Ἡ ἀνάγκη μας, σὰν ἄτομα, ὅταν ἀρχίζουμε νὰ ἀλλάζουμε τὴν ὀπτική μας καὶ τὶς στοχεύσεις μας, εἶναι τὸ νὰ προστατεύσουμε ὅσο τὸ δυνατὸν καλλίτερα τὶς ἐπιλογὲς καὶ τὶς ἀλλαγές μας. Αὐτὸ σημαίνει πὼς πρώτη μας μέριμνα ὀφείλουμε νὰ εἶναι ἡ θωράκισις τοῦ ἑαυτοῦ μας. Δῆλα δὴ ἡ προστασία μας ἀπὸ ὅποιες ἐξωτερικὲς παρεμβολές.
Ἡ θωράκισις δὲν εἶναι κάτι εὔκολο.
Βαλλόμεθα καθημερινῶς ἀπὸ δεκάδες φοβίες, ἀπειλές, καταστάσεις.
Ἀπὸ τὶς ἁπλὲς εἰδήσεις, ποὺ στοχεύουν στὸ νὰ μᾶς κρατοῦν ἐν καταστολῇ, ἔως τὶς προσωπικές μας συναναστροφές. Ἤ ἀκόμη κι ἀπὸ τὶς ἴδιες τὶς σκέψεις μας καὶ τὶς συνήθειές μας.
Οἱ περισσότεροι συνάνθρωποί μας, δυστυχῶς, ἔχουν ἤδη πέσῃ θύματα τῆς προπαγάνδος καὶ τῆς συντηρήσεως τῶν φόβων τους μὲ κάθε μέσον.
Διότι ὁ φόβος, ὅσο κι ἐὰν δὲν μᾶς ἀρέσῃ, τρέφει καὶ συντηρεῖ ἀρκετούς.
Μὲ τὸ νὰ ἀπομακρύνουμε πηγὲς κι ἑστίες προκλήσεως πανικοῦ ἀπὸ τὴν ζωή μας, οὐσιαστικῶς προστατεύουμε ἐμᾶς καὶ τὴν οἰκογένειά μας.
Ἄλλο ἡ λογικὴ ἐπεξεργασία τῶν γεγονότων καὶ ἄλλο ἡ καταστολή μας μὲ μοχλὸ τὴν τρομοκρατία.
Ὁ κάθε Ἄνθρωπος ἔχει διαφορετικοὺς δρόμους νὰ διανύσῃ καὶ διαφορετικὲς ὀπτικές.
Ἔτσι κι ἐμεῖς, ἔχουμε τὴν ἀτομική μας διαδρομή, ποὺ δὲν χρειάζεται νὰ γίνεται εἶτε ἀντικείμενον χλευασμοῦ, εἶτε στόχος ἄλλων.
Ὀφείλουμε, καὶ στοὺς ἑαυτούς μας, ἀλλὰ καὶ στὶς οἰκογένειές μας, νὰ ὑπερασπισθοῦμε, μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις, τὶς ἐπιλογές μας καὶ τὰ ὄνειρά μας.
Ἡ ἀνθρωπότης βάλλεται ἀπὸ παντοῦ.
Αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει πὼς δὲν μποροῦμε ὡς ἄτομα νὰ παραμένουμε ζωντανοὶ καὶ προσηλωμένοι στὶς στοχεύσεις μας καὶ στὴν ἐπίλυσιν τῶν ἀναγκῶν μας.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Αγαπητή Φιλονόη Ποντική.
Θαυμάσιο το κειμενάκι σου, απλό κι ευκόλως νοητό. Όμως, πρέπει ο αναγνώστης να έχει την βούληση για αλλαγή. Για βήματα προς τα εμπρός, βήματα ανοδικά που ανορθώνουν την ψυχή του. Διαφορετικά διαβαίνει το κείμενο αδιάφορα, χωρίς αντανακλάσεις μέσα του.
Από την άλλη όταν παίρνεις τον κατήφορο σχεδόν ουδείς παρεμβαίνει να σε σώσει. Αν δε τύχει να έχεις ήδη κάποιο ύψος δικό σου οι πολλοί, στην τεραστία πλειοψηφία τους, χαίροντα να σε βλέπουν να καταρρέεις, να συνθλίβεσαι, και να γίνεσαι θρύψαλα ει δυνατόν κονιορτός, στάχτη.
Αυτό το κειμενάκι δείχνει πως είσαι άνθρωπος με πείρα και σε ανοδική πορεία. Γιαυτό κλείνω την κεφαλήν εις ένδειξιν σεβασμού κι εκτιμήσεως.
Αχ, πόσο λαχταρώ να είχα υπ’ όψιν αυτό το πολύτιμο κείμενο 15 χρόνια πριν. Τώρα θα ήμουν διαφορετικός άνθρωπος. Ευτυχής, αλώβητος και πιο προσηλωμένος στους στόχους μου, πιο κοντά στο Θεό.
Σε ευχαριστώ πολύ,
Πολύδωρος
Ἀγαπητὲ Πολύδωρε.
Ἡ πορεία, κι ὄχι ἡ ἀνοδικὴ πορεία, εἶναι κάτι ποὺ ὅταν τὸ ξεκινᾷς, δὲν ἔχει ἐπιστροφή.
Ὑπάρχουν ἀνηφόρες καὶ κατηφόρες, πεσίματα καὶ τρεχαλητά, στασιμότητες καὶ ἐπιταχύνσεις. Δὲν εἶναι κάτι σταθερὸ καὶ δὲν θεωρεῖται ἄνοδος, τὸ νὰ ἐξακολουθῇς, γενικῶς, ἀνεξαρτήτως τῶν ὅσως συναντᾷς.
Αὐτὸ σημαίνει ἁπλῶς πὼς ἡ διαφορά σου ἀπὸ κάποιον πεσμένο εἶναι ὄχι πὼς ἐσὺ δὲν πέφτεις, ἀλλὰ πὼς ξέρεις νὰ σηκώνεσαι.
Νὰ εἶσαι καλά!!!