Δὲν εἶχα τὴν τύχη νὰ γεννηθῶ Πόντιος…

Δὲν εἴχα τὴν τύχη νὰ γεννηθῶ Πόντιος…
Δὲν μεγάλωσα μὲ τὸ πικρὸ γάλα τῆς γριᾶς Μάννας μου…
Δὲν μὲ νανούρισε τὸ βουβὸ κλάμα τῆς χαροκαμένης γιαγιᾶς μου…
Οὔτε ἐδάκρυσα μπροστὰ σὲ Ἅγιες εἰκόνες τῶν μοναστηριῶν τοῦ ὅρους Μελᾶ…
Γιατὶ … δεν εἴχα τὴν τύχη νὰ γεννηθῶ Πόντιος… Συνέχεια

Ἡ Κερασοῦντα, ὁ Ἡρακλῆς καὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρας!

Ζήσαμε γιὰ νὰ τὸ ….ζήσουμε κι αὐτό!

Εἰλικρινῶς, δὲν ξέρω ἐὰν πρέπῃ νὰ κλάψω ἢ νὰ γελάσω μὲ τόσην βλακεία.

Γνωρίζουμε ὄλοι πὼς πίσω, στὴν Πατρίδα, ἔχουν μείνει πολὺ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μποροῦμε νὰ μετρήσουμε. 
Ὅλοι αὐτοί, δικαιωματικῶς ἴσως, διεκδικοῦν μίαν σχέσι μὲ τὴν ἱστορία τους, μίαν ῥίζα, μίαν βάσι. 
Ὅμως ἔχει πέσει τόση παραπληροφόρησις, τόση ἀναίδεια, τόση ἀσχετοσύνη, ποὺ καταντοῦν νὰ γελοιοποιοῦνται δίχως λόγο. 
Ἡ Κερασοῦντα ἔχει τόσο λαμπρὴ ἱστορία, τὴν ὁποίαν ἀναδεικνύοντας θὰ μποροῦσαν νὰ ἀνεβάσουν τὴν ποιότητα τοῦ Συνέχεια