Δημιουργοῦ Ἱερὸν τῆς Ἀμφιπόλεως

Στὴν Καβείριο λατρεία, τὰ Ἱερὰ τοῦ Διὸς ἢ ἄλλως Δημιουργοῦ Ἱερά, ὅπως ἀποκαλύπτει νόμισμα (1) ἀπὸ τὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας (ΔΗΜ[ιουργοῦ] Ἰ[ερὸ]) ἦσαν κυκλικὰ ἢ ἐμπεριέχοντο σὲ κυκλικὸ περίβολο. Αὐτὸ γιὰ νὰ συνυπάρῃ μὲ τὸν Ἥλιο, ποὺ περισσότερο δικά του ἱερὰ ἦσαν. Ὅπως ὡραία παραστατικὰ φανερώνει τὸ νόμισμα (2) ἀπὸ τὴν Ἀμισσὸ τοῦ Πόντου, ὁ ἀετὸς φαίνεται ἐπάνω ἀπὸ τὸν περίβολο Καβειρίου, κάτω ἀπὸ τὸν Ἥλιο. Εἶναι τέτοιο, γιατί μᾶς τὸ δείχνει ἡ ἱερὰ ἄμπελος στὸ πλάι, μὲ δύο κορμοὺς πλεγμένους ποὺ παραπέμπουν σὲ Κηρύκειο. Ὁ ἀετὸς ὅπως γράψαμε, ἦταν ὁ ἀγγελιοφόρος μεταξὺ Ἡλίου καὶ Διός. 

Συνέχεια

Ἱερὸς ἀετὸς τῆς Ἀμφιπόλεως

Τὴν θέληση τοῦ Ἡλίου στὰ γήινα, τὴν μετέφερε ὁ ἀετός. Τὸ ἤξεραν αὐτὸ οἱ Αἰγύπτιοι, ὅπως ἡ ἀπεικόνισις τῆς 18ης δυναστείας φανερώνει (1). Ἦταν μία παράδοσις βαθειὰ ῥιζωμένη στοὺς Μολοσσούς, ἀπὸ ὅπου κατήγετο ἡ Ὀλυμπιάς.

Συνέχεια

Γιατί δέν ἀπολαμβάνουν τήν σοσιαλιστική τους εὐτυχία οἱ Γάλλοι;

Βάσιμος ἀπορία:
Πῶς οι Γάλλοι δέν ἔγιναν πλούσιοι;

Τὸ 1944 τὸ 75% τῶν Γάλλων ὑπεστήριξε τὸ Γκωλικο-Κομμουνιστικὸ πραξικόπημα. Οἱ Γάλλοι κατεδίκασαν εἰς θάνατον (κυριολεκτικῶς) τὶς Δεξιὲς ἰδέες καὶ ἠσπάσθησαν τὴν θρησκεία τοῦ Μαρξισμοῦ-Λενινισμοῦ-Σταλινισμοῦ. Ἔκτοτε ἡ Γαλλία παραμένει ἕως τῆς σήμερον ἡ μόνη χώρα παγκοσμίως ποὺ παραμένει πιστὴ στὸν Σταλινισμό. Συνέχεια

Βλέπεις τόσην ἀγάπη κι ἀναρωτιέσαι…

…γιὰ τὸ ποῦ τὴν ἔκρυβαν!!!

Βλέπεις καὶ μίαν ἀποφασιστικότητα στὰ μάτια τους…
…καὶ μεγαλώνουν οἱ ἀπορίες σου… Εἶναι ἀποφασισμένοι ὅλοι αὐτοὶ γιὰ τὸν ἴδιο σκοπὸ ἢ γιὰ διαφορετικούς…;;;
Συνέχεια

Λατρεύοντας τὸν …δήμιό μας ὡς …«Θεό μας»!!!

Εἶναι γεγονὸς πὼς τὰ θύματα, μετὰ ἀπὸ κάποιο χρονικὸ διάστημα, φθάνουν ἀκόμη καὶ στὸ σημεῖον νὰ …λατρεύουν τοὺς δημίους τους. Σήμερα αὐτὸ ἀποκαλεῖται «σύνδρομον τῆς Στοκχόλμης», ἀλλὰ ὡς διαδικασία μᾶς συμβαίνει διαρκῶς, ἀπὸ τότε ἀκόμη ποὺ ἡ ἀνθρωπότης ἔκανε τὰ πρῶτα δειλά της βήματα στὸν πλανήτη… Συνέχεια

Δόγμα «First look, first shot, first kill»

First look, first shot, first kill

1) Ο όρος «φινλανδοποίηση» περιγράφει την διαδικασία κατά την οποία μία μικρή χώρα, η οποία συνορεύει με μία μεγαλύτερη, αποκτά με συγκεκαλυμμένο τρόπο εξαρτήσεως από την ισχυρή της γείτονα. Εξαρτήσεις που την κάνουν να αντιδρά αυτόματα και ευνοϊκά σε κάθε αίτημα της μεγαλύτερης χώρας. Η υιοθέτηση αυτής της στάσεως είναι απότοκο του φόβου ότι η μικρή χώρα οδηγούμενη σε σύρραξη με τήν γείτονά της θα χάσει πολύ περισσότερα. Ο όρος αυτός αποτελεί κωδικοποίηση των ιστορικών σχέσεων της Φινλανδίας με την Σοβιετική Ένωση (Scruton 1982).

2) «Το 1995, οι εντάσεις αυξήθηκαν μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας όταν η Ελλάδα υπέγραψε την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) . Η Συνθήκη επιτρέπει στα κράτη να διεκδικήσουν χωρικά ύδατα μέχρι 12 μίλια από τις ακτές τους, διπλάσια από τα 6 μίλια που και οι δύο χώρες είχαν προηγουμένως αποδεχθεί. Συνέχεια