε νόσημα – όπως έγινε προσπάθεια να γίνει εδώ – , τότε ενισχύεται η αξιοπιστία. Αν η μελέτη είναι προοπτική, και εκ των προτέρων έχουν συνυπολογιστεί γνωστοί παράγοντες σύγχυσης – που δεν έχει γίνει εδώ – , τότε ενισχύεται η αξιοπιστία. Αν τα αποτελέσματα δείχνουν στατιστικά σημαντικό consistency – όπως εδώ – ενισχύεται η αξιοπιστία. Αν τα αποτελέσματα δείχνουν δοσοεξάρτηση, ενισχύεται η αξιοπιστία. Αν τα αποτελέσματα μπορούν να γενικευθούν σε άλλους πληθυσμούς – σε αυτήν με τέτοιο δείγμα είναι αυτονόητο ότι μπορούν – ενισχύεται η αξιοπιστία. Αν μπορεί να υπάρξει βιολογικός μηχανισμός που μπορεί να εξηγήσει τα αποτελέσματα – και εδώ υπάρχει – , ενισχύεται η αξιοπιστία. Αν τα αποτελέσματα επαναλαμβάνονται και σε άλλες μελέτες από άλλα ερευνητικά κέντρα στον κόσμο – και αυτό επίσης συμβαίνει για το συγκεκριμένο θέμα – ενισχύεται η αξιοπιστία. Σε κάθε περίπτωση, τέτοιες μελέτες μπορούν στην καλύτερη το πολύ να εικάσουν αιτιολογική συσχέτιση καλώντας σε περισσότερη έρευνα για το θέμα. Το επόμενο βήμα είναι καλά σχεδιασμένες προοπτικές μελέτες με μεγάλο δείγμα από την γέννηση, όπως ας πούμε η τεράστια προσπάθεια στη Βρετανία του Millenium Cohort.
Έστω όμως και ελάχιστα να αγγίζουν την αλήθεια, το μέγεθος της υπερβολής στις καισαρικές και ιατρικοποιήσεις στην Ελλάδα δημιουργεί μείζον θέμα δημόσιας υγείας και πρέπει να βάλει σε σκέψη επειγόντως πολλούς. Προφανώς δεν αναφερόμαστε σε παρεμβάσεις συνέπεια σαφών ιατρικών λόγων – αυτές αφορούν το πολύ 20-25 της εκατό των γεννήσεων, το υπόλοιπο όμως 20-40 της εκατό των γεννήσεων στην Ελλάδα που γίνονται σήμερα με καισαρική δεν μπορούν να έχουν ιατρική τεκμηρίωση. Το μέγεθος είναι τεράστιο με όρους δημόσιας υγείας, μιλάμε για 200-300 χιλιάδες παιδιά την τελευταία μόνο δεκαετία στην χώρα που γεννήθηκαν με καισαρική τομή με αμφισβητούμενη ιατρική ένδειξη.

Οι έγκυες γυναίκες θα πρέπει να ενημερώνονται διεξοδικά από τους επαγγελματίες υγείας για τα οφέλη και τους κινδύνους της διενέργειας φυσιολογικού τοκετού, όπως και για τα οφέλη και τους κινδύνους διενέργειας καισαρικής τομής. Αναφορικά με τους πιθανούς κινδύνους καισαρικής τομής, οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν να μην περιορίζουν την συζήτηση μόνο σε άμεσες αναπνευστικές επιπλοκές στα νεογέννητα, αλλά και στους αυξημένους κινδύνους δυσχερέστερης έναρξης μητρικού θηλασμού και στις συσχετίσεις με μακροχρόνια αποτελέσματα υγείας.

