Διαιωνίζοντας τὸ μῖσος μέσα ἀπὸ τὶς ἑορτὲς τῶν ἀριστερῶν

Οἱ ἑορτὲς τῶν ἀριστερῶν δὲν εἶναι ἑορτὲς μίσους!!!

Διοργανώνουν ἑορτὲς γιὰ τὸν μακελάρη τῆς Πελοποννήσου καπετᾶν Περδίκα καὶ δηλώνουν: 

«θὰ βγοῦμε νικητὲς καὶ ἂς εἶναι οἱ θυσίες μας βαρειές…».

Ἡ αἱματηρὴ πορεία τοῦ ἐν λόγῳ ἀντάρτου τοῦ ΕΛΑΣ καὶ τοῦ λεγομένου ΔΣΕ, εἶναι γραμμένη σὲ μίαν σειρὰ φιλικῶν του κειμένων, τὰ ὁποῖα εἶναι τόσο ἀντικειμενικὰ καὶ πλήρη, ὥστε νὰ μὴν ἀναφέρονται διόλου στὴν συμμετοχή του στὶς σφαγὲς τοῦ Μελιγαλᾶ, τῶν Γαργαλιάνων καὶ τῆς Πύλου, ἢ στὰ Δεκεμβριανὰ τῶν Ἀθηνῶν.
Εἶναι σὰν νὰ ἐξηφανίσθη μετὰ τὴν σφαγὴ τοῦ λοχαγοῦ Θανάση Οἰκονομοπούλου, τὸ καλοκαίρι τοῦ 1943 στὸ Γαρδίκι γιὰ ἀντεκδίκηση, μέχρι τὴν ἀνοίξη τοῦ 1945, ποὺ φυγοδικοῦσε στὸ Μαίναλο, ἐπικηρυγμένος γιὰ 25 ἑκατομμύρια δραχμές.
Συνέχεια

Θάβοντας τὶς ἀνθρωποσφαγὲς πίσω ἀπὸ τὸ «ἀριστερὸ ἠθικὸ πλεονέκτημα»!!! (στ)

1943-44. Ὅλα τὰ Στρατόπεδα Κρατουμένων τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στὸν «Ἐλεύθερο Μωριά».
Τόποι φυλακίσεως καὶ μαρτυρίων πολλῶν χιλιάδων.
Τόποι σφαγῆς ἀρκετῶν χιλιάδων ἀνδρῶν κάθε ἡλικίας καὶ γυναικοπαίδων. Συνέχεια

Θάβοντας τὶς ἀνθρωποσφαγὲς πίσω ἀπὸ τὸ «ἀριστερὸ ἠθικὸ πλεονέκτημα»!!! (ε)

6 Αὐγούστου 1943.
Περιβόλια (Γάρδιτσα) Ὀλυμπιάς.

Ὁ ΕΛΑΣ σηκώνει ὅπλο ἐναντίον Ἑλλήνων γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Πελοπόννησο.
Ἀρχίζει ὁ Κατοχικὸς Ἐμφύλιος, ὁ ὁποῖος μετὰ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1943 καὶ τὴν νίκηγ τοῦ ΕΛΑΣ ἐπὶ τῶν ἐθνικῶν* ὀργανώσεων, περνὰ στὴν φάση τῆς «Κόκκινης Τρομοκρατίας»! Συνέχεια

Θάβοντας τὶς ἀνθρωποσφαγὲς πίσω ἀπὸ τὸ «ἀριστερὸ ἠθικὸ πλεονέκτημα»!!! (δ)

5 Αὐγούστου 1944. Σφαγὲς καὶ πλιάτσικο «ἀγωνιστῶν τῆς Ἀντιστάσεως» στὸν Σολωμὸ Κορινθίας!

Ὅταν ἡ Ἀριστερὰ «ἔκανε πόλεμο» ἐναντίον ἀμάχων καὶ γυναικοπαίδων, καὶ ἀπέκτησε τὸ «ἠθικό της πλεονέκτημα»!

«Ποῦ εἶναι τό παιδί σου μωρή!», «Φέρε τὸ παιδί, γ..ῶ τὴν Π…γία σου!».
Συνέχεια

Βιβλιοπαρουσιάσεις

Μία καλὴ ἔρευνα εἶναι πάντα εὐπρόσδεκτος στὴν σελίδα μας.
Μία ἐπίπονος κι ἐμπεριστατωμένη ἔρευνα, μὲ ὅλο τὸ ἀναγκαῖον ἀποδεικτικὸ ὑλικό, εἶναι στολίδι γιὰ τὴν σελίδα μας.

Ἡ Ἐθνικὴ Τράπεζα …κερνᾶ ἱστορία!!!

Συνέχεια

Λευκὴ Τρομοκρατία. Ἐναντίον ἐνόχων ἐγκληματιῶν ἤ ἀθῴων ἀγωνιστῶν;

Ὅπως γιὰ τὰ περισσότερα γεγονότα τῆς δεκαετίας 1940-49 ὑπάρχουν δύο, ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες καταγραφές, γιὰ τὴν καταδίωξη τῶν μελῶν τοῦ  ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ/ΚΚΕ, ἔτσι ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ γιὰ τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια τῶν γεγονότων τῆς περιόδου 1945-46, ποὺ πέρασε στὴν Ἱστορία μὲ τὸ ὄνομα «Λευκὴ Τρομοκρατία».

Ἐγώ, μὲ τὴν δική μου ἔρευνα, ἔχω καταλήξει στὴν ἄποψη τοῦ ὅτι τοὐλάχιστον στὴν Πελοπόννησο, στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία, τὰ θύματα ἦσαν ἠθικοὶ καὶ φυσικοὶ αὐτουργοὶ ἐγκλημάτων κατὰ τὴν περίοδο τῆς ΕΑΜοκρατιάς καὶ τῆς «Κοκκίνου Τρομοκρατίας» τοῦ 1943-44 καὶ ὄχι ἁπλᾶ καὶ ἀθῴα μέλη τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ.
Συνέχεια