«Ἑλλάδα – Ῥωσσία» καὶ περὶ ….«Ῥωσσικοῦ Παραδόξου»

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

«Μια ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα θα είναι είτε αγγλική, είτε ρωσσική. Δεν πρέπει να είναι ρωσσική, άρα θα είναι αγγλική»

 Sir Edmund Lyons, πρέσβης στην Αθήνα, προς την κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος, 1844


“Αν αποτύχει η Δύση θ’ αναλάβει η Ρωσσία την Ελλάδα”…

δήλωση της Ρωσσικής Κυβέρνησης, 2013 Συνέχεια

Ἡ Τακτικὴ τῶν «Βατήρων»: Ἀπαραίτητα Βήματα γιὰ νὰ βρεθοῦν οἱ Πατριῶτες στὴν Ἐξουσία!

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Η “πορεία προς την επιτυχία” ακολουθεί συγκεκριμένη Αρχέτυπη Διαδρομή.
Αυτή των «βατήρων».
Κατακτάς ένα βατήρα και τον αξιοποιείς αποφασιστικά και με τόλμη – δηλαδή, την «ισχύ που σου προσδίδει ο συγκεκριμένος βατήρας» – για να «εκτιναχθείς» στον επόμενο βατήρα.
Εαν δεν το κάνεις όσο ο βατήρας είναι σε «πίεση» (έχει δηλαδή την ικανότητα να σε εκτινάξει) και περιμένεις «περισσότερο» απ’ όσο πρέπει, τότε αναμένεις με σιγουριά το «ξεφούσκωμά» του και την καθήλωσή σου σ’ αυτόν.
Αναπόφευκτα τότε, κάποιος άλλος ανταγωνιστής θα σε προσπεράσει. Θα σ’ εξαφανίσει για την ακρίβεια.
Το ίδιο μοτίβο εξέλιξης έχει εφαρμογή παντού στην ανθρώπινη δραστηριότητα.

«Ἐμφύλιος»: πόσο κοντά; Πόσο μακρυά;

 

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

– Βρε καλώς το φασιστόμουτρο…

– Α και γαμήσου ρε αναρχομπινέ…

– Μήπως θα μπορούσατε πρώτα να πείτε καμιά καλησπέρα προτού αρχίσετε να βρίζεστε πάλι;

– Έχει δίκηο η Μαρία βρε Κώστα. Αμάν πια, μόλις ήρθαν οι άνθρωποι. Ωραία υποδοχή τους έκανες.

– Γιατί βρε Σοφία; Τι είπα; Τον έβρισα; Αφού φασίστας είναι ο αδερφός σου.

– Σοφία μάζεψε τον άπλυτο άντρα σου γιατί θα τον παλαμαριάσω…

– Σκάσε Πέτρο…αμαν πια μ’ εσάς τους δύο…

– Μα δεν το βλέπεις το γιουσουφάκι των μεμέτηδων; Με το που με είδε μου μπαίνει…

– Ρε γαμώ το μπελά σου ξεροκέφαλε, την αδερφή σου έχει παντρευτεί, ηρεμήστε λίγο και οι δύο…

– Ε, και τι να έκανα; Δεν με άκουγε όταν της έλεγα μακριά απ’ αυτή την παρδαλή λουλού…τι νά’ κανα; Να την πέταγα απ’ το μπαλκόνι;

– Χάρη σου έκανα κωλοφασίστα, μπας και ακούσεις στη ζωή σου κανα σωστό λόγο και συνέλθεις…

– Ω, μα σκάστε πια και οι δύο…
Συνέχεια

Κι ὅμως …ἡ μηχανὴ ποὺ «γεννᾶ χρῆμα» ΥΠΑΡΧΕΙ…

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Είναι εξοργιστικό….

Θα μου πεις ποιο απ’ όλα; Ποιο να πρωτοπάρεις και ποιο ν’ αφήσεις;

Να αποδεικνύεται πχ πως ΗΞΕΡΑΝ επί πάρα πολλά χρόνια για το πλούσιο υπέδαφος της χώρας κι όμως…αδιαφορούσαν…

Ποιοί;

Θέλει και ρώτημα;

Ποιοι «καλοπληρώθηκαν» για να «κρατήσουν το Τιμόνι» επί τόσα χρόνια και τα έκαναν όχι απλώς θάλασσα αλλά τσάκισαν το πλοίο στα βράχια;

Ηλιθιότητα ή «εσκεμμένη πράξη/απραξία», τουτέστιν «έγκλημα»;

Κι από πότε ο Καπετάνιος που τσακίζει στα βράχια ένα πλοίο με ανθρώπινες ζωές και φορτωμένο κόπους ζωής δεν διώκεται και δη απηνώς;
Εντέλει, η έννοια της ανάληψης ευθυνών για εγκληματικές ενέργειες που κοστίζουν ανθρώπινες ζωές και κοινωνικοοικονομικούς Αρμαγεδώνες που πήγε;

Ισχύει μόνον για τη φτωχολογιά;

Και γιατί μετά – αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη – ο φτωχός Πολίτης, η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ της κοινωνίας να δείξει ξανά εμπιστοσύνη στην Πολιτεία ως προς την άτεγκτη απόδοση Δικαιοσύνης;

Και το παραπάνω είναι απλά και μόνον ένα μικρό παράδειγμα.

