Ὁ Σαμαρᾶς λοιπόν τά πάει καλά;

 Ὅταν στὸ Μπαγκλαντὲς οἱ τοκογλύφοι ἔχουν καταφέρει νὰ κάνουν  ἔναν λαὸ νὰ δουλεύῃ γιὰ μισὸ δολλάριο τὴν ἡμέρα…μέχρι νὰ πεθάνῃ, πρὶν καταλάβῃ πῶς λειτουργεῖ ὁ κόσμος…

…τὸ νὰ ἔλθῃ κάποιος νὰ ἐπενδύσῃ στὴν Ἑλλάδα, πληρώνοντας Ἑλληνικοὺς μισθοὺς …εἶναι ἔνα τεράστιο ψέμμα. 

Ὅπως ΚΑΝΕΝΑΣ δὲν πῆγε νὰ ἐπενδύσῃ στὴν Ἀργεντινή…πέρα ἀπὸ τὰ κοράκια τοῦ Σιωνισμοῦ (βλέπε Soros) Συνέχεια

Τὰ παιδιὰ χρειάζονται παραδείγματα κι ὄχι κριτικές.

Ὅλοι μας ἀγωνιοῦμε γιὰ τὰ παιδιὰ μας καὶ θέλουμε νὰ κάνουμε τὸ καλύτερο γι΄ αὐτά. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τὰ παιδιά μας δὲν ἀκοῦν αὐτά ποὺ τοὺς λέμε, δὲν μαθαίνουν ἀπὸ αὐτά ποὺ τοὺς λέμε, μαθαίνουν ἀπὸ αὐτά ποὺ κάνουμε. Εἴμαστε πρότυπα γι΄ αὐτά. Ἀλλά τί εἴδους πρότυπα; Πῶς μποροῦμε νά τά διδάξουμε κάτι πού ἐμεῖς δέν τό ἔχουμε μάθει;

 

Πῶς μποροῦμε νά ζητᾶμε ἀπό τά παιδιά μας νά εἶναι εὐγενικά,  ὅταν δέν βλέπουν τήν εὐγένεια πουθενά;

Πῶς μποροῦμε νά ζητᾶμε ἀπό τά παιδιά μας νά εἶναι χαρούμενα, ὅταν ἐμεῖς εἴμαστε μονίμως στήν γκρίνια καί στήν μουρμούρα;

Πῶς μποροῦμε νά ζητᾶμε ἀπό τά παιδιὰ μας νά ἔχουν ὄνειρα, ὅταν ζοῦν τό δικό μας ναυάγιο δυνατοτήτων; Συνέχεια

Ἡ «καϋμένη»…

Ἡ καϋμένη ἡ γύφτισσα…. ἐπερίμενε μίαν ὥρα στὸ super market μέχρι νὰ ἔλθῃ ἡ μάννα τῆς μικρῆς μετενοημένη ποὺ τὴν ἄφησε…..

Οὔτε ὁ Σαμαρᾶς, τέτοια ψέμματα…… Συνέχεια

Πετᾶ, πετᾶ ὁ ἐλέφας!

Λύκοι, σκύλοι, ποντικοὶ καὶ πάπιες! Ἀκριβῶς ὅπως στὴν Φύσιν!!!

Σήμερα θ κάνω μίαν μεγάλη ναδρομή.
Θ γυρίσω ρκετ χρόνια πίσω, τότε πο τ παιδι τς φίλης μου τς Βασιλικς σαν μικρ κι βλεπαν συχν ταινίες παιδικς στν τηλεόρασιν. Τότε πο ἐπασκίζαμε ν εὕρουμε λίγον χρόνο, μέσα π τς πολλς  ποχρεώσεις μας, γι ν μπορέσουμε ν συζητήσουμε. κενες λοιπν τς φορς ναβε κα τηλεόρασις!!! 
γκληματικόν; 
Σαφς! λλ τόσα ἐξέραμε κα τόσα ἐκάμαμε! Συνέχεια

Καί ἐμπόριο παιδιῶν (ἀκόμη) κάνουμε;

