Χρειάζονται καὶ οἱ τσιπραῖοι «ἀντιστασιακὸ παρελθόν»…

Βέβαια ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ὅλο αὐτό, τὸ χαμαιλεοντικὸ σύστημα, τῆς σημερινῆς «ἀριστερᾶς προσαρμογῆς», ποὺ ἀντικατέστησε ταχύτατα τὸ προηγούμενο τῆς «δεξιᾶς προσαρμογῆς», παρέμενε καὶ παραμένει, αἰῶνες τώρα, ταὐτόσημο καὶ πανομοιότυπον. Στὶς ἡμέρες μας γνωρίζουμε πλέον πὼς ἅπαντα αὐτὰ τὰ σαπρόφυτα ἀνῆκαν καὶ ἀνήκουν στοὺς βενιζελικοὺς ἀπογόνους, ἀλλὰ οὐδόλως διαφέρουν, σὲ καθαρὰ γονιδιακὲς καταβολές, ἀπὸ τοὺς προηγουμένους αὐτοκρατορικοὺς ἀπογόνους.

Οὔτε αὐτοί, ποὺ ἐξύπνησαν ἀπὸ τὸ πουθενὰ «ἥρωες τῆς ἀντιστάσεως», ἐνεπλάκησαν ὁπουδήποτε θὰ μποροῦσε πράγματι νὰ χαρακτηρισθῇ ὡς «ἀγὼν» τοῦ λαοῦ, μὰ οὔτε κι ἐμεῖς, ποὺ «κατάπιαμε ἀμάσσητη» τὴν προπαγάνδα τους, ἀντισταθήκαμε στὶς κοτσανολογίες τους. Βλέπετε ὅταν ὀμιλοῦν καὶ γράφουν τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως κάτι, ἀρχίζουμε νὰ ἀμφισβητοῦμε ἀκόμη καὶ τὰ ἴδια μας τὰ …μάτια!!! Κι ἔτσι κοινοὶ ἐγκληματίες, μαυραγορῖτες καὶ λοιποὶ δοσίλογοι, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, «ἀναβαπτίζονται» ἄλλοτε σὲ μπατριῶτες κι ἄλλοτε σὲ ἀντιστασιακούς, διὰ τοῦ ξεπλύματος καὶ τῆς λειάνσεως. Ὅ,τι νἆναι, πρὸ κειμένου νὰ «λειανθῇ» ἡ εἰκόνα τους καὶ νὰ «δικαιολογηθῇ» ἡ παρουσία τους στὶς ἐξελίξεις ποὺ τρέχουν. Τὸ ἐάν, στὸ μεταξύ, ἀποκαλυφθῇ σαπίλα, εἶναι ἐπουσιῶδες. Τὶς ἁρπακτὲς τους ἤδη τὶς ἔχουν κάνη, τὰ δικαστήρια ἀναμένουν νὰ «καταδικάσουν» …ἀθωῴνοντας καὶ τὰ προεδρικὰ διατάγματα νὰ ἀποκαταστήσουν …«βλάβες».

Πᾶμε ὅμως τώρα καὶ στοὺς τσιπραίους, γιὰ τοὺς ὁποίους τόσος λόγος γίνεται στὶς ἡμέρες μας.
Ὁ προσωπικός μου φίλος καὶ συμπορευτὴς τῆς σελίδος μας Φιλονόη καὶ Φίλοι, ὁ Γεώργιος Μεταξᾶς, ἔγραφε πρὸ ἐτῶν τὶς πρῶτες ἀποκαλύψεις ἀναφορικῶς μὲ τὴν οἰκογένεια τῶν τσιπραίων.

Ἡ κωμωδία τῆς ἡμέρας: «Τσιπραίϊκο …Μοσάντ καὶ λαθρομετανᾶστες»…. μὴν τὸ χάσετε!!

