Διαρκής, καθημερινός, ἀσταμάτητος.
Μία στιγμὴ νὰ σταματήσῃς, γιὰ νὰ ἀναπαυθῇς, δὲν ἔχεις.
Μᾶχες καθημερινές, ἀσταμάτητες, μὲ ἐμᾶς, μὲ τοὺς γύρω μας, μὲ τὰ πιστεύω μας…
Ἀναθεωρήσεις, ἀνακατατάξεις, ἀναπροσαρμογές…

Πόλεμος εἶναι ἡ ζωή… Καὶ δίχως τοῦ Πολέμου ζωὴ δὲν ὑπάρχει…
Ὅμως γιὰ μίαν στιγμή….
Ὁ Πόλεμος ἔχει καὶ στιγμὲς ἀνάπαυλας… Λίγες, ἀλλὰ τὶς ἔχει.
Ἐμεῖς τί κάνουμε; Τίς ἀντιλαμβανόμεθα ἤ μᾶς κρατᾶ ἀκινητοποιημένους καί δεσμίους ὁ φόβος τοῦ ἐρχομοῦ τῆς ἐπομένης μάχης;

Πόλεμος εἶναι ἡ ζωή… Καθημερινός. Ἀδυσώπητος.
Εἶτε κερδίσουμε, εἶτε χάσουμε, σημασία ἔχει πάντα ἡ συμμετοχή, ὁ ἀγών.
Μά καὶ οἱ στιγμὲς ποὺ στεκόμαστε νὰ ξαποστάσουμε…

Ἐμεῖς λοιπόν τί;
Ἐκεῖνες τίς στιγμές τίς καταλαβαίνουμε ἤ χάνονται μέσα στό πλῆθος τῶν ἄλλων;

Φιλονόη

φωτογραφία