ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΥΠΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ-ΠΡΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Ξεκίνησα νὰ δικηγορῶ ἀρχὲς τοῦ 1982 στὴν Νεάπολη Κοζάνης, ὅπου ἦταν ἡ ἕδρα τῆς Ἑνώσεως Ἀγροτικῶν Συν/σμῶν Βοΐου. Διοίκησις καὶ διαχείρισις, μὲ καθαρὰ κομματικὰ κριτήρια καί, φυσικά, ἡ ἐπιλογὴ τῶν δικηγόρων γινόταν μὲ τὸν ἴδιο τρόπο.
Τὸ 1990 ἡ κατάστασις εἶχε φθάσει στὸ ἀπροχώρητο, ἔρχεται σύσσωμη ἡ διοίκησις καὶ μοῦ ζητᾶ νὰ τὴν ἀναλάβω.
Δέχτηκα, ὑπὸ τὸν ὄρο ὅτι θὰ γινόταν ἔλεγχος ἀπὸ ἐπόπτες τῆς ΑΤΕ.
Ὁ ἔλεγχος ἀνακάλυψε ἀτασθαλίες, ἀλλά, συζητώντας μὲ τοὺς ἐπόπτες, κοινὴ ἡ διαπίστωσις, πὼς ἡ ΕΑΣ εἶναι βιώσιμη, παρόλο ποὺ καλύπτει μιὰ περιοχὴ ὀρεινή.
Ἡ Ἕνωσις εἶχε τυροκομεῖο, ποὺ παρήγαγε ἐξαιρετικῆς ποιότητας φέτα, ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ ἐκσυγχρονισθῇ.
Εἶχε ἀποθηκευτικοὺς χώρους σιτηρῶν συνολικῆς δυναμικότητας 25.000 κ.μ. καὶ βιοτεχνία σποροπαραγωγῆς, ποὺ ἔδινε καλὸ καὶ φθηνὸ προϊόν.
Τέλος εἶχε καὶ πρατήριο ἀγροτικῶν ἐφοδίων, ποὺ προμήθευε καλῆς ποιότητας ἐμπόρευμα καὶ σὲ πολὺ χαμηλὲς τιμές.
Συνέχεια
Ὅλα τὰ παλαιὰ ἀγοράζω…