Οι έγκυες γυναίκες και οι σύντροφοί τους είναι σημαντικό να επιλέγουν επαγγελματίες υγείας για την περιγεννητική φροντίδα τους που έχουν εμπειρία στον φυσιολογικό τοκετό και που βασίζουν τις πρακτικές τους στην τελευταία επιστημονική τεκμηρίωση. Σε κυήσεις χαμηλού κινδύνου – low risk pregnancies – οι οποίες αντιστοιχούν στην πλειονότητα των γεννήσεων, τα ζευγάρια πρέπει να γνωρίζουν ότι τα επιστημονικά δεδομένα σήμερα υποστηρίζουν την γέννα με μαία ως την ασφαλέστερη μέθοδο για παιδί και μητέρα και την μέθοδο που οδηγεί στις λιγότερες δυνατές παρεμβάσεις και ιατρικοποιήσεις. Μελλοντικοί γονείς που επιλέγουν ή χρειάζονται να παρακολουθούνται από μαιευτήρες – γυναικολόγους δικαιούνται να συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων μετά από πλήρη επιστημονική πληροφόρηση. Θα πρέπει να μην διστάζουν να αναζητούν δεύτερη γνώμη εάν βρίσκονται σε αμφιβολία για την ορθότητα μιας απόφασης παρέμβασης στον τοκετό και την περιγεννητική περίοδο.

Τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα δεν υποστηρίζουν και δεν δικαιολογούν μεγάλο ποσοστό των προκλήσεων τοκετού που συμβαίνουν στην Ελλάδα πριν τις 41-42 εβδομάδες κύησης, ιδιαίτερα των προκλήσεων τοκετού πριν τις 39 εβδομάδες κύησης. Τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα δεν υποστηρίζουν και δεν δικαιολογούν σημαντικό ποσοστό καισαρικών τομών που συμβαίνουν στην χώρα, ιδιαίτερα εκείνων που γίνονται προγραμματισμένα και κάτω των 39 εβδομάδων. Τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα αναφέρουν ότι ο φυσιολογικός τοκετός μπορεί να διαρκεί πολύ περισσότερο από όσο «αφήνεται» συνήθως να διαρκεί στην Ελλάδα πριν αποφασιστεί ιατρική παρέμβαση και καισαρική τομή.

Μητέρες που γεννούν με καισαρική τομή λόγω τεκμηριωμένης ιατρικής ένδειξης μπορούν να βοηθήσουν στην φυσιολογικότερη εγκατάσταση του μικροβιώματος μετά τον τοκετό στο σώμα του νεογέννητου, εάν το πάρουν σε επαφή δέρμα με δέρμα αμέσως μετά την γέννηση και το κρατήσουν στην αγκαλιά τους για να θηλάσει κατά τις πρώτες 1-2 ώρες μετά την γέννηση, με την προυπόθεση μητέρα και παιδί να είναι καλά και να μην χρειάζονται άμεση ανάνηψη. Ο θηλασμός, η επαφή δέρμα με δέρμα και η συνδιαμονή μητέρας βρέφους τις ημέρες του μαιευτηρίου θα συμβάλλει θετικά στην ανάπτυξη μιας υγιούς εντερικής χλωρίδας και στην ανάπτυξη μη παθογόνων μικροβίων στο δέρμα και τους βλεννογόνους του μωρού μετά από καισαρική τομή.

Έγκυες και οι σύντροφοί τους που επιθυμούν να επιλέξουν προγραμματισμένη καισαρική τομή για μη ιατρικούς λόγους – προσωπική επιθυμία – θα πρέπει να ενημερώνονται από τους επαγγελματίες υγείας πλήρως για τους αναφερόμενους επιστημονικά άμεσους και απώτερους κινδύνους της παρέμβασης για το παιδί και για τα μητέρα, έτσι ώστε η απόφασή τους να στηρίζεται σε πραγματική και ολοκληρωμένη εικόνα της επιστημονικής πραγματικότητας για το θέμα.

Πηγή: Sevelsted A, Stokholm J, Bønnelykke K, Bisgaard H. Cesarean Section and Chronic Immune Disorders. Pediatrics. 2014 Dec 1. pii: peds.2014-0596. [Epub ahead of print]

Σ Παπαβέντσης MBBS MRCPCH DCH IBCLC 2014

πηγὴ

Γιατί κινδυνεύουν τα παιδιά που γεννιούνται με καισαρική

Έχουν αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν από Γιατί κινδυνεύουν τα παιδιά που γεννιούνται με καισαρική