Ὁ πατέρας μου εἶναι παιδὶ τῆς κατοχῆς. Ἡ ἀδελφή του ἦταν παιδὶ τοῦ ἐμφυλίου. Ἐχάθη. Ὅπως ἐχάθησαν καὶ χιλιάδες ἄλλα παιδιά, τῶν ὁποίων οἱ γονεῖς ἐτελείωσαν εἶτε στὸν ἐμφύλιο, εἶτε στὴν κατοχή, δίχως ποτὲ νὰ μάθουν οἱ δικοί τους τὸ ἐὰν ζοῦν ἤ ἐὰν κι αὐτὰ κάπου, κάπως ἐτελείωσαν…
Ὑπῆρχαν πάντα ἀρκετὲς ἐνδείξεις γιὰ τὴν ἐπιβίωσι τῆς θείας μου ἀλλὰ οὐδέποτε ἀρκετὰ στοιχεῖα γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ πιάσουμε ἀπὸ κάπου τὴν ἄκρη τοῦ νήματος καὶ νὰ μάθουμε περισσότερα. Στὴν περιοχὴ τῆς ἐξαφανίσεώς της ὑπάρχουν καταγεγραμμένες ἐπίσης περισσότερες ἀπὸ δύο χιλιάδες ἐξαφανίσεις παιδιῶν, κάθε ἡλικίας. Πῶς κι ἀπό ποῦ ὅμως νά ἀρχίσουμε τήν ἔρευνα; Ἔζησε ἤ ὄχι; Κι ἐάν ναί, ποῦ; Πῶς; Μέ ποιούς;

Ἑπτὰ δεκαετίες ἔχουν περάσῃ ἀπὸ τότε. Ποιός νοιάζεται; Ἔτσι κι ἀλλοιῶς γιὰ πολλὰ χρόνια ἴσχυε, σὲ ἕναν βαθμό, τὸ «ὁ θάνατός σου ἡ ζωή μου».
Κάποιαν στιγμὴ ὅμως πιστέψαμε πὼς αὐτὸ ἔπαυσε… Πὼς τέλος μὲ τὸ ἐμπόριο παιδιῶν… Πὼς ἀπὸ ἕνα σημεῖον καὶ μετὰ τὰ παιδιὰ θὰ παρέμεναν στὶς οἰκογένειές τους… Χά!!! Συνέχεια

Δὲν ἔχει σημασία τὸ πῶς θὰ σκέπτομαι ἀλλὰ τὸ τὶ θὰ σκέπτομαι.

Κι ἐκεῖ ποὺ ἀναζητοῦσα κάποιον τρόπο νὰ συγκεντρώσω τὸ μυαλό μου καὶ νὰ καταγράψω τὶς σκέψεις μου, ἐκεῖ ξεκινοῦσε ὁ πόλεμος μεταξὺ τῶν σκέψεών μου γιὰ τὸ ποιὰ θὰ προβάλῃ πρώτη καὶ θὰ μὲ κατευθύνῃ σὲ ἐνασχόλησι μαζύ της. Καὶ νὰ ποὺ πρῶτες καὶ σημαντικότερες σκέψεις φαίνονται νὰ εἶναι αὐτὲς ποὺ πραγματεύονται τὰ τῆς πολιτικῆς, τῆς οἰκονομίας, τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων…
Μὰ ἐγὼ δὲν θέλω νὰ ἀσχολοῦμαι διαρκῶς μὲ αὐτά… Δὲν μοῦ ἀρέσει… Θέλω νὰ ἀσχολοῦμαι μόνον μὲ τὸν Ἄνθρωπο. Θέλω νὰ ἀσχολοῦμαι μόνον μὲ τὸ αὔριο. Θέλω νὰ ἀσχολοῦμαι μόνον μὲ τὸ νὰ ἀνακαλύπτω νέους τρόπους καὶ δρόμους γιὰ νὰ μεταφέρω τὸ …«παράλογον» στὸ λογικὸν καὶ νὰ τὸ κάνω πραγματικότητα…

Συνέχεια