Αν και από την αρχή κάτι δεν μου πήγαινε καλά με αυτό ο νέον «μουσείον», η αλήθεια είναι ότι δεν μου πέρασε από το μυαλό η αποδόμησις του Παρθενώνος μέχρι που ανέγνωσα αυτό: «Κομματιάζουν τὸν Παρθενώνα γιὰ νὰ τὸν προστατέψουν» από την Φιλονόη την Ποντική.

Τι κάνουν δηλαδή οι απάνθρωποι πέρα από το προφανές;
Όχι, δεν καταστρέφουν μόνον το μνημείον.
Κάνουν κάτι χειρότερον, όμοιον με όλα όσα έκαναν τα άλλα ψευδομουσεία του κόσμου.
Ορίζουν ιδιοκτησίες.

Σήμερα λένε λ.χ. τα Ελγίνεια ανήκουν (είναι ιδιοκτησία) στο Βρετανικόν «Μουσείον», η Νίκη της Σαμοθράκης ανήκει στον Λούβρον, η βωμός της Περγάμου ανήκει στο «Μουσείον» του Βερολίνου,…, τα τμήματα του Παρθενώνος ανήκουν στο «Μουσείον» Ακροπόλεως.

Δηλαδή;
Δηλαδή δήθεν υμνούν και δήθεν προστατεύουν τον Ελληνικόν πολιτισμόν, ουσιαστικώς όμως τον Υβρίζουν.

Γιατί;
Γιατί τα μνημεία στην Ελλάδα – όπως όμως και σε άλλες χώρες, στην Αίγυπτον λόγου χάριν – δεν ανήκουν σε θνητούς. Ούτε μισό από τα μνημεία δεν έχει κυριότητα και ιδιοκτησία.
Οι μοναδικοί ιδιοκτήται των αριστουργημάτων είναι οι Θεοί, ουδείς άλλος.
Ούτε καν άλλος Θεός, πόσον δε άλλος θνητός.

Τα αγάλματα, τα γλυπτά, είναι αναθήματα, αφιερώματα. Από την στιγμή της ποιήσεως των και μετά δεν ανήκουν στον άνθρωπο, δεν ανήκουν καν στον ποιητήν των διότι δεν υπάρχει καν ποιητής.
Ο γλύπτης δεν κατασκευάζει μόνος του ένα άγαλμα. Το κατασκευάζει με την βοήθειαν των Μουσών.
Γιαυτό και όλα τα μεγάλα γραπτά Ελληνικά κείμενα ξεκινούν με επίκλησιν προς την Θεά, την Μούσαν.
Κανένας Έλλην δημιουργός δεν δημιουργεί από μόνος του εάν δεν έχει θεϊκήν βοήθειαν.

«Άνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη» (Οδύσσεια).
«Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληιάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε…» (Ιλιάς)

Ο Ηρόδοτος έδωσε ονόματα Μουσών σε κάθε βιβλίο του.

• Βιβλίο Α’ – Κλειῶ
• Βιβλίο Β’ – Εὐτέρπη
• Βιβλίο Γ’ – Θάλεια
• Βιβλίο Δ’ – Μελπομένη
• Βιβλίο Ε’ – Τερψιχόρη
• Βιβλίο ΣΤ’ – Ἐρατῶ
• Βιβλίο Ζ’ – Πολύμνια
• Βιβλίο Η’ – Οὐρανία
• Βιβλίο Θ’ – Καλλιόπη

Τι νομίζουμε ότι είναι το περίφημον ξυνέγραψε του Θουκιδύδου;
Γιατί ο Θουκυδίδης συν-έγραψε και δεν έγραψε;
Γιατί δεν έγραφε μόνος του. Κανένας δεν κάνει κάτι από μόνος του εάν δεν έχει θεϊκή αρωγή.

Οποιοδήποτε Ελληνικό ποίημα (κατασκευή) από την στιγμή ακόμη της συλλήψεως της δημιουργίας (εμπνεύσεως) εμπεριέχει Θεϊκότητα. Γιαυτό και λέμε ότι ο Έλλην ούτε υπήρξε ποτέ, ούτε δύναται είναι άθεος.

Αυτό βεβαίως ίσχυσε και ισχύει ακόμη στην χριστιανική Ελλάδα. Ούτε οι Ύμνοι ανήκουν σε κάποιον υμνογράφο, ούτε βεβαίως οι εικόνες ανήκουν σε κάποιον άνθρωπο. Είναι όλα αφιερώματα.

Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τους Ναούς, όπως είναι ο Παρθενών. Ένας ναός δεν έχει ιδιοκτήτες άλλους από τους Θεούς. Ο μόνος ρόλος που επιτρέπεται σε θνητό είναι ο ρόλος του προστάτου, του υπερασπιστού του ναού.

Τι ισχυρίζονται οι Άγγλοι, αλλά και οι Γάλλοι και οι Γερμανοί που έχουν (κρατούν) ελληνικά αριστουργήματα στα «Μουσεία» των;
Ότι είναι νόμιμοι ιδιοκτήτες. Αυτό μας λένε.

