Ζώντας ἤδη τὸ …αὔριο!!!

Ὅταν ἀναζητοῦμε τρόπους γιὰ νὰ κάνουμε τὴν ζῳή μας πιὸ ἀνθρώπινη, πιὸ οὐσιαστική, πιὸ φυσική, τότε ἔχουμε μίαν πολλ]ὴ ἁπλῆ τακτικὴ γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ εὕρουμε τὸ ἀναγκαῖον κίνητρο, πρὸ κειμένου νὰ παραμένουμε διαρκῶς «ἐνεργοποιημένοι», δίχως νὰ χάνουμε τὸν στόχο μας.
Ἡ τεχνικὴ λέγεται Συνέχεια

Ποιός γερνᾶ;

Ποιός πλησιάζει στόν θάνατον;

Γερνᾶ ἤ καὶ πέθανε αὐτὸς ποὺ ἔπαυσεε νὰ ὀνειρεύεται…
Τελείωσει ἡ ζωὴ του, ἤ ὀρθότερα, ὁ βίος του, ἐκεῖ ποὺ ἔπαψε νὰ ὀραματίζεται…
Κι ἀκριβῶς ἐκείνην τὴν στιγμὴ κάτι ἔχασε… Συνέχεια

Ἡ δική μου ματιά.

Ἡ δική μου ματιὰ εἶναι κάπως διαφορετική…
Λίγο… Τόσο λίγο, ὅσο νὰ μπορῶ νὰ βλέπω κάπως πιὸ …πίσω ἀπὸ τὶς ὁποίες, ζοφερὲς σαφῶς, καταστάσεις τοῦ σήμερα καὶ νὰ μπορῶ νὰ γεμίζω μὲ ἐνέργεια καὶ …χαρά, ἀκόμη καὶ μέσα στὴν τόση καταστροφή!!!
Δὲν χαίρομαι ὅμως γιατὶ οἱ συνάνθρωποί μου ὑποφέρουν…
Οὔτε διότι ὁ πόνος τῶν ἄλλων μὲ ἱκανοποιεῖ…
Οὔτε χαίρομαι διότι τὰ ἀδιέξοδα αὐξάνονται…
Χαίρομαι διότι πλησιάζουμε στὸ πέρας τῆς διαδρομῆς… Συνέχεια

Εἶναι ὄμορφο νὰ ὀνειρεύεσαι ἕναν νέο κόσμο…

Κάθε στιγμή… Κάθε λεπτό…
Σὲ ἐξασκεῖ αὐτό… Σὲ κάνει νὰ μπορῇς τελικῶς νὰ ζήσῃς μέσα σὲ αὐτόν, πολὺ πρὶν καταφέρῃς νὰ τὸν κάνῃς πραγματικότητα.
Φαντάζεσαι τὶς λεπτομέρειές του, τὶς «γωνίες» του, τὶς «στρογγυλάδες» του, τὶς ἀμυχές του… Μαθαίνεις «νὰ ζῇς» ἐκεῖ καὶ νὰ ἀντιμετωπίζῃς τὰ προβλήματά του, πρὶν φθάσουν Συνέχεια

Τὰ δικά μας ὄνειρα.

Ἐδῶ καὶ μερικὰ χρόνια, κάθε ἡμέρα ποὺ κυλᾶ, ἡ διαβίωσίς μας δυσκολεύει ὅλο καὶ περισσότερο.
Λίγο ὁ φόβος μας, λίγο οἱ διαρκῶς μεγαλύτερες οἰκονομικὲς πιέσεις ποὺ δεχόμεθα, λίγο ὁ τρόμος τῶν γύρω μας… Ἔχουμε φθάσει στὰ ὅρια τῆς  καταθλίψεως, τοὺ μιθριδατισμοῦ καὶ κάποιες φορὲς τῆς παρανοίας.
Ἀφήσετε δὲ ποὺ κάποιοι ἀπὸ ἐμὰς δὲν ἀντέχουν τὰ φορτία, ἤ ἴσως τὴν σκέψιν τῶν φορτίων, κι …ἀποχωροῦν μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες.

Σήμερα ὅμως θέλω νὰ γράψω γιὰ τὰ ὄνειρά μας. Ὄχι αὐτὰ ποὺ εἴχαμε πρὶν τὴν ἔναρξιν τῆς κρίσεως, οὔτε κι αὐτὰ ποὺ ἀκόμη κλωθογυρίζουν μέσα στὸ κεφάλι μας, κρεμασμένα ἀπὸ κάτι κουρελιασμένες ἐλπίδες… Συνέχεια

Κάνουμε τό ὄραμα πραγματικότητα;

Πο σταματ τό νειρο; Πο ξεκινλήθεια!

Μπορομε νά ζήσουμε μέ τό νειρο   θά μς τό καταῤῥίψλήθεια;

Ατ πο θὰ  γράψω σήμερα κάποιους θ τος ξενίσουν πόλυτα. 

Συνέχεια