ΠΩΣ ΤΟ ΒΡΑΚΙ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΙ Η ΛΥΚΡΑ ΤΗΣ ΙΣΙΜΠΑΓΕΒΑ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΣΤΟ ΑΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ

Ο Μενέλαος ήταν ο εικονολήπτης τής μεσημεριανάδικης εκπομπής της Ελένης. Η Ελένη είναι μια ξανθιά ζαχαρομπουμπού, ξερολούκουμο της υγιούς, ανένοχης σεξουαλικότητας, που θέλεις να το κρατάς ώρες στο στόμα σου, πριν το δαγκώσεις άγρια και το καταπιείς βουλιμικά. Το ντύσιμό της ήταν η απόλαυση του ηδονοβλεψία, ειδικά όταν το σώμα της έπρεπε να υποβληθεί σε τανυστικές κινήσεις.

Ο Μενέλαος είχε κρυφό πάθος με την Ελένη. Μετά από κάθε εκπομπή επέλεγε τα πλάνα που απεκάλυπταν ή ανεδείκνυαν τα σωματικά χαρίσματα της Ελένης και τα αρχειοθετούσε. Όμως, επειδή είχε και φετίχ με τα κάτω γυναικεία εσώρρουχα, είχε κάνει ολόκληρο άλμπουμ με το βρακάκι της Ελένης, που το είχε περάσει στο κινητό του, για πρόχειρη χρήση.
Ώσπου μιαν ημέρα, μετά από αφηρημάδα, το άλμπουμ έμεινε έκθετο στην κρεβατοκάμαρά του, επειδή πήγε στο μπάνιο να ξυριστεί. Η αφηρημάδα αυτή ήταν καθοριστική για την ζωή του ιδίου και πολλών άλλων ανθρώπων.

Στο μπάνιο άνοιξε το παράθυρο, για ν’ ακούσει καλλίτερα τον καυγά του διπλανού ζευγαριού.
Έτσι, όμως, δεν άκουσε την σύντροφό του, την Καίτη, να μπαίνει στο σπίτι. Στο γραφείο της Καίτης είχαν γίνει την προηγούμενη ημέρα κάποιες πρόσθετες συνδέσεις και τροποποιήσεις στο εσωτερικό δίκτυο των Η/Υ. Ο οργανωτής καλωδίων δεν επαρκούσε και ένα καλώδιο έμεινε χύμα, απ’ έξω. Η μελαχρινή Καίτη είχε βάλει τα ψηλοτάκουνα και λευκό, εφαρμοστό ταγέρ που δυσκόλευαν την ευστάθειά της, επειδή ήθελε να προδιαθέσει ευνοϊκά με την εμφάνισή της σε μια επαγγελματική συνάντηση. Το τακούνι της πιάστηκε στο γυμνό καλώδιο και το φλιτζάνι του καφέ άδειασε το περιεχόμενό του στο πάλλευκο ρούχο. Γύρισε, λοιπόν, στο σπίτι, για ν’ αλλάξει και ανακάλυψε το άλμπουμ, τεκμήριο πνευματικής παρασπονδίας, ασυγχώρητης γι’ αυτήν, αλλά και το μελαχρινό της γονίδιο.

Χώρισε τον Μενέλαο και νοιώθοντας προδομένη, ζήλεια και πάθος για εκδίκηση, τον καταγγέλλει στον Διευθυντή του.
Ο Διευθυντής, που λόγω της οικονομικής κρίσεως έπρεπε να περιορίσει τις δαπάνες, υποχρέωσε τον υψηλόμισθο –λόγω πολυετιών και ταλέντου- Μενέλαο σε παραίτηση, για να μη του καταβάλει αποζημίωση. Τον εκβίασε, πως θα τον εξευτέλιζε και δεν θα ξανάβρισκε δουλειά. Στην θέση του πήρε έναν άρτι αποφοιτήσαντα από την σχολή δημοσιογραφίας του καναλιού, με τρίμηνη σύμβαση και 300 € μηνιαίο μισθό.

Βέβαια, αν το θέμα δημοσιοποιείτο, η Ελένη θα αύξαινε πρόσκαιρα την ακροαματικότητά της. Αλλά ο Διευθυντής στάθμισε ακροαματικότητα και μισθό Μενελάου και προέκρινε ως οικονομικά συμφερότερη, σε βάθος χρόνου, την μουλωχτή απομάκρυνση.

