28η Ὀκτωβρίου 1940: Ἡ ἡμέρα ποὺ νικήθηκε ὁ ζόφος.

Του ακαδημαϊκού  Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου
 
Την 28η Οκτωβρίου 1940, η προοπτική της Ιστορίας ήταν όσο ποτέ ζοφερή. Οι λαοί της Ευρώπης είχαν υποδουλωθεί ή φαίνονταν έτοιμοι να υποκύψουν στην φυλετική αλαζονεία του προβαλλόμενου ως «λαού των κυρίων». Η Γερμανία σάρωνε τα σύ­νορα των ηπειρωτικών επικρατειών, απειλούσε την υπόσταση της θαλασσοκράτειρας, προχωρούσε ακάθεκτη προς την κοσμοκρατορία.

Παιδιὰ…τῆς Ἑλλάδος παιδιά…

 

Τι ωραία δείγματα Ελλήνων..!
Αγέρωχοι, χαμογελαστοί, με αυτοπεποίθηση..

Με το «δωμάτιο του φόβου» στο μυαλό τους, καλά κλειδωμένο,όπως μόνο οι Ἐλληνες μαχητές πρόγονοί του ήξεραν να κάνουν.
Αλλωστε, το dna  στο αίμα τους και δεν τους αφήνει να νοιώσουν αλλοιώς..

Παιδιά της Ελλάδος παιδιά…Αυτό ακριβώς…της Ελλάδος παιδιά! Αξια παιδιά!!

Συνέχεια

Κι ὅμως, ἡ φτώχεια ἐξαπλώνεται παντοῦ… Ἀκόμη καὶ στὴν Γερμανία.

 

Σὲ ὅλην τὴν Εὐρώπη…
Ἄς μὴ βλέπουμε μόνον τὰ δικά μας προβλήματα…
Ὅλη ἡ Εὐρώπη, ἀκόμη καὶ ἡ Γερμανία, ποὺ ὑποτίθεται πὼς ἀναπτύσσεται μὲ μοναδικοὺς ῥυθμούς, ἔχει πλέον πρόβλημα.
Ὅμως ἡ πτώχεια, ἐὰν ἐξαιρέσουμε τὴν μεγάλη ἀγωνία αὐτῶν ποὺ τὴν βιώνουν, ἔχει νὰ προσφέρῃ μεγάλα ὅπλα σὲ αὐτοὺς Συνέχεια

Οἱ Ἰταλοὶ ἐχάζευσαν! Βάζουν Ἀριστοτέλη σὲ ἐξετάσεις!

Πνε καλά;
Εναι δυνατόν νά πνε μπροστά μέ ατόν τόν τρόπο; 
Δέν γνωρίζουν πώς τά φεντικά τς νέας (κα τς παλαις σαφς) τάξεως σιχαίνονται ν τελς κάθε τί πού θυμίζει λλάδα;

Κι μως… ριστοτέλης!
Συνέχεια

Ὁ ἀνύπαρκτος πόλεμος τῆς ἀριστερᾶς μὲ τὸν φασισμό-ναζισμό!

Ὁ Μολότωφ (ὑπογράφοντας), Ὁ Ῥίμπεντροπ (μὲ τὰ μαῦρα πίσω ἀπὸ τὸν Μολότωφ) καὶ ὁ Στάλιν (δεξιὰ) στὶς 23 Αὐγούστου 1939

Ἐδῶ καὶ λίγες ἡμέρες ἔχουν σκυλιάσει οἱ φερόμενοι ὥς πολέμιοι τοῦ ναζισμοῦ καὶ ἀρλουμπολογοῦν μὲ τόνους ψεύδη, θάβοντας ἀκόμη καὶ τὰ ὀφθαλμοφανή. Οὐσιαστικῶς ὅλη αὐτὴ ἡ λασπολογία, (δὲν ἀθωώνω τοὺς ἄλλους…) εἶναι μία ἀκόμη προσπάθεια φιμώσεως τῆς ἀληθείας καὶ κουκουλώματός της. Μία δῆλα δὴ ἀπὸ τὰ ἴδια ποὺ ἔχουμε ζήσει τόσους καὶ τόσους χρόνους! Συνέχεια

Ἡ νῆσος Σάσων.

Ποιά εἶναι; Ποῦ εἶναι; Γιατί δέν μαθαίνουμε ΤΙΠΟΤΑ γιά τήν ὕπαρξίν της;
Πότε τήν ἐγκαταλείψαμε; Γιατί τό κάναμε;
Πῶς κατέληξαν οἱ κάτοικοί της; Τί σημασία ἔχει γιά τήν κάθε χώρα καί ἰδίως γιά τήν Ἑλλάδα;

Ἄλλη μία ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ προδοσία. Μὰ πάρα πολὺ μεγάλη!
Γεμάτη ἡ ἰστορία μας ἀπὸ αὐτές.  Ἀλλὰ ὅσες κι ἐὰν μάθῃς, πάλι ἡ πίκρα, ὁ θυμός, ἡ ὀργὴ σὲ καταλαμβάνουν…
Καὶ δυστυχῶς, πάλι ὁ Βενιζέλος στὴν μέσιν…
Αὐτὸ τὸ τόσο ἀμφιλεγόμενον πρόσωπον, ποὺ οὐδόλως τελικῶς καλὸ μᾶς ἔκανε.. Μόνον ὀργή μᾶς ἄφησε…  Συνέχεια