• • άσθμα,
  • αλλεργική ρινίτιδα,
  • τροφική αλλεργία,
  • γαστρεντερίτιδα,
  • κοιλιοκάκη,
  • φλεγμονώδη νόσο του εντέρου,
  • διαβήτη τύπου 1,
  • αλλά κι από παιδική λευχαιμία,
  • νευροβλάστωμα και
  • καρκίνο των όρχεων,

λέει στο protothema.gr η καθηγήτρια Παιδιατρικής Μαλαμίτση-Πούχνερ

Ολοένα και περισσότερες Ελληνίδες μητέρες,

με βάση τα πιο πρόσφατα στατιστικά δεδομένα, επιλέγουν να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους με προγραμματισμένη καισαρική τομή. Παρόλο που τα τελευταία χρόνια διεθνώς εκφράζονται επιστημονικές απόψεις που τονίζουν πως ο μη κολπικός τοκετός ενδέχεται να επηρεάζει το παιδί ποικιλοτρόπως, στην Ελλάδα τα ποσοστά της καισαρικής τομής είναι πολύ αυξημένα.

Η καθηγήτρια Παιδιατρικής-Νεογνολογίας στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Αριάδνη Μαλαμίτση-Πούχνερ, μίλησε στο protothema.gr κι εξήγησε τι επιπτώσεις μπορεί να έχει μία προγραμματισμένη καισαρική τομή στο νεογνό κι αργότερα στο παιδί-ενήλικα.

«Στη σύγχρονη Ελλάδα παρατηρείται κατάχρηση της καισαρικής τομής, η οποία ουσιαστικά θα έπρεπε να επιφυλάσσεται για περιπτώσεις, όπου υπάρχουν αμιγώς ιατρικοί λόγοι.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) το 15% των τοκετών έχει ένδειξη ΚΤ (σ.σ.: καισαρική τομή), ενώ ο αριθμός αυτός τετραπλασιάστηκε διεθνώς μέσα στα τελευταία είκοσι χρόνια.

Στη χώρα μας, με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία που επεξεργάστηκε η Ειδική Επιτροπή Περιγεννητικής Φροντίδας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ) για το 2008 τα ποσοστά αυτά ανέρχονταν σε 42.51% σε δημόσια μαιευτήρια-νοσοκομεία και σε 54.54% σε ιδιωτικά.

Το 2009, μάλιστα, τα ποσοστά αυτά αυξήθηκαν και συγκεκριμένα ανήλθαν σε 44.10% στα δημόσια και σε 55.65% στα ιδιωτικά μαιευτήρια-νοσοκομεία», σημειώνει η καθηγήτρια Μαλαμίτση-Πούχνερ.

Στη χώρα μας, όπως και σε άλλα θέματα, έτσι και στη μητρότητα,

θα μπορούσε να πει κανείς πως παρατηρείται μία τεράστια έλλειψη ενημέρωσης ως προς το τι επιπτώσεις ενδέχεται να προκληθούν στο νεογνό κι αργότερα παιδί-ενήλικα από την προγραμματισμένη ή επιλεκτική καισαρική τομή.

Η καθηγήτρια Μαλαμίτση-Πούχνερ σχετικά με τις επιπτώσεις αυτές σημειώνει τα εξής:

«Η προγραμματισμένη καισαρική τομή πριν τις 39 εβδομάδες κύησης έχει σοβαρούς κινδύνους για το νεογνό, που αφορούν κυρίως στο αναπνευστικό του σύστημα κι οδηγούν μερικές φορές ακόμα και σε μηχανική υποστήριξη της αναπνοής του- κι οι επίτοκες που επιθυμούν καισαρική τομή πρέπει να ενημερώνονται σχετικά.

Επιπλέον, επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι

παιδιά κι ενήλικες γεννημένοι με καισαρική τομή έναντι εκείνων που έχουν γεννηθεί με κολπικό (σ.σ.: φυσιολογικό ή φυσικό) τοκετό, έχουν αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν από άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα, τροφική αλλεργία, γαστρεντερίτιδα, κοιλιοκάκη, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, διαβήτη τύπου 1, αλλά κι από παιδική λευχαιμία, νευροβλάστωμα και καρκίνο των όρχεων».

