Ἵνα μανθάνωσιν οἱ φιλομαθεῖς νέοι.
Περὶ «μπάτσων».

Φρονεῖτε τάχα τι περὶ τὴν χυδαϊστὶ προσφώνησιν τῶν συγχρόνων «Σκυθῶν» τῆς Ἑλληνικῆς δημοκρατίας ὑπὸ τὸ δυσήκοον προσωνύμιον «μπάτσοι»;
Ὅ,τι καὶ ἂν φρονῆτε φίλε ἀναγνώστα, λησμονήσατε τοῦτο.
Ἡ λέξις εἶναι καθαρῶς ἑλληνοαμερικανική. Μπρούκλικη!
Μπάτσος ὁ καθ᾿ ἡμᾶς ἑλληνιστὶ πολιτσμάνος, ἄλλως ζαπτιές.
Πόθεν;
Μὰ ἐκ τοῦ badge φίλτατε, τοῦ θυρεΐσκου δηλονότι, ὅντινα φέρουσιν μετὰ τοῦ ῥεβόλβερ των πάντες οἱ ἀστυνομικοί, διαδεικνύοντες αὐτὸν τοῖς φορολογουμένοις Ἀμερικανοῖς πολίταις.
Μπάτζον λοιπὸν ἤκουον οἱ Ἑλληνορωμαῖοι μέτοικοι τοῦ Νέου Ἀμστελοδάμου, τῆς Νέας Ὑερσέης, τοῦ Ἰλινοᾷ, τῆς Πεννσυλβανίας καὶ τῆς Μασσαχουσέτης. Ἀπὸ τῶν αὐχμηρῶν ἑρήμων τῆς Νεβάδης, ὡς τὰς σιωπηρὰς κατεψυγμένας ἐκτάσεις τῆς Ἀλάσκας.
Μπάτζον ἤκουον καὶ μπάτσον ὡμολόγουν!

Φρεάντλης