Ἡ κατ’ ἐπίφασιν Δημοκρατία

Υπενθυμίζουμε πως στις χώρες της Δύσεως οι ψηφοφόροι δεν μπορούν να αλλάξουν τις πολιτικές, μέσα από τις εκλογές – επειδή οι κυριαρχούσες ελίτ ελέγχουν όποιον τις κερδίσει. Οι εκλογές δίνουν μεν την εντύπωση της Δημοκρατίας, αλλά η ψήφος των ανθρώπων δεν αλλάζει τις πολιτικές που ευνοούν τις ελίτ. Ως εκ τούτου, η βούληση του λαού είναι ανύπαρκτη – ουδέποτε εφαρμόζεται. Με ακόμη πιο απλά λόγια, οι ελίτ ουσιαστικά «αγοράζουν» τις εκλογές, χωρίς σχεδόν κανέναν περιορισμό – ενώ οι μάζες έχουν την ψευδαίσθηση πως επιλέγουν οι ίδιες τις κυβερνήσεις τους, παραπλανημένες από τις σκηνοθετημένες τηλεοπτικές ή άλλες αντιπαραθέσεις των εμμίσθων από τις ελίτ πολιτικών.

Στα πλαίσια αυτά, «δημοκρατία» σημαίνει σήμερα μία εκλεγμένη ολιγαρχία οικονομικών και πολιτικών ελίτ – στην οποία οι κεντρικοί τομείς της κοινωνίας και ιδιαίτερα η Οικονομία, δεν υφίστανται ουσιαστικά κανέναν δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία. Την ίδια στιγμή, μεγάλα τμήματα της κοινωνικής οργανώσεως της δικής μας ζωής, ευρίσκονται εκτός της δημοκρατικής σφαίρας – ενώ η «ελευθερία» είναι συνώνυμη με την ελευθερία των οικονομικά ισχυρών, κρατών ή ατόμων και ουδενός άλλου. Για παράδειγμα, η Γαλλία είναι ελεύθερη, ενώ η Ελλάδα ασφαλώς όχι – αφού έχει μετατραπεί σε γερμανική αποικία.

Στην ουσία λοιπόν η δημοκρατία συρρικνώθηκε σε ένα εκλογικό θέατρο, όπου ο πληθυσμός εν αγνοία του μπορεί να επιλέξει μόνο μέσα από ένα δεδομένο «φάσμα ελίτ» – οπότε η πραγματική δημοκρατία αντικαταστάθηκε από την ουτοπία της δημοκρατίας, ο ελεύθερος δημόσιος διάλογος αντικαταστάθηκε από την διαχείριση της κοινής γνώμης και από τον εκφοβισμό, ενώ η κατευθυντήρια αρχή του υπευθύνου Πολίτη αντικαταστάθηκε από το νεοφιλελεύθερο ιδεώδες του πολιτικά απαθούς καταναλωτή.

Όσον αφορά τώρα στο Διεθνές Δίκαιο, οι οικονομικά ή στρατιωτικά ισχυροί επιδιώκουν απλά να εξασφαλίσουν την συγκατάθεση ή την ανεκτικότητα των λαών, για την άσκηση βίας – οικονομικής όπως στην περίπτωση της Ελλάδος με τα μνημόνια και την Μακεδονία ή στρατιωτικής όπως στην πρώην Γιουγκοσλαυΐα, στο Ιράκ κοκ. Τις ενέργειες τους δε αυτές τις χαρακτηρίζουν πλέον ως «πραγματιστική πολιτική» (Real Politic) – εντός των πλαισίων της οποίας διαπρέπει τα τελευταία χρόνια, μετά την αντιστροφή του δημοψηφίσματος, ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Με απλά λόγια, κυριαρχεί ξανά το δίκαιο του ισχυροτέρου, σε συνδυασμό με τη «δημοκρατία των ελίτ» – με μοναδικό αδύναμο σημείο τους τον μη διατεταγμένο χώρο του δημοσίου διαλόγου, κυρίως των μέσων κοινωνικής δικτυώσεως που μπορούν να προκαλέσουν είτε εξεγέρσεις, όπως αυτή των «κίτρινων γιλέκων» στη Γαλλία, είτε την άνοδο των εκτός του συστήματος κομμάτων που υπό άλλες προϋποθέσεις είναι εντελώς αδύνατη.

Βιλιάρδος Βασίλης

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply