Οἱ σύγχρονες ΜΔ ὡς γνωστὸν ἔχουν ἀπαγορεύσει τὴν ἀτομικὴ ὁπλοκατοχὴ (ἀκόμη καὶ τὸ ἀέριο πιπεριοῦ) ἀκολουθῶντας σὲ αὐτὸ τοὺς ―ντὲ καὶ καλὰ ἰδεολογικοὺς ἀντιπάλους τους― τὸν Hitler, τὸν Μάο etc. Καὶ οἱ τελευταῖοι βέβαια δὲν πρωτοτύπησαν, ἀκολούθησαν τὴν τάσι τῆς ἐποχῆς στὸν δυτικὸ πολιτισμὸ καὶ εἶχαν περάσει αὐτὴ τὴν ἰδέα ὡς ἕναν «ἐκσυγχρονισμό». Ἀφοῦ σοῦ λέει σᾶς προσφέρουμε μιὰ κοινὴ παιδεία γιὰ νὰ εἶσθε ῥομπότ, τί τὰ θέλετε τὰ ὅπλα;
Ἐδῶ τὸ ἐπιχείρημα μπάζει ἀπὸ ὅλες τίς μεριές. Κατ’ ἀρχὰς ὁ εὐνουχισμένος εἶναι πιὸ πιθανὸν νὰ ξεσπάσῃ σὲ μιὰ πράξι ἀνεξέλεγκτης βίας. Π.χ. οἱ γυναῖκες τρῶν περισσότερο ξύλο ἐκεῖ ποὺ ἔχουν τὸν ἄνδρα λαπᾶ-δοῦλο ὅταν αὐτὸς φθάνει στὸ κάτω ὅριο τῆς ἀξιοπρέπείας του, παρὰ ἐκεῖ ποὺ ὁ τελευταῖος εἶναι ἀφέντης. Ἔπειτα, ὁ καθεὶς γνωρίζει ὅτι ὁ ἄλλος εἶναι ἄοπλος ὁπότε μπορεῖ νὰ ἐπιτεθῇ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΟΒΟΣ γιὰ νὰ ἐξισορροπήσῃ τὴν ἐπιθυμία κάποιου νὰ βλάψῃ τὸν ἄλλο. Συνέχεια