Καιρὸς νὰ ἐλεγχθῇ καὶ νὰ παταχθῇ ἡ δικτατορία τῆς πολιτικῆς ὀρθότητος

Δὲν συνηθίζω νὰ ἐπαινῶ τὸν πορτοκαλὴ «daddy» οὔτε τοὺς Ἀμερικανοὺς γενικὰ ἀλλὰ ἐδῶ θὰ κάνω μίαν ἐξαίρεση. Ὁ Λευκὸς Οἴκος ἐδημιούργησε ἕναν ἰστότοπο ὅπου ἀδικημένοι χρῆστες, τιμωρημένοι ἀπὸ τὴν ὀρθοπολιτικὴ παράνοια τοῦ φέισμπουκ καὶ τῶν ἄλλων δικτύων, θὰ μποροῦν νὰ ὑποβάλουν ἐγγράφως τὰ παράπονά τους. Οἱ NY Times καὶ τὰ ὑπόλοιπα μήντια τοῦ λίμπεραλ κατεστημένου ἤδη στάζουν χολὴ γιὰ αὐτὴ τὴν πρωτοβουλία, τὴν ὁποία ἀποδίδουν, μέσα στὴν ἰδεολογική τους τύφλωση, σὲ μικροπολιτικὲς κινήσεις τακτικῆς του Ἀμερικανοῦ προέδρου μὲ ὁρίζοντα τὴν ἐπανεκλογή του. Παραθέτω μεταφρασμένο αὐτὸ τὸ πολὺ σημαντικὸ κείμενο στὴν ἀρχικὴ σελίδα τοῦ ἰστοτόπου:

«Οἱ πλατφόρμες τῶν κοινωνικῶν δικτύων ὀφείλουν νὰ προωθοῦν τὴν ἐλευθερία τοῦ λόγου. Καὶ ὅμως πάρα πολλοὶ Ἀμερικανοὶ ἔχουν δῆ τοὺς λογαριασμούς τους νὰ ἀναστέλλονται, νὰ ἀφαιρῶνται καὶ νὰ καταγγέλλονται δολίως γιὰ ἀσαφεῖς «παραβιάσεις» τῶν πολιτικῶν χρήσεως. Ὅποιες καὶ ἂν εἶναι οἱ ἀπόψεις σου, ἐὰν ὑποπτεύεσαι ὅτι πολιτικὲς προκαταλήψεις προεκάλεσαν μίαν τέτοια ἐνέργεια ἐναντίον σου, μοιράσου τὴν ἱστορία σου μὲ τὸν πρόεδρο Τρᾶμπ»

Ὅσο ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ ὑπερβολικὴ συγκέντρωσις ἰσχύος στὰ χέρια ἑνὸς κράτους, ἄλλο τόσο καὶ περισσότερο εἶναι ἡ ὑπερβολικὴ συγκέντρωσις ἰσχύος στὰ χέρια ἰδιωτῶν. Οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες ἔχουν μακρὰ θεσμικὴ παράδοση κοινωνικῆς ἀμύνης ἐνάντια σὲ τέτοια φαινόμενα καταχρήσεως ἐξουσίας: οἱ ἀντιμονοπωλιακοὶ νόμοι (anti-trust laws) εἶναι μία συλλογὴ ὁμοσπονδιακῶν καὶ πολιτειακῶν νομοθετικῶν παρεμβάσεων ποὺ ῥυθμίζουν μὲ τρόπο ἀναγκαστικὸ τὴν συμπεριφορὰ καὶ τὴν ὀργάνωση τῶν μεγάλων ἐπιχειρήσεων, μὲ σκοπὸ τὴν δημιουργία συνθηκῶν δικαίου ἀνταγωνισμοῦ καὶ τὴν προστασία τῶν δικαιωμάτων τοῦ καταναλωτοῦ. Πηγαίνουν πίσω στὶς τελευταῖες δεκαετίες τοῦ 19ου αἰῶνος. Ὁ γερουσιαστὴς John Sherman, εἰσηγητὴς τῆς Sherman Antitrust Act τοῦ 1890, τὸ ἔθεσε ὡς ἑξῆς: «ἐφ’ ὅσον οὐδέποτε θὰ ἀνεχθοῦμε ἕναν βασιλέα ὡς πολιτικὴ ἐξουσία, ἔτσι δὲν πρόκειται νὰ ἀνεχθοῦμε ἕναν βασιλέα στὸν τομέα τῆς παραγωγῆς, τῶν μεταφορῶν, τοῦ ἐμπορίου ἢ σὲ ὁ,τιδήποτε ἄλλο ἀπὸ τὰ ἀναγκαία της ζωῆς».