Γιατί κόπτεται γιά τούς ΛΑΘΡΟμετανᾶστες ὁ τΣΥΡΙΖΑ;

Ὑπόθεσις «Τσίπρα» ποὺ (ἐξ ἀρχῆς) «βρωμοῦσε» ἀπὸ παντοῦ

Σήμερα ἔρχονται διάφοροι γιὰ νὰ διαψεύσουν πὼς ἡ «ΣΚΑΠΑΝΕΥΣ» ἀνῆκε στὴν ἐν λόγῳ οἰκογένεια, ἀλλὰ κι ἄλλοι τόσοι γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουν πὼς τελικῶς ὑπῆρχε σχέσις, ἔστᾦ καὶ ὑπαλληλική. Οὔτως ἢ ἄλλως ἐμεῖς ἐλάχιστα θὰ μάθουμε ἐπὶ τοῦ παρόντος. Τὰ παιδιά μας κι ἐάν…

Δὲν γίνεσαι ἀλλὰ γεννιέσαι τσιπρομητσοτάκουλας…

Ἐν τούτοις τὸ ἐνδιαφέρον εἶναι πὼς πέραν αὐτῶν ποὺ ἀπεκάλυψε ὁ Γιῶργος ἀπὸ τὸ 2012, νέα εὐρήματα μᾶς ἐπεβεβαίωσαν γιὰ τὸ εῖδος τῆς ἐν λόγῳ οἰκογενείας. Ἀπὸ βιβλίο καὶ ἀπὸ σχετικὲς δημοσιεύσεις μάθαμε πὼς καὶ ὁ θεῖος ἡρακλῆς (αὐτὸς ντέ, ποὺ μετὰ ἀνέλαβε τὸν Παναθηναϊκό), ἦταν ἐπίσης ὀλίγον φιλαράκι τῶν …Ἀπριλιανῶν…

Η οργάνωση αυτή όμως προδόθηκε πριν προλάβει να δράσει και -πάντα σύμφωνα με τον Γ. Χαλκιαδάκη- Δούρειος Ίππος των Απριλιανών στην οργάνωση από την αρχή της συστάσεώς της, ήταν ο Τσίπρας.
Όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Γ. Χαλκιαδάκης στον συγγραφέα του βιβλίου Αντώνη Σανουδάκη, στοιχεία και αρχεία για την προδοσία της ομάδας δεν υπάρχουν αλλά «με τους επαγωγικούς λογικούς συλλογισμούς» δεν μπορεί έναν συλληφθέντα για τον αντιδικτατορικό του αγώνα να τον τοποθετεί σύμβουλο ο Ασλανίδης του αθλητισμού.
Καταδικασμένος από την χούντα αλλά την ίδια εποχή καταφέρνει, αυτός και ο αδελφός του, να πάρουν δημόσια έργα;Δεν μου ακούγεται πολύ λογικό…

Ὁ θεῖος Ἡρακλῆς…

Ὅπως λοιπὸν ἀντιλαμβανόμεθα ὅλοι μας οἱ ἐργολάβοι τῶν Ἀπριλιανῶν οὐδέποτε ἐπλήρωσαν κάτι γιὰ τὶς …«δημοκρατικές τους ἰδέες». Μᾶλλον ἔλαβαν τεράστιες ἀποζημιώσεις σὲ χρῆμα (καὶ σὲ εἶδος, ἐφ΄ ὅσον πέραν τοῦ χρήματος κατέλαβαν καὶ θέσεις ἐξουσίας), ἐφ΄ ὅσον συμμετεῖχαν σὲ ἔργα ἐπὶ ἔργων, σὲ μίαν ἐποχὴ πού, θεωρητικῶς, ἡ ΜΟΜΑ ἤλεγχε αὐτὸν τὸν χῶρο.

Καί, γιὰ νὰ τὸ κλείσουμε ὡς θέμα λοιπόν, διότι εἶναι γεγονὸς πὼς πολὺ μᾶς ἔχουν ζαλίση τὰ μέζεα οἱ τσιπραῖοι, καθὼς φυσικὰ καὶ κάθε ἄλλο σαπροφυτικὸ κουδουνισμένο ποὺ ἐκτοξεύει ἀρλουμπολογίες πρὸς πάσαν κατεύθυνσιν.
Ἡ ἐν λόγῳ οἰκογένεια ἐνεπλάκη σοβαρῶς μὲ τὶς ἐργολαβικὲς ἀναλήψεις ἀπὸ δικτατορίας ἀκόμη, ἀλλὰ οὐδὲν ἀναφέρθη ἀπὸ τοὺς τσιπραίους ἔως προσφάτως περὶ αὐτοῦ. Σιωποῦσαν δίχως νὰ ἐπιτίθενται. Τοὺς ἐνόχλησε μόνον ἡ πρόσφατος ἀναφορὰ τοῦ κούλη, ἀλλὰ οὐδέποτε τὰ ὅσα κατὰ καιροὺς γράφονται καὶ δημοσιεύονται.
Προφανῶς διὰ τῆς σιωπῆς τους ἐπιχειροῦν νὰ λησμονηθῇ τὸ θέμα.
Μὰ ἔπεσαν στὴν παγίδα νὰ ἀπαντήσουν καὶ νὰ ἐκτεθοῦν ἀνεπανόρθωτα, ἐφ΄ ὅσον ἄρχισαν νὰ βγαίνουν κάποια ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα ἀναφορικῶς μὲ τὸ ποιοὶ πράγματι εἶναι.