«Η διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού πέρα από το γεγονός ότι προετοιμάζει την επίτοκο, ευθύνεται και για την ομαλή μετάβαση του εμβρύου-νεογνού από την εξαρτημένη ενδομήτρια στην ανεξάρτητη εξωμήτρια ζωή, μέσω της απελευθέρωσης των ορμονών του στρες. Αυτές στην καισαρική τομή δεν απελευθερώνονται και το μωρό μεταβαίνει απότομα και χωρίς προετοιμασία στην εξωμήτρια ζωή.
Πώς λειτουργούν και συνέπειες των τριών κυρίαρχων ορμονών του στρες 

Το γεγονός ότι το μωρό δεν περνάει από τον κόλπο, του στερεί τον

αποικισμό του με τα “καλά” βακτήρια από τον γεννητικό σωλήνα και την περιοχή του σφιγκτήρα (σ.σ.: φυσιολογική χλωρίδα) της μητέρας. Έτσι, τα νεογνά με καισαρική τομή, που γίνεται πριν την έναρξη των ωδίνων, αποικίζονται κυρίως με μικρόβια του νοσοκομειακού περιβάλλοντος.
Μικροβίωμα: Τα μικρόβια είναι ο ρυθμιστής της υγείας μας

Η απουσία επαφής του μωρού με τη φυσιολογική εντερική χλωρίδα της μητέρας έχει βρεθεί ότι σχετίζεται με επιρρέπεια σε γρίπη και σε μετάδοση ρετροϊού, αλλά και με διάφορες νόσους που μπορεί να εκδηλωθούν στο παιδί, όπως ο αυτισμός, ο γαστρικός καρκίνος κι ο καρκίνος του παχέος εντέρου», τονίζει ακόμη.

Η αλλοίωση της εντερικής χλωρίδας έχει δυσάρεστες συνέπειες 

«Επομένως, οι νέες μητέρες θα πρέπει να ενημερώνονται για όλα τα ενδεχόμενα γύρω από τον τοκετό με καισαρική τομή από τον μαιευτήρα-γυναικολόγο τους και σε συνεργασία μαζί του να αποφασίζουν να κάνουν καισαρική, όταν υπάρχουν αμιγώς ιατρικοί λόγοι που την επιβάλλουν», καταλήγει η καθηγήτρια Μαλαμίτση-Πούχνερ.

Δυστυχώς, όμως, εάν κανείς σκεφτεί ότι ακόμη και σήμερα ο δημόσιος θηλασμός θεωρείται «ταμπού» κι ότι μόλις τον τελευταίο καιρό οι Ελληνίδες αρχίζουν δειλά-δειλά να επιλέγουν τον μητρικό θηλασμό κι όχι να δίνουν στο μωρό τους ξένο γάλα, τότε μάλλον θα αργήσει πολύ να αλλάξει αυτή η νοοτροπία γύρω από τη γέννα με… ραντεβού, που φαίνεται να έχει εμποτίσει τους Έλληνες μαιευτήρες.

Οι γιατροί γνωρίζουν εδώ και χρόνια τα οφέλη ενός κολπικού τοκετού τόσο για τα μωρά, όσο και για τις μαμάδες…

«Τα μωρά είναι μαγνήτες μικροβίων»

Μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες, όλα τα μωρά γεννιόνταν στην πλειοψηφία τους με φυσιολογικό τοκετό, μία διαδικασία που εξέθετε τα νεογέννητα σε δισεκατομμύρια μικροβίων καθώς περνούσαν μέσα από τον κόλπο. Τα μωρά «χρωματίζονται» με μικρόβια μέσα στη μήτρα και το πέρασμα από εκεί βοηθάει το παιδί να έχει το ίδιο μικροβίωμα με τη μητέρα του, πράγμα που θα το βοηθήσει αργότερα στη ζωή του εκτός.

Η διαδικασία αυτή επιτελεί μία σειρά βασικών λειτουργιών.