Αυτό όμως είναι Ύβρις. Οι δήθεν φιλέλληνες και δήθεν ελληνολάτρες βάρβαροι Υβρίζουν τους Θεούς, Υβρίζουν την ίδια την Ελλάδα (όπως το ίδιο έκαναν και στην Αίγυπτον και αλλού) διότι ισχυρίζονται πως τοις ανήκει κάτι που δεν μπορεί να ανήκει σε κανέναν θνητόν.

Από την στιγμή που κάτι έχει μεταγραφεί, έχει παραχωρηθεί, έχει αφιερωθεί σε Θεούς, υπάγεται στους νόμους των Θεών. Κανένας θνητός δεν δικαιούται να καταργήσει τους Θείους Νόμους διότι με εάν το κάνει είναι σαν να συγκρίνεται απευθείας με το ίδιο το θείον, ο ορισμός της Ύβρεως.

Η νομή και η κατοχή των αφιερωμάτων ανήκει κατ’ αποκλειστικότηταν στους Θεούς.
Μόνον η χρήσις επιτρέπεται στους θνητούς και μόνον για λατρευτικούς λόγους.

Όπως λοιπόν μας λένε παπαριές οι Άγγλοι για την ψευδοιδιοκτησία του ψευδομουσείου των, έτσι μας λένε παπαριές και οι νεοέλληνες διότι ούτε σε εμάς ανήκουν τα ιερά μάρμαρα.
Δεν ανήκουν στο Ελληνικόν κράτος, δεν ανήκουν στο «Μουσείον» Ακροπόλεως.

Δεν μπορεί ο νόμος των θνητών να είναι ανώτερος και επικρατέστερος από τον νόμον των Θεών.
Συνεπώς το «μουσείον» παρανομεί και Υβρίζει τον Ελληνικόν πολιτισμόν,  καθώς μαντρώνει τα αφιερώματα σε τέσσερις τοίχους και μάλιστα σε ένα κτίσμα που δεν είναι ναός, δεν είναι καν Μουσείον, διότι και ένα Μουσείον πραγματικόν είναι αφιερωμένο στας Μούσας.

Αυτά για να σκεφτούμε λιγάκι και την δικήν μας θέσιν, την οποία την έχουμε ταυτίσει με την δύσιν. Αναφερόμαστε στην Ελλάδα ως την μήτραν του δυτικού πολιτισμού.
Λάθος.
Είμαστε το κέντρον όλου του κόσμου, και του δυτικού και του ανατολικού. Δεν είμαστε ταυτισμένοι με την δυσιν διότι η δύσις είναι αμετροεπώς ανθρωποκεντρική, η δε ανατολή είναι αμετροεπώς θεοκεντρική.

Δεν ανήκομεν επομένως εις την δύσιν, δεν έχουμε τους νόμους της δύσεως, δεν έχουμε τους νόμους της ανατολής, είμαστε εμείς οι Έλληνες έθνος ισορροπημένον, αρκούντως φιλευσεβείς, πάντα με μέτρον, αποδίδουμε τα του Καίσαρος τῷ Καίσαρι και τα των Θεών τοις Θεοίς…

…μόνον που τα αφιερώματα δεν ανήκουν τῷ Καίσαρι.

Συνεπώς κανένας Καίραρ, κανένας πρωθυπουργός, κανένας πλανητάρχης, κανένας μπαγλαμάς, Έλλην ή βάρβαρος δεν μπορεί να αποκτήσει δικαιώματα πάνω στα ιερά μάρμαρα, τα οποία έχουν αφιερωθεί άπαξ και δια παντός.
Εξάλλου ούτε καν ο παντοδύναμος Καίσαρ ετόλμησεν να οικειοποιηθεί τα αφιερώματα και το τολμούν τώρα οι τιποτενίσκοι ψευδοεξουσιαστές χρηματοκράτορες.

Όποιος καταστρατηγεί τους νόμους των Θεών, όποιος Υβρίζει, προκαλεί την Νέμεσιν

Ὦ Νέμεσι, κλήιζω σε, θεά, βασίλεια μεγίστη,
πανδερκής, ἐσορῶσα βίον θνητῶν πολυφύλων
ἀιδία, πολύσεμνε, μόνη χαίρουσα δικαίοις,
ἀλλάσσουσα λόγον πολυποίκιλον, ἄστατον αἰεί,
ἣν πάντες δεδίασι βροτοὶ ζυγὸν αὐχένι θέντες
σοὶ γὰρ ἀεὶ γνώμη πάντων μέλει, οὐδέ σε λήθει
ψυχὴ ὑπερφρονέουσα λόγων ἀδιακρίτῳ ὁρμῇ.
πάντ’ ἐσορᾷς καὶ πάντ’ ἐπακούεις, καὶ πάντα βραβεύεις
ἐν σοὶ δ’ εἰσὶ δίκαι θνητῶν, πανυπέρτατε δαῖμον.
ἐλθέ, μάκαιρ’, ἁγνή, μύσταις ἐπιτάρροθος αἰεί
δὸς δ’ ἀγαθὴν διάνοιαν ἔχειν, παύουσα πανεχθεῖς
γνώμας οὐχ ὁσίας, πανυπέρφρονας, ἀλλοπροσάλλας.

Στράβων Ἀμασεύς