Δὲν εἶναι καὶ τόσο κακὸ νὰ παίρνῃς ἀπ΄ εὐθείας ἀναθέσεις ἀπὸ τὴν χούντα
(βρωμοδουλειά, ἀλλὰ κάποιος πρέπει νὰ κτίσῃ καὶ κάποια γεφύρια…!!!)
Κακὸ εἶναι νὰ ἀφήνουν σὲ βάρος σου ὑπαινιγμοὺς ὅτι ῥουφιάνεψες γιὰ νὰ τὶς πάρῃς.

«….Συνεπῶς, ὁ πατέρας τοῦ Ἀλέκση ἦταν ὄντως ἐργολάβος δημοσίων ἔργων ἐπὶ Δικτατορίας, ἐνῶ ὁ ἀδελφός του, ἂν καὶ μέλος ἀντιστασιακῶν ὀργανώσεων, ἀπέφυγε τὴν φυλακὴ μὲ ἕναν πολὺ περίεργο τρόπο καί, μάλιστα, τοποθετήθηκε σὲ ἀνωτάτη διοικητικὴ θέση, μίας ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ποδοσφαιρικὲς ὁμάδες….»

 ἀντιγράφω ἀπὸ «ἰδιῶτες»:

Σημερινὴ δήλωσις/παρέμβασις τοῦ Φοίβου Ἰωαννίδου γιὰ τὸν πατέρα καὶ τὸν θεῖο τοῦ Ἀλέκση Τσίπρα:

«Κανένας γιὸς δὲν φταίει γιὰ ὅσα ἔκανε ὁ πατέρας του, ἢ ὁποιοδήποτε ἄλλο μέλος τῆς οἰκογενείας του, ἰδίως μάλιστα πρὶν νὰ γεννηθῇ. Κανένας, εἴτε εἶναι πολιτικὸς εἴτε ὄχι, εἴτε λέγεται Ἀλέξης Τσίπρας εἴτε Κυριάκος Μητσοτάκης.

Μιλῶ γιὰ αὐτὰ τὰ θέματα ὅσο μπορῶ λιγότερο, καὶ μόνο γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἀλήθειας. Ἔχω ἀναφερθῆ δημόσια, ἐρωτώμενος, στὸν ρόλο τοῦ Ἡρακλέως Τσίπρα, θείου τοῦ Πρωθυπουργοῦ, ἐπὶ Δικτατορίας. Ἐν συντομίᾳ, συμμετεῖχε στὴν δράση τῆς ὀργανώσεως ΔΕΚΑ Κρήτης ποὺ εἶχα ἱδρύση μαζὺ μὲ ἄλλους ἀγωνιστές, διέφυγε τὴν σύλληψη, ἀπέκτησε ῥόλο ἐπὶ Ἀσλανίδη στὸν Παναθηναϊκό, κατεδικάσθη μὲν σὲ ποινὴ φυλακίσεως δύο ἐτῶν ἀλλὰ ἔμεινε μόνο τὴν παραμονὴ τῆς δίκης μας στὴν φυλακή, ἀφοῦ τοῦ ἐχορηγήθη, παρανόμως, ἀναστολή, δοθέντος ὅτι εἶχε καταδικασθῆ προδικτατορικὰ δύο φορὲς γιὰ ἀπάτη σὲ ποινὴ ἐπάνω ἀπὸ ἔξι μῆνες ἡ κάθε μία. Μετά, μαζὺ μὲ τὸν ἀδερφό του, Παῦλο Τσίπρα, ποὺ εἶχε συλληφθῆ γιὰ λίγο διάστημα ἀλλὰ ἀφέθη ἐλεύθερος, πράγματι ἀνέλαβαν δημόσια ἔργα στὴν Κρήτη, πιθανὸν κι ἀλλοῦ.

Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ μόνον ἡ ἀλήθεια. Τὰ ἄλλα ποὺ λέγονται καὶ γράφονται εἶναι ὡραιοποιήσεις ἢ ὑπερβολές.

Στὰ 83 μοῦ χρόνια, δὲν δικαιοῦμαι νὰ ὑποτιμῶ τὴν ἀξία τοῦ παρελθόντος καὶ τῆς ἱστορίας. Ἀλλὰ ἡ ζωή, ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ δημοκρατία, εὑρίσκουν ἢ χάνουν τὸ νόημά τους, στὶς ἰδέες ποὺ ὑπηρετοῦμε, ἢ προδίδουμε, σήμερα καὶ κάθε ἡμέρα.»

Συνεπῶς, ὁ πατέρας τοῦ Ἀλέκση ἦταν ὄντως ἐργολάβος δημοσίων ἔργων ἐπὶ Δικτατορίας, ἐνῶ ὁ ἀδελφός του, ἂν καὶ μέλος ἀντιστασιακῶν ὀργανώσεων, ἀπέφυγε τὴν φυλακὴ μὲ ἕναν πολὺ περίεργο τρόπο καί, μάλιστα, ἐτοποθετήθη σὲ ἀνωτάτη διοικητικὴ θέση μίας ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ποδοσφαιρικὲς ὁμάδες.

Οὖδεν ἀναληθές, λοιπόν, εἶπε ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης στὴν Βουλὴ καὶ οὐδὲ μία λάσπη ἐξετόξευσε. Ἔχει, βέβαια, ἀπόλυτο δίκαιο ὁ Φοῖβος Ἰωαννίδης, ὅταν ἀποκρούῃ τὴν λογική τῆς «οἰκογενειακῆς εὐθύνης» (τὰ παιδιὰ φταῖν γιὰ τὰ λάθη τῶν γονέων τους). Ἀπὸ τὴν ἄλλη, φαντάζεσθε τί θὰ γινόταν, ἐάν ἀποκαλύπτετο ὅτι πατέρας πολιτικοῦ της δεξιᾶς ἦταν ἐργολάβος ἐπὶ Δικτατορίας;

Χοϊδᾶς Διονύσιος

Καί, φυσικά, κατὰ τὰ γνωστά……

Η «Αντίσταση» των αδελφών Τσίπρα

τοῦ Γιάννη Ξυλούρη

Δεν δέχομαι το προπατορικό αμάρτημα. Πιστεύω ότι όχι μόνο το μεγάλο όνομα τού πατέρα, αλλά ούτε και οι αμαρτίες του θα πρέπει ν’ ακολουθούν τα παιδιά. Καθένας έχει την δική του προσωπικότητα και είναι υπεύθυνος για τις δικές του πράξεις ή παραλείψεις. Καθένας σηκώνει τον δικό του σταυρό, ή το δικό του φωτοστέφανο.

Και βέβαια, καθένας μπορεί, και πρέπει, να νοιώθει υπερηφάνεια για τον γεννήτορα του. Όμως, απ’ αυτό το σημείο, μέχρι την δημόσια πλαστογράφηση τής ιστορίας, είναι πολύς ο δρόμος. Δεν θά θελα ν’ αναμειχθώ σε μια θλιβερή μικροκομματική αντιπαράθεση πολιτικών αρχηγών ή αρχηγίσκων, αν προτιμάτε. Είμαι πάρα πολύ μακρυά από κάτι τέτοια. Όμως, η αίσθηση τής ευθύνης απέναντι στην ιστορία τού τόπου μου και τής οικογένειας μου, δεν μ’ αφήνει να σιωπήσω.

Ο κ. Τσίπρας, αγιογραφώντας τον πατέρα του, αναφέρει ότι μαζί με τον αδελφό του, γνωστών αριστερών καταβολών αμφότεροι, έπαιρναν δημόσια έργα στην Κρήτη. Σε μια εποχή δηλαδή, όπου και ο διορισμός καθαρίστριας σε δημόσια ουρητήρια, απαιτούσε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, τής ίδιας και τής απώτερης οικογένειας της.