Πρώτα, αυτό το πέρασμα «εκπαιδεύει» το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού, διδάσκει τα αμυντικά κύτταρα του σώματός τους ενάντια στους εισβολείς που αποτελούν απειλή. Η έρευνα δείχνει ότι τα μικρόβια του κόλπου της γυναίκας ουσιαστικά αλλάζουν με το πέρασμα των μηνών και των εβδομάδων πριν από τον τοκετό.

Εκείνες οι μητέρες που έκαναν καισαρική δεν θα πρέπει να αισθάνονται άσχημα, αν και τα μικροβιώματα του μωρού τους είναι διαφορετικά, αλλά όχι και απαραίτητα ακατάλληλα. Φυσικά δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε με απόλυτο τρόπο ότι ο κίνδυνος για την εκδήλωση κάποιου νοσήματος εξαρτάται αποκλειστικά από τον τρόπο γέννησης.

Το πλέον σημαντικό και απαραίτητο όλων, είναι ο θηλασμός

Τα μικροβιώματα που χωνεύουν το γάλα ξεκινούν την αναπαραγωγή και έτσι είναι πιθανόν ότι το μωρό θα τα καταπιεί κατά τη διάρκεια του τοκετού. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μικροβιώματα που το μωρό χρειάζεται για να θηλάσει τείνουν να πολλαπλασιάζονται στον κόλπο.

Το μητρικό γάλα από μόνο του δεν αποτελεί μόνο τροφή για το αναπτυσσόμενο μωρό, αλλά και τροφή για τα μικρόβια που φέρει. Ενώ τα μωρά δεν μπορούν να χωνέψουν αυτές τις ουσίες, τα επωφελή βακτήρια τις καταβροχθίζουν.

Αυτό βοηθάει στη δημιουργία ενός αποθέματος επωφελών μικροβίων στο έντερο του μωρού, τα οποία είναι και σημαντικά για τη διατήρηση της υγείας του μωρού και την απομόνωση άλλων βλαβερών μικροβίων που θα μπορούσαν να κάνουν τα μωρά άρρωστα.

Πολλά μωρά όμως σήμερα δεν παίρνουν αυτή την προστασία.

Ενώ το 75% των μαμάδων κάνει μία προσπάθεια να θηλάσει, μόνο το 44% συνεχίζει και μετά τους έξι μήνες. Σε αυτό το ποσοστό βάλτε και τον αυξημένο αριθμό καισαρικών σε σύγκριση με το παρελθόν. Εργαστηριακοί έλεγχοι έχουν δείξει πλέον ότι τα μωρά δεν «προικίζονται» με τα μικρόβια της μήτρας, αλλά με αυτά που βρίσκονται στο δέρμα.
Μητρικό γάλα: Είναι «μαγικό» και σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα
Ω 3 λιπαρά οξέα-Μητρικό γάλα-Νευρικό σύστημα και εγκέφαλος

Το μόνο που μπορώ να προτείνω και να σας διαθέτω για τις παραπάνω περιπτώσεις (καισαρική-έλλειψη μητρικού γάλακτος) είναι ένα ιδιαίτερα υψηλής ποιότητας πρωτόγαλα, ως συμπλήρωμα διατροφής (φυσικά σε κάψουλες) το οποίο προέρχεται από αγελάδες ελευθέρας βοσκής που μεγαλώνουν χωρίς ορμόνες, αντιβιοτικά, ύποπτες ζωοτροφές.

Είναι επισημαίνω άριστης ποιότητας με ποσοστό ανοσοσφαιρινών 29% IgG (ΑΝΑΓΡΑΦΟΜΕΝΟ). Το ποσοστό αυτό είναι το μεγαλύτερο που υπάρχει και άρα το δραστικότερο, έτσι δίνουμε τη δυνατότητα στα μωράκια μας να αναπτύξουν ένα ισχυρό μικροβίωμα, που ενδεχομένως να μην υπάρχει φυσιολογικά.

Όσοι ενδιαφέρεστε να το εντάξετε στην καθημερινότητά σας, για ένα ισχυρό μικροβίωμα και κατά συνέπεια και ανοσοποιητικό και άρα έναν σχεδόν άτρωτο οργανισμό ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ή  επικοινωνήστε το μέιλ [email protected]

πηγὴ