Μὲ βάση τὶς τελευταῖες ἐξελίξεις, ἡ Μέρκελ ἔπαυσε νὰ εἶναι ἡ ἐλπὶς τῶν «λογικῶν» αὐτῆς τῆς χώρας, αὐτὴ ποὺ θὰ μᾶς ἔσωζε μέσῳ τῶν μνημονίων καὶ τῆς καθάρσεως. Τώρα δὲν θέλουμε οὔτε νὰ τὴν βλέπουμε.
Ἀντιθέτως, ὁ ἥρως τῆς ἡμέρας εἶναι ὁ Μακρόν, ὁ ἡγέτης ποὺ ἀντιτίθεται συνολικὰ στὴν ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς Γερμανίας, ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἶναι πάντα μὲ τὸ μέρος μας. Τέλεια μέχρι ἐδῶ. Συνέχεια
Σὲ μίαν ἄλλη εὐτυχισμένη εὐρωπαϊκὴ χώρα διαδηλωτές, πρὸ μερικῶν ἡμερῶν, παραλίγο νὰ λιντσάρουν τὸν πρόεδρο τῆς ἰσχυροτέρας στρατιωτικῆς δυνάμεως τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης.
Μπατριδοευρωπαῖοι, Στέλιος Ῥάμφος καὶ Ἄρης Πορτοσάλτε ἀποφαίνονται, ὅτι οἱ Γάλλοι δὲν ἐπέρασαν διαφωτιζμὸ ἤ, ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἐὰν ἐπέρασαν τὸν ἐλησμόνησαν. 
Συνέχεια
Τὸ σῶφρον, γιὰ ἐμᾶς τοὺς πολῖτες, γιὰ τὸ ἑπόμενο χρονικὸ διάστημα, εἶναι νὰ μιλᾶμε λιγότερο, νὰ ἀκοῦμε περισσότερο καὶ νὰ προετοιμαζόμεθα γιὰ πιθανὸ πισωγύρισμα, λόγῳ τῆς ῥευστότητος στὰ ἐξωτερικὰ θέματα τῆς χώρας. Ὅλα δείχνουν πὼς ἄσχετα μὲ τὶς ὅποιες ἐνέργειες στὴν ἐξωτερική μας πολιτικὴ (σὲ πολὺ θετικὴ κατεύθυνση κατὰ τὴν ἄποψή μου) θὰ κληθοῦμε πολὺ σύντομα νὰ διαχειρισθοῦμε θερμὸ ἐπεισόδιο μὲ τὴν γείτονα. Αὐτὸ ἄσχετα ἂν εἶναι ὄντως περιφερειακὴ δύναμις ἢ ἁπλὰ ἕνας γίγας με πήλινα πόδια.
Ὅλα τὰ πεδία συναγερμοῦ ἔχουν κτυπήση κόκκινο.
Συνέχεια
Ὁ σουλτάνος προλαβαίνει πρῶτος καὶ σπεύδει νὰ κρατήσῃ μὲ φαρδειὰ παλάμη καὶ σφικτὸ ἀντίχειρα τὰ χέρια τῆς Γερμανίδος καὶ τοῦ Γάλλου, μὲ ὕφος:
«Ἐδῶ σᾶς ἔχω, σᾶς κρατῶ στὸ χέρι. Θὰ κάνετε ὅ,τι σᾶς πῶ… Ἀλλιῶς κλείνω τὰ ἐργοστάσιά σας στὴν χώρα μου. Τέρμα οἱ Μερσέντες σας, τὰ Ὄπελ σας καὶ τὰ λοιπὰ πολεμικὰ σιδερικά. Σᾶς γεμίζω καὶ μὲ λάθρο».
Ἐνῶ ἐμεῖς ἔχουμε τὰ δικά μας βάσανα, (τί ἐδήλωσε κάποια Δόμνα ἀγνώστων λοιπῶν [πολιτικῶν] στοιχείων, τί εἶχε δηλώση πρὸ ἑξαμήνου ἡ Νίκη, ποὺ τελικά μας βγῆκε θεούσα, ἢ οἱ γνωστοὶ βαθειοὶ προβληματισμοὶ τῆς ἡμέρας γιὰ τὸ ἂν ὁ Μεταξᾶς ἦταν τελικὰ ἥρως ἢ δικτάτωρ), «πράμματα» συμβαίνουν στὴν ὑπόλοιπη Εὐρώπη. 
Συνέχεια
Τὸ πρόγραμμα τοῦ Βαρουφάκη (ποὺ καλῶς εἰρωνεύεσθε), τὸ ὁποῖο προβλέπει τὸν ὁρισμὸ 100 πολιτῶν μὲ κλήρωση ἀπὸ τὸν πληθυσμὸ γιὰ κάποιο ὄργανο τῆς παιδείας, εἶναι ἀντιγραφὴ τοῦ προγράμματος τοῦ Μακρὸν (ποὺ τόσο θαυμάζετε), τὸ ὁποῖο ἐπίσης προβλέπει ἐπιλογὴ μέσῳ κληρώσεως 150 τυχαίων πολιτῶν γιὰ νὰ προτείνουν ἀλλαγὲς στὸ Σύνταγμα τῆς Γαλλίας γιὰ τὴν θέσπιση δημοψηφίσματος ἀπὸ τὴν βάση καὶ ἄλλων 150, πάλι μὲ κλήρωση, γιὰ νὰ συμβουλεύσουν τὴν κυβέρνηση τί νὰ κάνῃ μὲ τὴν κλιματικὴ ἀλλαγή.
Τοὺς βρῆκε μάλιστα καὶ ὄνομα, μπρὰντ-νέιμ: «convention citoyenne», γιὰ νὰ ἀκούγεται πιὸ σοβαρό. Συνέχεια