Αναφέρει επίσης ότι είχαν διασυνδέσεις με την «Δημοκρατική Άμυνα», ενώ χωρίς να είναι οι ιδιοκτήτες τής τεχνικής εταιρείας «Σκαπανεύς», μπορούσαν να παίρνουν εκρηκτικά από τα εργοτάξια της, και μ’ αυτά να προμηθεύουν την Αντίσταση. Μ’ αυτά μάλιστα τα εκρηκτικά τών αδελφών Τσίπρα, έγινε «μια βομβιστική επίθεση στην πλατεία Λιονταριών στο Ηράκλειο».

Καταρχάς, η «Δημοκρατική Άμυνα» δεν έδρασε στην Κρήτη, και ουδεμία διασύνδεση είχε με τις εδώ οργανώσεις. Κατά δεύτερο λόγο, χωρίς να γνωρίζω το μετοχολόγιο τού «Σκαπανέως» δεν μπορώ να καταλάβω το πώς δυο απλοί υπάλληλοί του, μπορούσαν να παίρνουν εκρηκτικές ύλες και φυτίλια, τα οποία, εξ όσων προσωπικά γνωρίζω (γιατί το προσπάθησα με φίλους μου εργοδηγούς τής εταιρείας) ήταν πάντα αυστηρά ελεγχόμενα ώστε ήταν αδύνατο ν’ αφαιρεθούν.Μόνον οι υψηλά ιστάμενοι μπορούσαν να το κάνουν και φυσικά σε ασήμαντες μικροποσότητες. Τέλος, ουδέποτε έγινε βομβιστική επίθεση στην πλατεία Λιονταριών.

Είναι αλήθεια, ότι ο θείος Ηρακλής Τσίπρας χρησιμοποιούσε πάντα το δόλωμα τής προμήθειας εκρηκτικών για να προσεγγίζει τους αφελείς. Μ’ αυτό το πρόσχημα είχε πλησιάσει, μεταξύ άλλων, τον πατέρα μου Μενέλαο Ξυλούρη και τον Φοίβο Ιωαννίδη.

Ο πατέρας μου, έμπειρος από τα χρόνια τής Κατοχής, κατάλαβε αμέσως ότι πρόκειτο για χαφιέ και τον απέφυγε. Όμως ο Φοίβος Ιωαννίδης εξαπατήθηκε, και τον εισήγαγε σε μυστικά που δεν έπρεπε να γνωρίζει. Είναι αλήθεια πως έγιναν κάποιες σποραδικές εκρήξεις στο Ηράκλειο τον Οκτώβριο τού 1967. Όχι στα Λεοντάρια.Το αποτέλεσμα ήταν να συλληφθούν άμεσα οι βομβιστές (Ιωαννίδης, Ξυριτάκης, Παπαϊωάννου και άλλοι) και να αναρωτιούνται ποιός τους κατέδωσε. Το μυστήριο έγινε βαθύτερο, όταν εκτός τών βομβιστών συνελήφθησαν και άλλοι που άσχετα με τις βόμβες προετοίμαζαν ένα αποφασιστικό κτύπημα κατά τής Χούντας στις γιορτές τού Αρκαδίου. Θυμάμαι, εκτός τον πατέρα μου, και τους Τηλέμαχο Πλεύρη, Βαλυράκη, Ουρανό, παπά-Πέτρο Γαβαλά και πολλούς άλλους.

Ποιος ήταν ο καταδότης; Τα γεγονότα είναι αναμφισβήτητα. Αμέσως μετά την έκρηξη τών βομβών, ο Ηρακλής Τσίπρας εξαφανίσθηκε. Ο πρωθυπουργός λέει «απεδρασε», και γι’ αυτό, όπως συνηθιζόταν τότε, συνελήφθη ο πατέρας του, και η σύζυγος τού «δραπέτη», για ν’ αφεθούν ελεύθεροι σε λίγες ημέρες.

Όπως εκ των υστέρων απεδείχθη, κατά την διήγηση τού Φοίβου Ιωαννίδη, ο καταζητούμενος Ηρακλής Τσίπρας ήλθε σ’ επαφή με τον Ασλανίδη, τού έδωσε όλες τις πληροφορίες που είχε, σε αντάλλαγμα διορίσθηκε στην διοίκηση τού «Παναθηναϊκού» και την παραμονή τής δίκης εμφανίσθηκε.

