Καθίσαμε μιλήσαμε την ιδιότητά μας
ως κάτοικοι του Σύμπαντος:
συμπαντικά πως είμαστε
πλάσματα ερμητικά σπουδαία.Αδιαφορήσαμε για χρώματα και γλώσσες
ξεχάσαμε και πλούσιους και φτωχούς.
Μήδε μας ένοιασε το άρρεν και το θήλυ
το ύψος και το πάχος
η μόρφωση κ’ η άγνοια
κι αυτή ακόμα η θρησκεία
αδιάφορη μας φάνηκε. Συνέχεια
ως κάτοικοι του Σύμπαντος:
συμπαντικά πως είμαστε
πλάσματα ερμητικά σπουδαία.Αδιαφορήσαμε για χρώματα και γλώσσες
ξεχάσαμε και πλούσιους και φτωχούς.
Μήδε μας ένοιασε το άρρεν και το θήλυ
το ύψος και το πάχος
η μόρφωση κ’ η άγνοια
κι αυτή ακόμα η θρησκεία
αδιάφορη μας φάνηκε. Συνέχεια