Είναι ακόμη πιο εξοργιστικό ν’ ακούς να σου λένε : μα από που αλλού να βρούμε τα χρήματα για το έλλειμμα (κι εννοούν «πέραν του να σας ξεσκίσουμε στη φορολογία»); Ξέρετε καμμία μηχανή να κόβει χρήμα;

Ξεχνώντας ότι ΝΑΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ. Και ονομάζεται ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Πολλές χιλιάδες τρωκτικά που διασπάθισαν τα ταμεία του Δημοσίου περιμένουν την Μηχανή της Δικαιοσύνης να τους καταδιώξει και να πάρει πίσω αυτά που πρέπει να πάρει….
Συνέχεια

Project «Τοῦρκος Ὑπὲρ-Στρατιώτης τοῦ Μέλλοντος»

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Άγκυρα.

Γραφείο Προωθημένων Αμυντικών Ερευνών.

– Πότε έρχονται οι καινούργιοι Ταγματάρχα Τουργκούτ;

– Σε έξι μήνες Στρατηγέ μου.

– Πόσους περιμένουμε αυτή τη φορά;

– Περίπου στους τριάντα.

– Όλα εντάξει με την προετοιμασία τους;

– Όλα βαίνουν βάσει του σχεδιασμού. Το Τάγμα κάνει άριστη δουλειά πολλά χρόνια τώρα.

– Μιλάτε για το δικό σας Τάγμα;

– Και το δικό μου κάνει άριστη δουλειά Στρατηγέ μου. Αλλά εν προκειμένω αναφέρομαι στο «άλλο Τάγμα», αυτό για το οποίο ρωτήσατε. Το «Διεθνές». Το «Πατισάχ Μπουλέντ».

– Πείτε μας λοιπόν. Από την αρχή. Ώστε να ενημερωθούν και οι νέοι συμμετέχοντες σήμερα.

– Βεβαίως Στρατηγέ Μωχάμεντ. Πολλά χρόνια τώρα οι «του εν λόγω Τάγματος» έχουν αναλάβει μέσα από πλειάδα «παραρτημάτων» τους, την «εκπαίδευση» των ομογενών μας – από μικρή ηλικία – κυρίως σε ΗΠΑ αλλά και σε κάθε συμμαχική ευρωπαϊκή χώρα. Οι καλύτεροι «προωθούνται σε μας» την «κατάλληλη στιγμή». Αναλόγως των επιστημονικών δεξιοτήτων τους και αναλόγως των προτεραιοτήτων της Εθνικής μας Ασφάλειας, στο «κατάλληλο πρόγραμμα» κάθε φορά. Σε πρώιμη ηλικία, οι «επιλεχθέντες» αλλάζουν όνομα τοποθετούμενοι στις «κατάλληλες οικογένειες αναδοχής». Το γενικό «επίκτητο» νέο προφίλ τους έχει δυτικά χαρακτηριστικά. Αναλόγως τροποποιείται και η «εκπαίδευση που λαμβάνουν» από το εν λόγω «πολιτιστικό Ίδρυμα/Τάγμα» μας. Προετοιμάζονται λοιπόν επί σωρεία ετών για την μελλοντική αποστολή τους. Διαθέτουν όλα τα στοιχεία του Δυτικού Πολίτη.
Συνέχεια

Ὁ Μοναχικὸς Δρόμος τοῦ «Ἰδανικοῦ (Στρατιωτικοῦ) Αὐτόχειρος» Πολιτικοῦ Ἡγέτου.

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Τα Εθνικά Θέματα καθώς και η Εθνική Ασφάλεια έχουν μπει σε «Κόκκινο Συναγερμό» προ πολλού. Πρέπει πάραυτα να βρεθεί ένας Στρατηγός στην Πολιτική ηγεσία της χώρας.
Αυτό προστάζει η Φωνή της κοινής (Εθνικής) Λογικής.
Κι αυτό δεν θα είναι εύκολο. Αντιθέτως.
Η Καθεστωτική Πολιτική δεν το επιθυμεί. Άλλο αν «κατ’ ανάγκην θα το κάνει», θέλει δεν θέλει.
«Και κράτα το Στρατό μακριά απ’ την πολιτική»…
Αυτό είχε πει ο Κ. Καραμανλής ο πρεσβύτερος όταν «παρέδιδε» στον Α. Παπανδρέου εκεί στα βάθη της δεκαετίας του ’80.
Και όχι μόνον αυτός.