Κρατήθηκε μια νύκτα, και την επομένη στο στρατοδικείο Χανίων παρουσιάσθηκε μετανοημένος αφού όπως κατέθεσε αν οι Ξυλούρης, Πλεύρης και Ιωαννίδης τον είχαν παρασύρει σε έκνομες ενέργειες κατά τής Εθνικής Κυβερνήσεως, τις οποίες περιέγραψε λεπτομερώς.

Από κατηγορούμενος δηλαδή, μετατράπηκε σε μάρτυρα κατηγορίας. Το στρατοδικείο δέχθηκε την ειλικρινή μεταμέλεια τού «παρασυρθέντος» και τον κατεδίκασε με ελαφρυντικά. Δεν φθάνει όμως αυτό. Τού χορηγήθηκε αναστολή τής ποινής και αφέθηκε ελεύθερος, ενώ, πάντα κατά την διήγηση τού Φοίβου Ιωάννίδη, είχε ήδη καταδικασθεί δυο φορές στο παρελθόν για απάτη, σε ποινές άνω τών έξι μηνών κάθε φορά. Δηλαδή, δεν δικαιούτο αναστολής.Επαναλαμβάνω. Σίγουρα μια τέτοια ιστορία δεν πρέπει να βαρύνει τους απογόνους. Δεν μού φταίν σε τίποτα. Εγώ ξέρω τι έπρεπε να κάνω αν ζούσε ο Ηρακλής Τσίπρας. Το να επαναφέρω στην μνήμη παλαιές ιστορίες, που σήμερα πια δεν ενδιαφέρουν κανένα, το κάνω ως ένα φόρο τιμής στους αγωνιστές τής γενεάς μου. Μιάς χαμένης γενεάς νέων ανθρώπων, που με τσακισμένα και τρεμάμενα δάκτυλα έγραψε με το αίμα της, στους τοίχους τών κελλιών της, την Ιστορία τής Ελλάδος.

πηγὴ

Ἄν τὲ λοιπὸν τώρα ἐμεῖς νὰ μὴν ἀμφισβητοῦμε κάθε τους μύθευμα, κάθε τους παραπληροφορία καὶ κάθε τους κοτσανολογία. Μόνον πού, καὶ πάλι, κατόπιν ἑορτῆς τὸ κάνουμε.

Φιλονόη

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

3 thoughts on “Χρειάζονται καὶ οἱ τσιπραῖοι «ἀντιστασιακὸ παρελθόν»…

  1. Βρὲ Φιλονόη! Τὸ πιὸ χαριτωμένο ἔγκειται στὴν προσπάθεια νὰ ἀποδειχτοῦν τὰ πασιφανῆ. Πολὺ ὡραῖα λέγεται: Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ χωρὶς λευκὸ χαρτὶ ἀπὸ τὴν Ἀσφάλεια οὔτε ἄδεια ὁδήγησης δὲν μποροῦσες νὰ βγάλης. Καὶ ὁ τσίπρας διωρίστηκε στὸν Παναθηναϊκό, τὴν κατ’ἐξοχὴν ὁμάδα-βιτρίνα τοῦ τότε καθεστῶτος… (Ὅπως τελικὰ ἀποκάλυψε ὁ Παττακός, ἡ περίφημη “νίκη” τοῦ Παναθηναϊκοῦ στὸ Γουέμπλεϋ τὸ 1971 ὑπῆρξε καρπὸς “λαδώματος” τῶν κατάλληλων Βρεταννῶν.) Καὶ φυσικὰ ἤτανε οἱ τσιπραῖοι ὄργανα τῆς Μοσάντ, δεδομένου ὅτι τοὐλάχιστον μέχρι τὸ 1972 τὸ καθεστὼς τῆς 21ης Ἀπριλίου ὑποστηριζόταν ἀποτελεσματικῶς ἀπὸ τὸ Ἰσραήλ. Θὰ ἄφηναν οἱ Ἰσραηλινοὶ τοὺς τσιπραίους νὰ πλουτίσουν, ἐὰν δὲν τοὺς θεωροῦσαν ἀποδεδειγμένως δικούς τους; Τί συζητᾶμε τώρα;
    Ἀλλὰ τὸ ξαναλέω: Δὲν φταῖνε αὐτοί. Στὴν ἐφημερίδα “Τὰ Νέα” (ἐὰν θυμᾶμαι καλὰ) εἶχε δημοσιευθῆ παλαιότερα συνέντευξη τοῦ Κορνήλιου Καστοριάδη, βάσει τῆς ὁποίας έπέτειλε ἡ ἐξήγηση τῆς ἄδειας ποὺ εἶχε δώσει, ἐπὶ καθεστῶτος τῆς 4ης Αὐγούστου, ὁ φοβερὸς καὶ τρομερὸς Μανιαδάκης στὸν Ἀνδρέα Παπανδρέου (Andrew Papandrew κατὰ τοὺς “ὀμογενεῖς μας” στὶς Η.Π.Α.) νὰ φύγη στὴν Ἀμερική: Εἶχε “καρφώσει” συντρόφους του. Ἔτσι τὴν κοπάνησε αὐτός, ἐνῶ ὁ Παντελὴς Πουλιόπουλος ποὺ δὲν κάρφωσε ἔμεινε ἐδῶ καὶ ἐκτελέστηκε ἀπὸ τοὺς Ἰταλοὺς τὸ 1943.
    Ἀλλὰ μὲ αὐτὰ θὰ ἀσχολοῦνται τώρα οἱ εὐσεβεῖς ἑλληνοορθόδοξοι ἀριστεροχριστιανιστές;

