Ἡ Ἰατρικὴ τῆς ψυχῆς. (Β’ μέρος.)

ΒΡΑΧΝΙΑΣΜΑ

Οι σωματικές ή διανοητικές δυνάμεις που ξοδεύονται χωρίς μέτρο προκαλούν<<εκατό κοπώσεις>>,οι οποίες εξαντλούν.Αυτή η κατάσταση έχει ανάγκη από ένα διεγερτικό(τσάι,καφέ,κρασί,αλκοόλ,τσιγάρα,προσευχές,οργή)..κι όταν το διεγερτικό δεν δίνει πια το επιθυμητό αποτέλεσμα,το βράχνιασμα,ο ξερός λαιμός και συχνά τα ξερά χείλη,προειδοποιούν ό,τι η καταπίεση και ο μηρυκασμός των προβλημάτων που πολλαπλασιάζονται από τις <<εκατό κοπώσεις>> ,απαιτούν μοναξιά και σκοτάδι,προκειμένου να ξαναβρεθεί η δύναμη.

ΒΡΟΓΧΙΤΙΔΑ

Η βρογχίτιδα για τους Κινέζους ταξινομείται ως ασθένεια με φλέγματα,τα οποία είναι το αποτέλεσμα ολέθριων σκέψεων που χωνεύουν άσχημα τη ζωή και δεν το εκφράζουν με λόγια.Πριν εκδηλωθεί η βρογχίτιδα,ο άνθρωπος χάνει σιγά σιγά τη χαρά της ζωής,δεν βρίσκει εκεί πια κάποια γλυκύτητα,έχει μια σκοτεινή άποψη για τους ανθρώπους και για τα πράγματα,”δεν επικοινωνεί πια με τον Ουρανό”.

Η εσωτερική του στάση είναι μια στάση μεγάλης κόπωσης που συνοδεύεται από αποθάρρυνση.Δεν διαθέτει αυτό το οποίο επιθυμεί και δε το λέει.Παραμελεί την καλλιέργεια του “Ναού της Ψυχής του” και δεν γεύεται τους καρπούς της ζωής που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν.

Εάν ο άνθρωπος δεν θέλει να καταστεί χρόνια η βρογχίτιδα,πρέπει να συντελέσει κάποια μεταλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τη ζωή.Ας βοηθήσει κοιτάζοντας τα δέντρα και τα χόρτα,ας διαλογιστεί μέσα στη σιγή μπροστά σ’ένα τοπίο όπου ,μέσα στον ορίζοντα,βλέπει να ξεπροβάλλουν βουνά βυθισμένα στην ομίχλη:Έτσι θα αποδεσμευτεί από την κούραση του που το αποθαρρύνει.

 

ΓΑΓΓΛΙΑ

Το γάγγλιο είναι μια υλοποίηση <<κάποιου πράγματος που δεν πάει καλά>>,μιας μυστικής έγνοιας που δεν μπορούμε να την διηγηθούμε.Το σημείο όπου γεννάται αυτό το χονδρό εξόγκωμα,δείχνει το αίτιο του προβλήματος.

Έτσι,οι σκέψεις κάποιας πενηντάρας που δεν έχει παιδιά και λυπάται γι’αυτό,κατευθύνονται πάνω σ’αυτό που της φαίνεται άχρηστο και στείρο:στα στήθη της.Δίχως να το συνειδητοποιήσει ,οι σκέψεις της δίδουν εντολή και κινητοποιούν κύτταρα που ανταποκρίνονται αμέσως στην απελπισία της.Ομαδοποιούνται,συσσωρεύονται,καθίστανται συμπαγή,έπειτα δε σκληρά.Επειδή δεν έχει παιδιά,αυτή η γυναίκα δημιούργησε ένα γάγγλιο.

Συνέχεια

Ἡ Ἰατρικὴ τῆς ψυχῆς. (Α’ μέρος.)

Ο Ιπποκράτης1 στο βιβλίο του «Περί φύσιος ανθρώπου»2, αναφέρει:

Αἱ παχύταται δὲ τῶν ν φλεβῶν ὦδε πεφύκασιν· τέσσαρα ζεύγεά ἔστιν ἐν τῷ σώματι, καὶ ἕν μὲν αὐτέων ἀπὸ τῆς κεφαλης ὄπισθεν διὰ τοῦ αὐχένος, ἔξωθεν ἐπὶ τὴν ράχιν ἔνθεν τὲ καὶ ἔνθεν παρὰ τὰ ἰσχία ἀφικνέεται καὶ ἐς τα σκέλεα, ἔπειτα διὰ τῶν κνημέων ἐπὶ τῶν σφυρῶν τὰ ἔξω καὶ ἐς τοὺς πόδας
διήκει.
Δεῖ οὗν τὰς φλεβοτομίας τὰς ἐπί των ἀλγημάτων των ἐν τῷ νώτῳ καὶ τοίσιν ἰσχίοισιν ἀπὸ τῶν ἰγνύων ποιέεσθαι καὶ ἀπὸ τῶν σφυρῶν ἔξωθεν.
Αἱ δ’ ἕτεραι φλέβες ἐκ τῆς κεφαλῆς παρὰ τὰ οὔατα διὰ τοῦ αὐχένος, αἱ σφαγίτιδες καλεόμεναι, ἔσωθεν παρὰ τὴν ράχιν ἐκατέρωθεν φέρουσι παρὰ τὰς ψόας ἐς τους ὄρχιας καὶ ἐς τοὺς μηρούς, καὶ διά των ἰγνύων ἐκ τοῦ ἔσωθεν μέρεος, ἔπειτα διά των κνημέων παρὰ τὰ σφυρά τα ἔσωθεν καὶ ἐς τοὺς πόδας.
Δεῖ οὗν τὰς φλεβοτομίας πρὸς τὰς ὀδύνας ποιέεσθαι τὰς ἀπὸ τῶν ψοὼν καὶ τῶν ὀρχίων, ἀπὸ τῶν ἰγνύων καὶ ἀπὸ τῶν σφυρῶν ἔσωθεν.
Αἱ δὲ τρίται φλέβες ἐκ τῶν κροτάφων διὰ τοῦ αὐχένος ὑπὸ τὰς ὠμοπλάτας, ἔπειτα ξυμφέρονται ἐς τὸν πνεύμονα καὶ ἀφικνέονται ἡ μὲν ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐς τὰ ἀριστερά, ἡ δὲ ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐς τὰ δεξιά, καὶ ἡ μὲν δεξιὴ ἀφικνέεται ἐκ τοῦ πλεύμονος ὑπό τον μαζὸν καὶ ἐς τὸν σπλῆνα καὶ ἐς τὸν νεφρόν, ἡ δὲ ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐς τὰ δεξιὰ ἐκ τοῦ πλεύμονος ὑπό τον μαζὸν καὶ ἐς τὸ ἧπαρ καὶ ἐς τὸν νεφρόν, τελευτῶσι δὲ ἐς τον ἀρχὸν αὐταὶ ἑκάτεραι.
Συνέχεια

