Δὲν ἔχει σημασία τὸ πῶς θὰ σκέπτομαι ἀλλὰ τὸ τὶ θὰ σκέπτομαι.

Κι ἐκεῖ ποὺ ἀναζητοῦσα κάποιον τρόπο νὰ συγκεντρώσω τὸ μυαλό μου καὶ νὰ καταγράψω τὶς σκέψεις μου, ἐκεῖ ξεκινοῦσε ὁ πόλεμος μεταξὺ τῶν σκέψεών μου γιὰ τὸ ποιὰ θὰ προβάλῃ πρώτη καὶ θὰ μὲ κατευθύνῃ σὲ ἐνασχόλησι μαζύ της. Καὶ νὰ ποὺ πρῶτες καὶ σημαντικότερες σκέψεις φαίνονται νὰ εἶναι αὐτὲς ποὺ πραγματεύονται τὰ τῆς πολιτικῆς, τῆς οἰκονομίας, τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων…
Μὰ ἐγὼ δὲν θέλω νὰ ἀσχολοῦμαι διαρκῶς μὲ αὐτά… Δὲν μοῦ ἀρέσει… Θέλω νὰ ἀσχολοῦμαι μόνον μὲ τὸν Ἄνθρωπο. Θέλω νὰ ἀσχολοῦμαι μόνον μὲ τὸ αὔριο. Θέλω νὰ ἀσχολοῦμαι μόνον μὲ τὸ νὰ ἀνακαλύπτω νέους τρόπους καὶ δρόμους γιὰ νὰ μεταφέρω τὸ …«παράλογον» στὸ λογικὸν καὶ νὰ τὸ κάνω πραγματικότητα…

Συνέχεια