    • Λέγεται (καὶ δὲν ἔχω λόγους νὰ τὸ ἀμφισβητήσω) πὼς ἡ σύζυγος Παττακοῦ, Νικολαΐδου στὸ γένος (στρατηγὸς Νικολαΐδης, Μικρᾶ Ἀσία, μακρυνὸς συγγενὴς τοῦ Παττακοῦ ἀπὸ τὴν μεγάλη οἰκογένεια τῶν φωκάδων), εἶχε μίαν ἀδελφούλα ποὺ ἦταν μητέρα τοῦ παύλου τσίπρα καί, κατ’ ἐπέκτασιν, γιαγιὰ τοῦ ἀλεξέι.
      Αὐτὰ λοιπὸν λέγονται ἀπὸ δύο πλευρές: ἡ μία πρόκειται γιὰ φιλικὸ (πολὺ στενὸ) περιβάλλον τῆς ἐν λόγῳ οἰκογενείας, ποὺ ἔζησαν ἐκ τῶν ἔσω πρόσωπα καὶ πράγματα καὶ τώρα, σὲ βαθὺ γῆρας οἱ περισσότεροι, ἄρχισαν νὰ ἀνοίγουν στοματάκια καὶ νὰ παρουσιάζουν στοιχεία. Δὲν εἶχα προσωπικὴ ἐπαφὴ ἀλλὰ φίλοι μου εἶχαν κι ἔχουν ἀμέτρητα στοιχεία γιὰ τὸ παρελθὸν αὐτῆς τῆς οἰκογενείας, ποὺ ὅμως κρύβεται ἐπιμελῶς ἐδῶ καὶ δεκαετίες (κι ὄχι τώρα μόνον!!!).
      Ἡ ἄλλη πλευρὰ εἶναι οἱ ἐργαζόμενοι στὶς τεχνικὲς ἑταιρεῖες καὶ ἰδίως οἱ μεσαία καὶ ὑψηλὰ ἰστάμενοι. Οἱ δεύτεροι, κυρίως μηχανικοὶ μὰ καὶ ἐργοδηγοί, ποὺ ἐνασχολοῦντο τότε, σὲ τεχνικὰ ἔργα καὶ τῶν ἀδελφῶν τσίπρα, ἔτυχε (λόγῳ δικῶν μου οἰκογενειακῶν μὰ καὶ ἐργασιακῶν σχέσεων μὲ τοὺς ἐργαζομένους σὲ αὐτὸν τὸν χῶρο) νὰ τοὺς γνωρίσω ἐπίσης καλῶς, μὲ ἀποτέλεσμα, σὲ σχετικὲς ἀναφορές τους νὰ περιγράφουν συχνὰ λεπτομέρειες τέτοιες, ποὺ μόνον θείου καὶ ἀνεψιοῦ σχέσις θὰ μποροῦσε νὰ δικαιολογήσῃ, μὰ καὶ νὰ ἐνθυμῶνται ἀκόμη καὶ προσφάτως τὸ πῶς κάποιοι (ὄνομα καὶ μὴ χωριό), ὑπερηφανεύοντο γιὰ τὶς …ἄκρες τους μὲ τὸ καθεστὼς τῆς 21ης Ἀπριλίου.
      Κι ὅσο γιὰ τὴν οἰκογενειακὴ εὐθύνη, ποὺ κάποιοι ἀρνῶνται καὶ τὴν ὁποίαν ἐπίσης κι ἐγὼ ἀρνοῦμαι, θὰ σταθῶ μόνον σὲ μίαν λεπτομέρεια. Πῶς γίνεται ὅλοι οἱ «διαχειριστές» μας νά προέρχονται ἀπό τίς ἴδιες καί τίς ἴδιες οἰκογένειες; Ὑπάρχει, μόνον σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωσιν, οἰκογενειακή εὐθύνη; Κι ἐάν ὑπάρχῃ, τότε γιατί τσακίζονται νά μᾶς βάλουν ὅλους στόν ἴδιον κουβά;
      Οἰκογενειακὴ εὐθύνη δὲν ὑφίσταται, κατ’ ἐμέ, στὸ 99,9% τῶν πολιτῶν, ἐφ΄ ὄσον κάθε μορφὴ ἐκπαιδεύσεώς αὐτῶν τῶν πολιτῶν βασίζεται, ἀκόμη κι ὅταν τὸ χρῆμα ἀνοίγῃ δρόμους, στὴν τυχαιότητα.
      Οἰκογενειακὴ εὐθύνη ὑφίσταται, κατ’ ἐμέ, στὸ 0,01% ποὺ τὸ παίζουν, κληρονομικῷ δικαιώματι, ἄρχουσα τάξις καί, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν ἅπαντα τὰ μέλη αὐτῶν τῶν οἰκογενειῶν ἐκπαιδεύονται, μὲ συγκεκριμένο τρόπο, πρὸ κειμένου νὰ παραμένουν σὲ θέσεις-βιτρίνας, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς διαχειρίζονται.

