Ἀθηνᾶ, ἀρ. φύλ. 2748, 04.03.1859

Ἡ Ἀγγλικὴ κυβέρνησις εἶχε πέμψει πρό τινος καιροῦ εἰς τὴν Ἀνατολὴν τὸν ὑποβιβλιοθηκάριον τῆς ἐν Ὀξωνίᾳ βιβλιοθήκης νὰ ἀναζητήσῃ ἀρχαῖα χειρογράφα εἰς τὰς ἐν αὐτῇ ἔτι ὑπαρχούσης βιβλιοθήκας· Ὁ Ἄγγλος οὗτος ἐπανελθὼν ἐκ τῆς περιοδείας, ἐδημοσίευσε κατὰ τὸ ἤδη λῆξαν ἔτος ἐν Λονδίνῳ μακρὰν ἔκθεσιν, ἐν ᾗ λέγει ὅτι ἐπεσκέφθη πλέον τῶν 50 βιβλιοθηκῶν ἐν διαφόροις τῆς Ἀνατολῆς χώραις, ἐν μοναστηρίοις, ἐκκλησίαις, ἰδιωτικαῖς οἰκίαις καὶ ἐν τοῖς παλατίοις τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
Ὁμολογεῖ ὅτι πανταχοῦ ὑπεδέχθησαν αὐτὸν φιλοφρόνως οἱ κάτοικοι, οὐδεὶς ὅμως ἠθέλησε νὰ πωλήσῃ αὐτῷ χειρόγραφα, ὅσον πλεῖστα χρήματα καὶ ἂν ὑπεσχέθη αὐτοῖς. Μόνον ἐν τῇ νήσῳ Μήλῳ κατώρθωσε ν’ ἀγοράσῃ παρ’ ἰδιωτῶν χειρόγραφά τινα τοῦ Ι΄ μ. Χ. αἰῶνος. Συνέχεια →