Μεσούντος του θέρους ο Μενέλαος βρέθηκε άνεργος, ενώ σε δέκα ημέρες επρόκειτο να γίνει στην Αθήνα μια διημερίδα στίβου, με την συμμετοχή της Ισιμπάγεβα και το γεγονός θα το κάλυπτε η ΕΡΤ.
Λόγω αδειών η ΕΡΤ διέθετε μόνον έναν εικονολήπτη, τον Ιάσονα, φίλο του Μενελάου. Δυο ημέρες πριν την έναρξη της διημερίδας ο Ιάσων είχε πάθει οξεία γαστρεντερίτιδα.

Η οικογένεια του Ιάσονος είχε πάει στο χωριό και ο Ιάσων προσέφυγε σε πρόχειρα φαγητά. Το προηγούμενο βράδυ είχε παραγγείλει πίτσα με αντσούγιες. Δυο κομμάτια που περίσσεψαν τα άφησε ξέσκεπα εκτός ψυγείου. Μία αντσούγια ήταν πάνω από ένα κομμάτι ντομάτας, που είχε κοπεί λίγο παχύτερο απ’ το κανονικό, δεν καλοψήθηκε και το ζουμί της ξέπλυνε το αλάτι. Η παρτίδα με την αντσούγιες δεν ήταν και η επιτομή της φρεσκάδας, γι’ αυτό και χαμηλής τιμής, που ήταν το κριτήριο αγοράς εκ μέρους του επιχειρηματία της πίτσας.

Ζέστα και υγρασία επέτειναν την σήψη σε μικρό σημείο της αντσούγιας και η μη ανιχνεύσιμη από ανθρώπινη μύτη οσμή, προσέλκυσε την πρασινόμυγα από το μπαλκόνι του Ιάσονα. Απεργούσαν οι υπάλληλοι καθαριότητας και ο Ιάσων, ως ευσυνείδητος δημότης, κρατούσε τις σακούλες με τα σκουπίδια στο μπαλκόνι του. Η μύγα απέθεσε τ’ αυγά της στην αντσούγια. Ο Ιάσων έφαγε την πίτσα, μαζί με τα μυγοχέσματα για πρωινό και μέχρι το βράδυ βρισκόταν στα επείγοντα, νομίζοντας πως θα πεθάνει.

Πρότεινε τον Μενέλαο για αντικαταστάτη του, πρόταση που έγινε αμέσως αποδεκτή, λόγω της εγνωσμένης εμπειρίας και ικανότητος του φίλου του, αλλά και του κατεπείγοντος του πράγματος.
Ο Μενέλαος, δέσμιος του φετιχιστικού του πάθους, επικέντρωνε την κάμερα στο σώμα της Ισιμπάγεβα, αλλά εις μάτην. Η φόρμα από λύκρα δεν άφηνε να φανεί καθόλου εσώρρουχο –αν φορούσε η αθλήτρια. Ο Μενέλαος πραγματοποίησε πολλές λήψεις της αθλήτριας, και ο τηλεσκηνοθέτης προέβαλε πλάνα εξαιρετικής καλλιτεχνικής ποιότητας, σε κανονική κίνηση και σε αργή επανάληψη. Της ιδίας περιποιήσεως έτυχε και η Ελληνίδα σταρ του επί κοντώ Νικόλ Κυριακοπούλου, καθόλου ήσσονος της Ισιμπάγεβα κάλλους.