  2. Ναί, ἀποδεικνύεσαι ἀληθινὴ ὡς πρὸς ἕνα τοὐλάχιστον: Ὁ Παττακός, λίγο πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατό του, εἶχε παραδεχτῆ ὅτι ἡ ἀπώτερη καταγωγή του ἤτανε ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν Κρήτη. Τὸ ἐπώνυμο “Παττακὸς” ἄλλωστε εἶναι κάπως περίεργο: “Παττακοὶ” ὀνομάζονταν τὰ ἀσημένια τάλληρα τῆς Μαρίας-Θηρεσίας, αὐτοκράτειρας τῆς Αὐστρίας, ποὺ ἤτανε, κατὰ τὸν 18ο καὶ 19ο αἰώνα, νομίσματα κοινῆς ἀποδοχῆς ἀκόμα καὶ στὴν Ἀφρική. Ὅθεν, “Παττακὸς”= ὁ ἔχων πολλοὺς παττακούς, ἄρα ὁ πλούσιος. Συγγενές πρὸς πρὸς τὸ ἀνωτέρω ἐπώνυμο εἶναι καὶ τὸ “Παττάκης”. Καὶ γιὰ νὰ προλάβω τὶς συνήθεις νεοελληνικὲς ἐρωτήσεις τοῦ τύπου: ὁ Πατ(τ)άκης, ὁ πασίγνωστος καθεστωτικὸς ἐκδότης, καὶ αὐτὸς ἔτσι ὀνομάστηκε; σπεύδω νὰ ἀπαντήσω. Στὸν βαθμὸ ποὺ ἐγὼ γνωρίζω τοὐλάχιστον ναί, διότι ὁ πατέρας του ἤτανε Οὗγγρος ποὺ εἶχε ἔλθει νὰ ἐργαστῆ στὴν Ἑλλάδα καὶ τελικῶς παντρεύτηκε Ἑλληνίδα καὶ ἔμεινε ἐδῶ.

Leave a Reply