Οἱ Ἕλληνες οὐδέποτε ἔκλιναν γόνυ ἤ αὐχένα.

Ὁ ἀρχαῖος Ἕλληνας ποτὲ δὲν προσκύνησε ἄνθρωπο ἢ θεό. Ἡ Γαλλίδα Ἑλληνίστρια Ζακλὶν ντὲ Ῥομιγύ, στὴν ὁμιλία της στην Πνύκα, τὸ 1995 εἶπε:

«Οἱ Ἕλληνες εἴχαν καταλάβει ὅτι ἡ ἰδιαιτερότητά τους ἤταν νὰ μὴν ὑποκλίνονται μπροστὰ σὲ ἄνθρωπο, καὶ να μὴ δέχονται τὴν ἀπόλυτο ἐξουσία».

Στην Ἀνατολὴ ἡ γονυκλισία ἤταν πολὺ σύνηθες φαινόμενο. Συνέχεια

Ὁ ἐφευρέτης τῆς ἀσπιρίνης

Τό ἔχω ξαναπεῖ καί ξαναγράψει καί ἀπό τοῦτο ἐδῶ τό «βῆμα», πολλές φορές. Ὅποια «πέτρα» νά σηκώσῃς, ὅσο, ὅπου κι ἄν ψάξῃς, μένεις ἔκθαμβος ἀπό τό μεγαλεῖο καί τήν γνῶσι τοῦ γίγαντα Ἑλληνισμοῦ.

Εἰδικότερα, σήμερα, θά ἀναφερθῶ στόν Ἱπποκράτη (460 – 377 π.χ.). Τόν δέκατο ὄγδοο ἀπόγονο τοῦ θεοποιημένου Ἀσκληπιοῦ.

Ὅσο θά ὑπάρχῃ ἡ ἀνθρωπότης, δέν θά πάψῃ ποτέ νά μνημονεύῃ τό ὄνομα τοῦ τρισολβίου αὐτοῦ ἀνθρώπου, διότι εἶχε σπλάχνα συμπόνοιας καί τό ἀπέδειξε, μέ τό νά γίνῃ ὁ πατέρας τῆς ἰαματικῆς ἐρεύνης πού σήμερα ὀνομάζουμε ἰατρική!

Αὐτός λοιπόν, ὁ ἐντελῶς κανονικός ἄνθρωπος, μεταξύ πολλῶν ἄλλων ἰαματικῶν δώρων πού ἔκανε στήν ἀνθρωπότητα Συνέχεια

Ὅλες οἱ ἀσθένειες προέρχονται ἀπὸ τὸ ἔντερο. Ἱπποκράτης.

Ὅλες οἱ ἀσθένειες προέρχονται ἀπὸ τὸ ἔντερο.

– Ἱπποκράτης 460-370 Π.Χ.Ο Ιπποκράτης το έλεγε αυτό πρίν από  περισσότερα από 2.000 χρόνια, αλλά εμείς τώρα μόλις κατανοούμε  το πόσο δίκιο είχε.

Και όχι μόνο ο Ιπποκράτης, αλλά και ένα παλιό ρητό αιώνες πιο πρίν τόσο της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής (TCM) αλλά και της Aγιουβερδικής ιατρικής της Ινδίας, έλεγε ότι:

 Η ρίζα της  καλής  και της  κακής υγείας κατοικεί στο έντερο. Συνέχεια

Ἡ πραγματικὴ ἰατρικὴ τοῦ Μεγάλου Ἱπποκράτους.

Ἐδῶ καὶ χρόνια πασκίζω νὰ κρατῶ ὅσο τὸ δυνατὸν μεγαλύτερες ἀποστάσεις ἀπὸ τὴν χημικὴ ἰατρική. Τὴν ἰατρικὴ ποὺ ἔχει ἐπιμερίσῃ τὴν γνώσι τοῦ ἰατροῦ, μετατρέποντάς τον σὲ διαγνωστικὴ μηχανή, δίχως ὅμως συνδυαστικὴ σκέψι. Αὐτὸ σημαίνει πὼς οὐσιαστικῶς θεραπεύεται τὸ σύμπτωμα κι ὄχι τὸ αἴτιο. Καὶ τὸ σύμπτωμα ἴσως νὰ θεραπευθῇ. Τό αἴτιον ὅμως; Συνέχεια