Πῶς θά κτίσω τό αὔριο;

Ἐδῶ καὶ πολὺ καιρὸ ἔχω ἀποφασίσει νὰ περιορισθῶ στὸ νὰ ἀναπαράγω ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερα θέματα ποὺ ἀποσκοποῦν στὴν αὐτογνωσία μας καὶ στὸν αὐτοπροσδιορισμό μας. Αὐτὸ βέβαια δὲν σημαίνει πὼς δὲν μπαίνω καὶ σὲ θέματα εἰδησεογραφίας, διότι οὔτως ἤ ἄλλως, εἶναι ἡ καθημερινότης μας. Εἶναι αὐτὴ ποὺ μᾶς ἐπηρεάζει συνολικῶς, ἀλλὰ ἀπὸ ἐμᾶς ἐξαρτᾶται τὸ ἐὰν θὰ μᾶς ἐπηρεάζῃ μὲ  τρόπον τέτοιο ποὺ νὰ γινόμεθα καλλίτεροι ἤ σιγὰ σιγὰ νὰ βουλιάζουμε.
Τὸ νὰ ἑστιάζω σὲ καταστροφικὲς εἰδήσεις διαρκῶς μὲ βλάπτει, μὲ καταθλίβει καὶ μὲ ὁδηγεῖ στὸ νὰ αἰσθάνομαι ἐγκλωβισμένη. Κάτι ποὺ δὲν συμβαίνει. Ἤ ὀρθότερα, ποὺ δὲν πρέπει νὰ συμβαίνῃ.

Συνέχεια

Κι ἐάν ὀνειρεύομαι;

Ναί, γιατί ὄχι;
Πῶς θά μπορέσω νά φτιάξω τόν κόσμο μου ὅπως τοῦ πρέπει κι ὄχι ὅπως μοῦ ἔμαθαν πώς τοῦ πρέπει;
Ὀνειρεύομαι λοιπόν;
Ναί, μὲ ἀνοικτὰ καὶ μὲ κλειστὰ μάτια…
Οὐσιαστικῶς ὀνειροδομῶ!
Συνέχεια

Ὀνειρεύομαι…

Τὸ παρακάτω θέμα σκεπτόμουν πολὺ καιρὸ νὰ τὸ δημοσιεύσω. 
Δὲν εἶναι ποὺ συμφωνῶ ἤ διαφωνῶ μὲ τὴν κίνησιν ποὺ ξεκίνησαν κάποια παιδιά, πρὸ κειμένου νὰ ἀλλάξῃ κάτι στὸν τόπο μας. Μαζύ τους εἶμαι… Ὅπως εἶμαι μαζὺ μὲ τὸν κάθε σκεπτόμενο ἄνθρωπο.
Ἀλλὰ νά…
Ἀκόμη γύρω μας ὑπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί, ποὺ ἄγονται καὶ φέρονται… Εἶναι τόσοι πολλοὶ ποὺ ἀκόμη ἀνεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις καὶ θὰ μποροῦν νὰ τὸ κάνουν γιὰ ἀρκετὸν ἀκόμη καιρό. 
Γιὰ ὅσον καιρὸ λοιπὸν ὅλα αὐτά, τὰ γνωστὰ καὶ μὴ ἐξαιρετέα καθάρματα, θὰ πατοῦν ἐπάνω στὴν κρίσιν καὶ Συνέχεια