Τὰ κοινωνικὰ δίκτυα καὶ προπάντων τὸ φέισμπουκ, εἰδικὰ μετὰ τὴν ἐξαγορὰ ἀπὸ αὐτὸ τοῦ Instagram καὶ τοῦ WhatsApp, εἶναι μονοπωλιακοὶ γίγαντες μὲ συνθλιπτικὴ καὶ ἀσύλληπτο ἐξουσία ἐπάνω στὶς ζωές μας. Γιὰ πολλοὺς ἀπὸ ἐμᾶς τὸ φέισμπουκ πλέον «εἶναι» τὸ ἴδιο τὸ ἴντερνετ. Ὅπως ὅλες οἱ ἐπιχειρήσεις ἀναλόγου μεγέθους καὶ ἰσχύος, ἔχει πάψη πρὸ πολλοῦ νὰ εἶναι ἕνας ἁπλὸς ἰδιώτης· συγκαταλέγεται σὲ αὐτὸ ποὺ στὴν θεωρία ὀνομάζουμε «δημόσιες ἐξουσίες». Αὐτὴ ἡ τρομακτικὴ ἰσχὺς πρέπει νὰ καμφθῇ καὶ νὰ τσακισθῇ, ἰδίως ὅταν χρησιμοποιεῖται μὲ τόσο θρασὺ καὶ ἀπροκάλυπτο τρόπο, ὑπὸ συνθῆκες πλήρους ἀδιαφανείας, γιὰ τὴν ἐπιθετικὴ προώθηση μίας συγκεκριμένης ἰδεολογικῆς ἀτζέντας, ἀκραία μισαλλοδόξου καὶ δυσανεκτικῆς πρὸς ὁ,τιδήποτε διαφορετικὸ ἀπὸ τὴν δική της μονοτροπία. Ἐλλείψει ἄλλου ἰσχυροῦ παράγοντος ποὺ θὰ βάλη ἕνα φρένο σὲ αὐτὴ τὴν καταδυνάστευση, ὁ ῥόλος αὐτὸς πέφτει ἀναγκαστικὰ στοὺς ὤμους τοῦ κράτους.

Δὲν ξέρω ἐὰν θὰ περπατήσῃ ἡ πρωτοβουλία Τρῶμπ, κατὰ πόσον θὰ ἐμφανίση χειροπιαστὰ ἀποτελέσματα ἢ θὰ ἀποδειχθῆ ἕνα ἐκλογικίστικο πυροτέχνημα. Ὅμως ἡ ἀξία της, ἔστω σὲ συμβολικὸ ἐπίπεδο, εἶναι μεγάλη. Μακάρι νὰ περάσῃ τὸν Ἀτλαντικὸ καὶ ὁ ἀντιμονοπωλιακὸς ἀγών νὰ ἀποκτήςῃ τὰ χαρακτηριστικὰ ἑνὸς αὐθεντικοῦ λαϊκοῦ κινήματος χειραφετήσεως, ποὺ δὲν θὰ ἐπαφίεται μόνο σὲ ἄνωθεν πρωτοβουλίες ἀλλὰ θὰ διεκδικήση δυναμικὰ τὴν ἐλευθέρα πρόσβαση στὸ διαδίκτυο, ἕναν οἰονεῖ κομμουνιστικὸ -μὴ φοβάσθε τὴν λέξη- χῶρο ἰσότητος καὶ ἰσηγορίας. Πρὸς τὸ παρόν, μόνο ῥοχάλες στοὺς δούλους ποὺ ἀναμασσοῦν τὸ ἄθλιο φιλελέδικο κλισὲ «ἐὰν δὲν σοὺ ἀρέσουν οἱ κανόνες τοῦ φέισμπουκ βγὲς ἀπὸ αὐτὸ ἢ φτιᾶξε δικό σου φέισμπουκ». ‘

Ἐξοργισμένος Ἕλλην

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply