Πάχτας, Μπόμπολας, «Ἑλληνικὸς χρυσός» καί….


Ἡ ἐπιχείρησις ἁρπαγῆς τοῦ ἑλληνικοῦ χρυσοῦ ἔχει ἀποσιωπηθῇ ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαθλιώσεως σὲ τέτοιον βαθμό, ποὺ καταντᾶ κυριολεκτικῶς συνωμοσία ἡ κάθε τους πράξις.

Αὐτὸ σημαίνει πὼς ἐδῶ καὶ χρόνια, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὶς προσπάθειες ἄλλων «ὑπεργολάβων», ὅπως γιὰ παράδειγμα τὶς ὑπογραφὲς Πάχτα καὶ τὶς «ἐνημερώσεις» Παπαχελᾶ, ἔχει δρομολογηθῇ μία ἀπολύτως ἐλεγχομένη προσπάθεια χειραγωγήσεως τῆς κοινῆς γνώμης, πρὸ κειμένου νὰ ἀποσιωπηθῇ τὸ ἔγκλημα καὶ νὰ καλυφθῇ ἡ ληστεία, πίσω ἀπὸ «ἀναπτυξιακὲς» πινακίδες. 
(Μία ματιὰ στὸν «ἀναπτυξιακὸ» μπουμποῦκο» θὰ μᾶς πείσῃ διὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές. Ἀλήθεια, μετά ἀπό τόσες κωλοτοῦμπες πού ἔχει κάνῃ αὐτή ἡ κουδουνίστρα, εἶναι δυνατόν σήμερα νά μή μᾶς προκαλῇ τήν μεγίστη καχυποψία ὁποία του ἀναφορά σέ «ἀναπτυξιακές» δράσεις;)

Συνέχεια

Ἀπό πότε τά δάση μας εἶναι ἰδιωτικός χῶρος;

 

ς ξεκαθαρίσω ρχικς τν θέσιν μου κα μετ θ σς παρουσιάσω τν καταπάτησιν το Συντάγματος πο συντελεται ατν τν περίοδον (κα) στν Χαλκιδικήν.
Σέβομαι τν δωτικ πρωτοβουλία, πάντα μως στν βαθμ πο δν προσβάλλει λευθερίες τν πολιτν. 
πίσης, τν σέβομαι, ως κείνου το σημείου πο κι ατ σέβεται τ περιβλλον κα τ Σύνταγμα.
Τέλος, τν σέβομαι ταν προσφέρ στν τόπο μ τν νάπτυξίν της, λλχι ταν ημάζει τν τόπο. Συνέχεια

Μία νύκτα κόλασις στὴν Ἱερισσό!

Εἴπαμε, δὲν συμπαθῶ οὔτε τὴν βία, οὔτε τὰ δακρυγόνα, οὔτε τὶς ΜΟΛΟΤΩΦ.
Ἀλλὰ ἔχουμε πόλεμο πλέον!
Ἂνοικτόν!
Δὲν ἔχουμε ἄλλα ὅπλα, πλὴν αὐτῶν ποὺ μᾶς ἔδωσαν αὐτοὶ ποὺ μᾶς ἐξουσιάζουν!
Ὁ λόγος καὶ ἡ σκέψις εἶναι σοβαρότατα ὅπλα, μὲ τὴν προϋπόθεσιν πὼς ἐπιτρέπεται νὰ χρησιμοποιηθοῦν! Ἐὰν ὅμως φθάσῃ ἡ φίμωσις, τότε τὰ πράγματα περιπλέκονται! Κι ἐδῶ ἀρχίζει ὁ πολίτης νὰ ἀντιστέκεται μὲ τὰ φτωχά του μέσα. Ὅποια κι ἐὰν εἶναι αὐτά! Συνέχεια