Ο Ιλίρ ήταν ένας δεύτερης γενιάς μετανάστης Αλβανικής καταγωγής, μαθητής της Γ’ Γυμνασίου, κάπου στην Λάρισα, κλινήρης λόγω εργατικού ατυχήματος.
Την ημέρα που ο Ιάσων έφαγε μυγοχέσματα, είχε πάει να βοηθήσει τον πατέρα του στο ξεκαλούπωμα οικοδομής. Μια τσόντα στα σανίδια, μ’ ένα τεράστιο καρφί έπεσε στο σκονισμένο δάπεδο, με την αιχμή προς τον ουρανό, πίσω από μια κολώνα. Ο Ιλίρ κατέβηκε απ’ την σκαλωσιά ανέμελος. Την στιγμή εκείνη η ατμόσφαιρα αναταράχθηκε. Ο θερινός καύσωνας, συνδυαζόμενος με την δράση των κλιματιστικών, προσπάθησε να αποκαταστήσει την θερμική ισορροπία της ατμόσφαιρας και δημιούργησε καυτές, μικρές ριπές ανέμου, που μπήκαν στο γιαπί, σήκωσαν απ’ το δάπεδο σκόνη, που μπήκε στα μάτια του Ιλίρ κι αυτός κλείνοντας τα μάτια κατέφυγε πίσω από την κολώνα, για ν’ αποφύγει την δυσάρεστη εισβολή, αλλά δεν απέφυγε την πρόκα, που προκάλεσε διαμπερές τραύμα στο πέλμα του, νοσοκομείο, ορό και κρεβάτι.

Έτσι, λοιπόν, ο Ιλίρ, κλινήρης παρακολουθούσε την διημερίδα του στίβου και κάπως έτσι, βοηθούσης και της αυξημένης ορμονικής δράσεως στον οργανισμό του, είδε την Ισιμπάγεβα και την Κυριακοπούλου και τις πόθησε σεξουαλικώς. Βέβαια καθοριστικό ρόλο σ’ αυτό έπαιξαν τα πλάνα του Μενελάου και οι επαναλήψεις τους, με χαρακτηριστικές –σεμνές πάντως- λεπτομέρειες, πλην όμως εκ πόθου οξυνόμενη φαντασία, υπερπηδά την σεμνότητα.

Οι ασκήσεις χαλαρώσεως των αθλητριών (πλάνα στο πίσω μέρος του σώματος), οι προσπάθειές τους για άλμα (ίδια πλάνα αλλά και πρόσωπο, που παλλόμενα και μεταβαλλόμενα συναισθήματα το σκάλιζαν, ως οι αθλήτριες να βιώνανε μια έντονη σεξουαλική αίσθηση), προκάλεσαν την απόφαση στον νεανία, να γίνει επικοντιστής, υψηλού επιπέδου και επιδόσεων, μήπως κι έτσι μπορέσει να βρεθεί και συνευρεθεί με τα αντικείμενα του πόθου του ή –έστω- υποκατάστατά τους. Βεβαίως, είχε το ταλέντο και κάποια προηγούμενα ερεθίσματα. Ο Τέλης, γυμναστής στο σχολείο, είχε πάθος με την δουλειά του και προσπαθούσε να προσελκύσει στον αθλητισμό ταλαντούχους μαθητές. Ο Ιλίρ είχε σωματική κατατομή για επί κοντώ και δυνατά χέρια, λόγω της οικοδομής. Ο Ιλίρ είχε παροτρυνθεί από τον Τέλη, αλλά ο πρώτος δεν είχε ελεύθερο χρόνο, επειδή έπρεπε να βοηθά την οικογένειά του. Σήμερα, όμως, πήρε την απόφαση για το μεγάλο ναι.

Δυστυχώς, λίγο πριν την αποφοίτησή του από το Λύκειο υπέστη ρήξη συνδέσμων στην ωμοπλάτη και η αθλητική του καριέρα διεκόπη βιαίως. Επειδή, όμως, ήδη είχε προλάβει να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής παίδων, κέρδισε μια θέση στην Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. Απέκτησε την ειδικότητα του χειρουργού ορθοπεδικού αθλιάτρου, ελπίζοντας να κάνει πραγματικότητα το ερωτικό του όνειρο.
Έτσι γνώρισε την Θεοπίστη, μια νέα επικοντίστρια, που είχε κρυφό πάθος με τις λευκές μπλούζες των ιατρών. Ο ένας κατέκτησε τον άλλο –ή έτσι νόμιζαν- παντρεύτηκαν κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλλίτερα.
====================================================
Το κείμενο αυτό γράφτηκε ενόψει προβληματισμού, περί τυχαιότητας, αναγκαιότητας, Ειμαρμένης, ελευθερίας βουλήσεως κ.λπ. Μια παραδοξολογική θεώρηση του προβλήματος. Εδώ ο νόμος του Μέρφυ βοηθά για το καλό –λέμε τώρα.

Ἀλμπάνης Θανάσης

εἰκόνα